Toen ik gistermorgen aan kwam fietsen bij de kerk voor de zondagse viering stonden er twee bozig kijkende heren in zwart pak ons op te wachten.
Ze zwaaiden met borden met teksten en riepen dat we om moesten keren: “Keert terug op uw schreden! Het einde der tijden is nabij!”
(klik op de foto voor een vergroting).
In eerste instantie wilde ik aan hun verzoek gehoor geven: weer lekker naar huis. Koffie!
Maar ik begreep natuurlijk ook wel dat dat niet de bedoeling was.

Eenmaal binnen bleken de onheilsprofeten bij de viering te horen.
Het was een ‘Ik zie jou viering’ met als thema ‘Toekomst & milieu: zorgzaam zijn voor de aarde’.
De zwarte mannen bij de deur waren inmiddels getransformeerd tot dominees; er was over het algemeen wat lacherig gereageerd op hun waarschuwingen.
“Zo was het dus vroeger voor de profeten ook…” hadden ze met z’n tweeën geconstateerd.
En niet alleen vroeger.
Hoe gaan wij om met de profeten van onze tijd?
Met de Greta Thunbergs? Met de klimaatactivisten?

We zagen o.a. een prachtige clip bij het nummer ‘Is this the world we created‘ van Freddy Mercury en Brian May (Queen).
We moesten ook zelf aan de slag.
Als wij nou een spandoek zouden moeten maken over wat anders moet, wat zouden we daar dan op zetten?
In kleine groepjes werden we aan het werk gezet.
Hoe vat je nou zo’n immens probleem samen in één slagzin?
Ons groepje voerde een gesprekje over ons almaar uitbreidende consumptiegedrag, dat we meer lokaal  zouden moeten kopen en meer  aan hergebruik zouden moeten doen; dat vatten wij samen met het woord ‘CONSUMINDEREN’.
Op de andere borden stonden soms heel andere dingen.

Braken we ons al het hoofd over wat we op het bord moest zetten, daarna werd het nog lastiger.
Er  was een zaalgesprek  naar aanleiding van wat we op de borden hadden gezet.
Dit waren de vragen:
– wat is het probleem?
– voor wie is het een probleem?
– wat zijn de oorzaken van het probleem?
– welke oplossingen zijn mogelijk?
– wat staat de oplossingen in de weg?
– hoe komen we de obstakels te boven?

Zucht. Diepe zucht.
We kwamen er niet uit, zelfs niet als we de problemen beperkten tot alleen de gemeente Noordenveld.
Eén advies sprong er voor mij echt uit: wees niet steeds maar zo bezig met geld, werk en bezit, maar zie om naar elkaar.
Zorg niet alleen goed voor je eigen persoontje, maar kijk naar de mensen die zich in jouw netwerk bevinden en bedenk wat je voor hen zou kunnen doen.
En al die andere dingen die genoemd werden? Ook doen.
Rommel opruimen, lokaal kopen, minder nieuwe spullen kopen maar eerst kijken op Marktplaats of in de kringloopwinkel, geen fossiele brandstoffen gebruiken, niet ieder jaar de laatste mode kerstrotzooi kopen en minder vlees eten.
Alle kleine beetjes helpen namelijk.
Door het te doen en er aandacht voor te vragen geef je het goede voorbeeld en doe je concreet iets om de klimaatcrisis een halt toe te roepen.

Een pareltje in deze viering was het lied ‘People help the people’  van Birdy, uitgevoerd door Daphne Adham, begeleid door Arjan Schippers op de piano.

De bozig kijkende heren stonden niet meer met hun borden bij de uitgang.
Die waren denk op weg gegaan. Met een aktentas bij de deuren langs…..