Tot maart 2022 was Rosalie de mondhygiëniste die halfjaarlijks mijn gebit onder handen nam.
Zij werd opgevolgd door Hazmat. Prachtige bruine ogen, maar een tikje hardhandiger in zijn behandeling dan Rosalie.
Maar ik val niet zomaar om, dus ook met Hazmat was ik tevreden, maar onze werktijden waren niet meer verenigbaar, dus werd ik doorgeschoven naar Sigrid.
Gistermiddag maakten we kennis: het lijkt er op dat vrouwen toch een beetje voorzichtiger zijn met hun ‘gefrot’, want vergeleken met de behandeling van Hazmat was dit wel weer fijn.
Als het tandsteen allemaal weg is en de ruimtes tussen de tanden zijn weer helemaal schoon, dan komt de finishing touch: het polijsten, het fijnste deel van de behandeling; dankjewel Sigrid!

Was het tandvlees in het begin van het beugeltraject erg ‘onrustig’ en moest ik om de drie maanden komen: nu zag het er weer goed uit en hoef ik van Sigrid pas in juni terug te komen.
Dan is het beugeltraject hopelijk afgelopen.

Vandaag stond ik al weer bij de tandarts op de stoep, deze keer voor de volgende stap in het beugeltraject.
De laatste keer in oktober schreef ik over setje 5 en 6, begin november kreeg ik de nummers 7 en 8 .
De recalcitrante hoektand geeft zich gewonnen en ‘schuift’ al mooi de goede kant op.
Martijn en ik kunnen het goed met elkaar vinden, maar de onderlinge gesprekken tijdens de maandelijkse controle worden steeds korter; ook nu stond ik maar zo weer buiten.
“Beste maar weer!”
“Fijne feestdagen!”
Vanmiddag kreeg ik setje 9 opgeklikt, setje 10 kreeg ik mee voor over twee en een halve week.
Nog 16 weken te gaan.

Benieuwd naar het hele orthodontietraject?
Hierbij een link naar deel 1, onderaan dat blog vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen.