20 augustus: An der schönen…. (1) – blauen Donau.

Donderdagmiddag 17 augustus 16.15 uur.
Gerard en ik zitten aan de oever van de Donau bij het dorpje Pochlarn in Oostenrijk.
We moesten er om 16.00 uur zijn, want dan zou de ‘Prima Donna’ er ook zijn, maar die is er nog niet.
We zitten in de schaduw van een kastanjeboom; het is zo’n 26 graden.
Er liggen al wat kastanjes, nog in hun jasje, onder de boom.
We doen er vier in onze fietstas. Nemen we mee als souvenir.

Om de eerste alinea wat te verduidelijken neem ik je mee naar zo’n 10 jaar geleden.
De Catharinacantorij bestond nog en bas Simon vertelde over zijn vakantie.
“We deden een Donau-fiets-cruise. Dan heb je een eigen cabine/hut aan boord van een cruiseschip en je neemt je eigen fiets mee. 
’s Morgens na het gezamenlijke ontbijt fiets je stroomafwaarts naar het volgende aanlegpunt, bekijkt ondertussen van alles en aan het eind van de middag stap je weer op de boot en staat er een vier-gangen-diner voor je klaar.”
Wat een verhaal; dat klonk mij als muziek in de oren!
Dat wou ik ook een keer doen.
Maar zoals wel vaker bij ons: er kwam van alles tussen.
Vervelende dingen, maar ook fijne dingen, zodat er geen tijd (en geld) over was voor een fietsvakantie in Oostenrijk.
Maar dit jaar konden we de 2e week van augustus boeken voor de Donaureis waar we al zo lang naar uitkeken.

We werden op vrijdag 11 augustus in Passau verwacht en we hadden bedacht dat we dat niet in één dag gingen doen.
Donderdagmorgen 10 augustus vertrokken we en aan het begin van de avond zaten we aan een heerlijke ‘Schnitzel mit Pommes’ op een terras in Erlangen, van waaruit we de volgende morgen vertrokken naar Passau. Dat was toen nog maar twee uur meer.

De komende weken zal ik af en toe een een blog publiceren over onze prachtige Donaureis. Dat wordt een nieuwe blogserie met als titel ‘An der Schönen…..’
Je leest alles over onze avonturen aan boord én langs de Donau, hoe we op de fiets verdwaalden in Wenen, over wat we misten omdat ik niet lekker was, of je kunt zwemmen in de Donau en wie van ons dat heeft gedaan. En natuurlijk komen daarbij verschillende aspecten van de geschiedenis van die streek aan de orde, want we zagen veel stadspoorten/-muren, Rathausen, kloosters en kerken. En heiligen.

Terug naar de eerste alinea van dit blog.
Donderdagmiddag kwam onze boot, de Prima Donna, iets later dan gepland.
Op de afbeelding hiernaast zie je hem aankomen.
Dat was de laatste keer dat we met onze fietsen aan boord gingen, die nacht voeren we helemaal terug naar Passau, waar onze auto op een parkeerplaats stond. We overnachtten vrijdag in een hotel bij Kassel.
Gistermiddag om 13.15 uur waren we weer thuis.
Inmiddels staan onze ‘souvenirs’ te pronken in een bloemstuk dat ik gistermiddag maakte van de zomerbloemen in onze tuin.
We aten verse bonen uit de tuin.
Met een slavink en nieuwe aardappels.
Thuis is dan ook wel weer fijn.

Benieuwd naar andere blogs over deze reis?

2. Drie rivieren, één stad. Over het beginpunt van onze cruise, Passau.
3. Mijn hoofd als puntje op de i. Over de eerste etappe en de stad Linz.
4. Treppelweg. De geschiedenis van het pad langs de Donau.
5.  Niet naar Mauthausen over het traject van Linz naar Grein.
6. Onvermijdelijk – over jammere dingen op onze reis.
7. Roofridders & Richard Leeuwenhart – over een ruïne waar ik maar naar bleef kijken.
8. De helm – over fietsen in het buitenland.
9. Gemist…. – over hoe ik jammerlijk een het prachtige kasteel Eckartsau miste.
10. Wenen – Sachertorte, archeologie en een borrel in een poepie-chique hotel.
11. Kerken en heiligen – over de vele kerken en bijbehorende heiligen die we onderweg bezochten.
12. Stift Melk – over een adembenemend klooster.
13. Breitenau – over hoe we toch nog in een concentratiekamp terechtkwamen.