een alternatief voor 'de waan van de dag'

15 januari: Te veel, te vet, te vaak en te vluchtig.

In de PKN-viering van gistermorgen vatte voorganger Walter Meijles de afgelopen december-maand samen met de woorden: ‘Te veel, te vet, te vaak en te vluchtig.”
Daarbij kun je denken aan kerkdiensten, kerstfeesten, eten en onderlinge contacten, maar de predikant gebruikte deze woorden ook in combinatie met het verhaal dat gistermorgen centraal stond over Johannes de Doper en doop van Jezus.

De overdenking/preek wordt vaak gezien als het hoofdbestanddeel van een kerkdienst, maar dat is in mijn beleving niet altijd het belangrijkste of meest-veelzeggende onderdeel.
Gistermorgen bijvoorbeeld trof mij iets heel anders.
Na de preek werd onze aandacht gevraagd voor het overlijden van Ella Kouwenberg, echtgenote van ‘meester Henk’, die onze drie dochters jarenlang les gaf op basisschool ‘De Haven’.
Op de kaart stond een vertaalde tekst van een lied van Reinhard May: “Uber den Wolken”

Boven de wolken moet de vrijheid haast grenzeloos zijn.
Alle angsten, alle zorgen zegt men
blijven daaronder verborgen en dan
zou alles wat ons als groot en belangrijk voorkomt
dan plotseling nietig en klein worden.

Dat lied ken ik goed, ik kan het woordelijk meezingen, dus toen de dominee vanmorgen die eerste woorden noemde kon ik het moeiteloos in mijn gedachten aanvullen:

Über den Wolken
muss die Freiheit wohl grenzenlos sein.
Alle Ängste, alle Sorgen
sagt man
blieben darunter verborgen
und dann
würde was uns groß und wichtig erscheint
plötzlich nichtig und klein.

Wie Ella’s achtergrond kent weet dat deze woorden veelzeggend zijn.
Hierbij een link naar de uitvoering van dit lied door Reinhard May.

Verder viel mij een zin op in lied 524 uit het liedboek.
‘Gij wilt niet als een onbeschreven blad, veraf staan van ons volgekladderd leven’.
Tijdens het zingen dacht ik: “Dit komt me bekend voor. Heb ik hier niet al eens eerder iets over geschreven?”
Eenmaal thuis zocht ik het op met de zoekterm ‘volgekladderd’ op mijn eigen website en kwam op een blog uit 2016 over lied 524.
Bijzonder om terug te lezen.
Toen hadden we kennelijk ook dezelfde schriftlezing gelezen.
Ook lezen hoe het er zes jaar geleden aan toe ging in de kerkdienst die toen in Op de Helte werd gehouden?
Hierbij een link  naar dat verhaal. Dan lees je ook waarom ik altijd een liedboek meeneem naar de kerk, ondanks dat alle teksten op de beamer geprojecteerd worden.
Nettie had op dat blog toen een reactie geplaatst; ben benieuwd of ze dat liedboek nog gekocht heeft!

Vorige

14 januari: Zingende mannen.

Volgende

16 januari: Een scratch!

  1. Nettie Kramer

    Oeps, nog steeds niet gedaan. Belofte maakt schuld, maar dit duurt wel heel lang. Overigens bleef ik ook weer haken bij dat volgekladderde leven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén