een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Haken Pagina 8 van 10

20 december: Kinderwagendekentje

Op 3 december schreef ik over het nichtje dat vroeg of ik een dekentje voor haar wilde haken voor in de kinderwagen. Ze was op 17 december uitgeteld, dus ik had er krap aan 14 dagen voor om het te haken. Ik had een aantal voorbeelden van internet opgezocht voor haar en ze koos er één met Granny Squares. Samen gingen we naar het ’t Spinnewiel en ze kocht 10 bollen mooi garen in vier kleuren: lichtblauw, donkerblauw, lichtgrijs en antracietgrijs.
Dit is hem geworden.
Kinderwagen-dekentje

De granny squares van dit patroon beginnen niet met een plusje, maar met een sterretje in het midden. Je begint met 4 lossen. Ring sluiten. Voor de 1e toer haak je dan zes groepjes van 3 samen afgehaakte stokjes met twee lossen er tussen in de ring. Voor de 2e toer haak je op de twee ‘tussenlossen’ van de vorige toer een groepje – 3 samen afgehaakte stokjes, 2 lossen, 3 samen afgehaakte stokjes – met twee lossen ertussen. Je hebt nu een rondje met twaalf groepjes van drie samen afgehaakte stokjes met steeds 2 lossen ertussen. Nu ga je beginnen met het vormen van een vierkantje: 3 stokjes op de 2 lossen van de vorige toer, steeds 1 losse tussen de groepjes en op de vier hoeken niet één groepje maar twee groepjes van drie stokjes.

Lijkt je dit nou leuk om te doen maar heb je aan mijn summiere beschrijving niet genoeg: klik dan op deze link >>>. Dan kom je op een you-tube filmpje waarin een granny square wordt gehaakt. Kun je gewoon met je haakwerkje voor het beeldscherm gaan zitten.

Het kindje is gistermorgen rond 11.00 uur geboren. Wij waren donderdag nog even op bezoek geweest (om te vragen hoe het randje van het dekentje er uit moest zien), toen hoopten ze heel erg dat het niet lang meer zou duren…..’liever niet met Kerst’! Het is dus de 19e geworden.

Dan nog even een gevalletje ‘mosterd na de maaltijd’: toen ik het filmpje afspeelde ontdekte ik een heel handige manier om al hakend alle draadjes weg te werken als je met meer kleuren werkt. Bij bovenstaand dekentje heb ik alle draadjes apart met een stopnaald weggewerkt……

Reageren

11 december: Uiltje ‘from England’

Dochter Frea is weer vertrokken naar Engeland. Gisteravond vertrok ze om 21.00 uur vanaf Schiphol. Gemengde gevoelens. Het laatste jaar gaat nu voor haar beginnen, we hopen dat ze kerst 2015 in Nederland kan vieren. Ze geeft aan dat ze daar aan de ene kant heel erg naar uitkijkt, maar dat ze aan de andere kant Engeland heel erg zal missen. Als je vier jaar ergens woont ben je natuurlijk al helemaal gesetteld en wie Frea een beetje kent weet dat ze zelfs de stamgasten (locals) uit de kroeg waar ze werkt zal gaan missen….
We zien haar nu een tijdje niet meer, maar gelukkig is er skype.

In de kerstboom zit een klein aandenken aan haar. Ze heeft een jaar geleden een heleboel ‘baby-uiltjes’ gehaakt en daar hebben wij er één van gekregen. Opdat wij haar niet vergeten.

Uiltje from England

Het uiltje staat het hele jaar door in de kast bij de wijnglazen door het ruitje te staren. Maar met kerst mag ze er even uit. Dan krijgt ze een mooi plekje in de kerstboom.

Hierbij een link naar een vermakelijk you -tube filmpje >>> waarop wordt getoond hoe je zo’n uiltje maakt. Het duurt ongeveer een kwartier en als je met je haaknaald en je garen voor het beeldscherm gaat zitten heb je in een uurtje zo’n uiltje klaar.

Reageren

1 december: Winter

Vandaag begint de meteorologische winter. Vanmiddag was het koud, ik wandelde naar Tuincentrum Roden voor een potje vogelpindakaas van de Vogelbescherming. Vorig jaar hadden we een potje gewone pindakaas onder ons vogelhuisje geplaatst, maar ik hoorde dat ‘mensenpindakaas’ te zout is voor vogeltjes.
Winter is beEngel in het roodslist niet mijn favoriete seizoen, dat is de herfst. Maar van de winter is december wel de meest leuke maand. Eerst heb je alle spatzen rond Sinterklaas en daarna leven we toe naar Kerst.

Vorige week kwam mijn collega op bezoek, zij nam een engeltje voor me mee. Ze vond dat ik wel een engeltje op mijn schouder kon gebruiken. Het is gemaakt door haar zus en het past precies bij ons interieur. Het gebruikte materiaal is o.a. heel dun, buigzaam ijzerdraad, vilt en een stukje boomstam.
Prachtig vind ik zoiets, ik hou gewoon erg van zelfgemaakte dingen.

Zelf heb ik me de afgelopen dagen gewaagd aan een gehaakt engeltje dKerstengeltje voor in de boomat ik vond op internet, op de website ‘handwerkles’ >>> . Daar vond ik een patroon en Mirte (van de website) maakt er hele duidelijke filmpjes bij. Wel een gepruts hoor, je kunt er niet ontspannen mee op de bank zitten naar Downton Abbey kijken. Het engeltje heb ik gemaakt achter het beeldscherm van de computer met het patroon en de bijbehorende filmpjes bij de hand.
Als de kerstboom in huis komt krijgt ze een ereplaats. Maar eerst Sinterklaas.

Reageren

28 november: Concentratieproblemen & Granny squares

Vandaag heb ik de andere Granny-Square-slof ook afgemaakt. En kijk nou wat een mooi resultaat!

Granny square-sloffenAls je ze ook wil gaan maken: het patroon vind je op mijn weblog bij 17 november. Maar…. wel eerst een proef-slof maken ( zie 24 november). Van zo’n proefexemplaar leer je ontzettend veel: je moet eerst echt even prutsen en goed kijken hoe je de slof precies in elkaar zet, wat voor jou de goede afmetingen zijn en hoe de kleuren bij elkaar passen. Deze sloffen ga ik nu nog een keer haken, maar dan met basiskleur grijs en één andere accent-kleur.

Afgelopen week heb ik weer een paar flinke stappen gezet in het revalidatie-proces. Gisteravond heb ik weer de hele repetitie van de Catharinacantorij mee kunnen zingen en ik heb alle huishoudelijke klussen deze week weer zelf gedaan. Verder heb ik de bankzaken weer gedaan op mijn normale tempo. De vorige keer had ik erg last van concentratieproblemen: eindeloos zat ik te turen naar cijfercombinatie’s, bedragen, facturen en rekeningnummers. Ik maakte me al zorgen of dat wel weer goed zou komen, maar vandaag ging het weer prima. Verder heb ik weer achter het stuur gezeten, nu moet ik nog weer alleen in de auto weg durven. Maar alles hoeft niet tegelijk.

Morgenavond gaan we weer eens een boom klaverjassen: ik ben benieuwd of de concentratie al weer voldoende is opgebouwd om te kunnen winnen!

Reageren

26 november: Kreeftsteek &foto’s. En ook nog een goed gesprek.

Gisteravond had ik één Granny-square slof af. Als ik ze allebei af heb zet ik een foto op het weblog. Nu is de slof wel goed gelukt en hij zit als gegoten. Het laatste randje om de instap moest met de kreeftsteek gehaakt worden. Die kende ik niet. Moest je dan vroeger iemand bellen die hem wel kende, of een boekje uit de bieb halen, tegenwoordig tik je op Google ‘kreeftsteek’ in en je hele scherm staat vol mogelijkheden.

Tot mijn grote genoegen vond ik een website waar de steek op stond. Ga maar eens kijken op de site ‘Handwerkles’ >>>.
Ik klikte op ‘Haken’, vervolgens op “Haakles” en tadaaah: alle steken en bij de kreeftsteek ook een filmpje. Dus met het haakwerkje zat ik vanmorgen voor de computer de instap van de slof om te zomen. Weer wat geleerd.

Verder zat ik vandaag op de kop in de foto’s. Digitaal dan. Vorige week heb ik mijn laatste Fotoboek gemaakt bij Blokker van het 1e halfjaar van 2014. Het is me te veel werk en het wordt me te duur. Vanaf het 3e kwartaal maak ik een digitaal fotoboek. Dat doe ik gewoon in de vorm van een Power Point Presentatie. Die kan ik zo op mijn tablet zetten en aan mijn moeder (of andere belangstellenden)  laten zien.

Verder was er vandaag ook nog een positieve ervaring: ik had een gesprek met een psycholoog. Die heeft me een hart onder de riem gestoken en me geadviseerd: “Ga de angst niet uit de weg, maar vecht er tegen. Ga de confrontatie maar aan.”  Ik moet over de angst heen leven. Niet thuis blijven zitten, maar de deur uit. Nou deed ik dat al, maar het kost wel veel moeite. Toch gewoon blijven doen dus, het gaat vanzelf beter. Het helpt me dat ik bevestiging krijg dat ik goed bezig ben.

“Koez’n op mekaar, kop d’r veur” adviseerde mijn vader vroeger als iets tegenzat. Was ik vroeger nog wel eens tegendraads: nu volg ik zijn advies met liefde op.

Reageren

24 november: Granny Square-slof mislukt

O, o, wat hadden Gerard en de meiden een lol via de Whatsapp vanmiddag. Ik was bezig met de Granny Square sloffen (zie 17 november). Het in elkaar zetten was best wel even een gedoe. Het lukte prima, maar ik zat heel ingespannen te prutsen. Gerard maakte daarvan een foto en stuurde die naar de meiden. Toen ik hem in elkaar had gezet bleek dat de slof echt veel te groot was: ik had me verkeken op de grootte van de haaknaald en de dikte van de wol.
Gerard grapte dat het wel leek alsof ik de slof voor hem had gehaakt. Hij app’te naar de meiden dat hij zijn schoenen er wel in aan kon houden……!  Reuzen-slof
Het is ook echt geen gezicht. Op de foto zie je mijn voet met de slof ernaast…….. experiment mislukt. Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Morgen begin ik aan een nieuwe.
Vanmiddag moest ik (zoals we dat in Drenthe zeggen) ‘met de bek op het stuur’. In het Martiniziekenhuis moest ik de cardio-fietstest doen om te zien of mijn hart weer grote inspanning aankan. Dat vind ik altijd wel heel spannend: je moet je tot het uiterste inspannen en ondertussen wordt er van alles gemeten. Het ging gelukkig allemaal goed. Ik had gehoopt dat ik nu ook weer mocht zwemmen, maar daar moet ik nog even mee wachten tot ik de cardioloog heb gesproken. Dat is volgende week. Tot die tijd ‘gewoon belasten’. Daar kunnen een paar lastige sloffen dan ook wel bij.

Reageren

18 november: Zou het dan toch…?

Dochter Harriët vroeg mij of ik voor haar (als kadootje voor een vriendin met een baby) ook zo’n mooi vestje wilde breien (zie 12 november). Tuurlijk! Tied zat……
Maar de kleur kwam nogal krek, dus ze wilde graag mee naar ’t Spinnewiel om wol uit te zoeken.
Vanmorgen zijn we dus naar de handwerkwinkel gegaan, hebben een mooie bol blauw gemêleerde wol gekocht én vijf houten knoopjes met dieren er op.

Thuis liet ik haar een blog zien waar ik leuke ideeën op had gedaan. In de kantlijn stond een blog met een bijzondere naam Willewopsie >>>. We klikten er op en Harriët’s oog viel op dit kussen:
Willewopsie-kussen

Helemaal in de ban was ze. “Dit ga ik ook maken”. Ik vroeg of ze wel kon haken. Had ze vroeger wel gedaan, zei ze, ze ging het via internet proberen.
Zou het dan toch nog gaan gebeuren dat al mijn drie dochters gaan handwerken? Mijn oma Vrieswijk zou trots zijn…!

Reageren

17 november: Granny-square sloffen

Vandaag is ’the day after the night before’. Veel te druk natuurlijk gisteren, maar ook zeer de moeite waard.
Niet te lang over hebben: vandaag ben ik moe en doe ik het lekker rustig aan. Nu ik zoveel tijd heb geniet ik bewust van de dingen waar ik anders niet zo vaak aan toe kom: snui’n op internet. Zaterdag ontdekte ik het blog van ene Karin: Karin aan de haak >>> . Daar vond ik heel apart patroon voor granny-square sloffen >>> Die had ze er al op gezet in augustus 2011.

Op zo’n blog kan ik eindeloos ronddwalen. Oh leuk dit, kijk nou dat, soms vind ik het gewoon jammer dat ik al twee dingen ‘op de pennen’ heb, want er is nog zoveel meer leuks om te doen.

Met die granny square sloffen wacht ik echter niet te lang. Te leuk.

Reageren

5 november: Tablet – hoessie

Op mijn verjaardag kreeg ik een Samsung-tablet. In mijn voorgaande blogs heb ik al aangegeven dat ik me daar ontzettend op verheugde. Wat een fantastisch cadeau! De eerste dagen in het ziekenhuis deden mijn dochters er meer op dan ik, maar op maandag had ik tijd en zin om van alles uit te vogelen en kwam ik er achter dat ik op het tablet zelfs mijn blog kon bijhouden. Weliswaar zonder foto’s en linken, maar toch. Met zo’n tablet heb je in het ziekenhuis niet eens meer een televisie nodig! Ik sliep met het ding onder m’n kussen. Iemand had gezegd dat er heel veel gestolen werd in een ziekenhuis….

Op 26 september >>> heb ik al beschreven hoe dochter Frea een ‘aai-kikker-jasje’ had gehaakt.
Inmiddels heb ik er ook één klaar!

tablet-hoesie tablet-hoesie

 

 

 

 

 

Die van mij heet ‘Tablet-hoesie’.  In tegenstelling tot Frea heb ik geen vasten maar stokjes gehaakt. Dat ging sneller. Ook heb ik dikke wol gebruikt en een grote haaknaald, nr. 3.5.

De tablet helpt mij door deze lastige dagen heen. Mijn email kan ik er op lezen, spelletjes doen, het nieuws volgen: mooier speelgoed is er even niet.

Reageren

21 oktober: Auto met gehaakt Tom-Tom-hoesje

Gisteren vertelde ik over mijn Toyota Yaris. Gerard en ik praten altijd over ‘de bolide’ (zijn Verso) en ‘mien koekblik’ (de Yaris). Maar hij doet het al vier jaar heel erg goed. Bij de oprit naar de snelweg zit ik in no-time op 120 kilometer en kan ik moeiteloos invoegen. Als er geen file staat.

In deze auto zit geen tom-tom. Tenminste niet in het dashboard. Vond ik ook niet erg, ik heb namelijk een haat-liefde verhouding met de Tom Tom. Het liefst heb ik zelf een kaart op schoot (zelfs in het vliegtuig).

Mijn vader leerde ons als kinderen al kaartlezen. Waren we op vakantie in het buitenland, dan zorgde hij er altijd voor dat er ook een oude kaart op de achterbank lag. Tijdens het autorijden gaf hij ons dan opdrachten. “We zitten nu bij Oldenburg. We zijn op weg naar Bremen. Hoe heet de rivier waar we straks overheen gaan? Hoe heet dat grote kasteel daar links?” Op de eerstvolgende parkeerplaats werd dan de kaart bekeken en maakte hij ons wegwijs op zo’n plattegrond.

Toen de eerste Tom Tom in onze auto zijn intrede maakte, was ik niet overtuigd van het nut van zo’n ding. Ik kon immers zelf kaartlezen? We kwamen toch altijd waar we wezen moesten? Maar op den duur bleek het toch wel handig. Vooral als je in een onbekende stad bent en je moet er weer uit: de Tom Tom leidt je heel handig de stad uit. Maar het blijft een moeizame relatie. Op weg naar ons vakantieadres in Tours leidde de Tom Tom ons naar Parijs. Toen Gerard tegen mijn advies in toch de richting van de navigatie bleef volgen kwamen we, met de caravan, dwars door de binnenstad van Parijs. Was de kortste weg. Had ik toch maar mooi de Sacre Coeur gezien. Maar dat wilde ik toen eigenlijk niet.

Toen wij in 2013 tom tom hoesjeeen vervanger voor de Verso kochten, zat daar standaard een navigatiesysteem in . Dus toen kreeg ik de Garmin-tom-tom in mijn Yaris.  Al die losse onderdelen te rammelen in het dashboard kastje, hoogste tijd voor een passend tasje:
een paar aan elkaar gehaakte granny square’s met een koordje er door. Niet dat ik hem ooit gebruik……. maar Frea laatst wel eens een keer. Op weg naar Groningen. Toen ik haar verhaal had gehoord heb ik besloten dat ik hem mooi in zijn gehaakte hoesje laat zitten.

Reageren

Pagina 8 van 10

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén