een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 9 van 22

23 november: Een chique vierkantje, deel 2

Vorig jaar kreeg ik als verjaardagscadeau van Gerard een handwerkproject, een deken voor op het tweepersoonbed in ‘mijn kamer’. Daarover schreef ik op 28 november vorig jaar een blog onder de titel ‘Een chique vierkantje’>>>.
Inmiddels zijn we een jaar verder en de deken ligt te pronken op het bed.

Het hele jaar nam ik het haakwerkje overal mee naar toe. Zo’n los vierkantje neemt amper ruimte in en na tien van die vierkantjes kun je het uit je hoofd haken.
Als ik vier bolletjes had opgehaakt had ik 12 vierkantjes, 3 van elke kleur.
Dan hechtte ik alle losse draadjes af en zette die 12 aan elkaar. Dat deed ik door met de kleur wit  vasten te haken om de voorste lus van de vorige toer van het ene vierkantje en door de achterste lus van de vorige toer van het andere. Op de foto hiernaast zie je een grijs en een blauw vierkantje dat met de kleur wit aan elkaar wordt gehaakt.

Bij het aan elkaar haken van de vierkantjes heb ik er voor gekozen om de vierkantjes niet in een patroon aan elkaar te zetten, maar willekeurig te verspreiden over het geheel.
Wel zorgde ik er voor dat er niet twee dezelfde kleuren naast elkaar kwamen.

Voor de rand om de deken heen had ik bedacht om een golvende, witte rand met schulpjes te maken, maar dat werd niet mooi. Na veel gepruts en geprobeer kwam ik er op om er één toer vasten met de kleur wit omheen te haken, dat gaf het mooiste, rustigste beeld.

Verjaardagscadeau af, project klaar.
Op naar de volgende uitdaging: entrelac haken!
Daarbij maak ik gebruik van deze website >>>
Maar ik ga wel andere kleuren gebruiken als bij de voorbeelden…..

Reageren

14 oktober: Wat brei je? Een bank-organizer.

“Wat ben je aan het breien?”
“Een bank-organizer.”
“Wat is dat, daar heb ik nog nooit van gehoord.”

Een gesprekje dat ik in de afgelopen twee weken een paar keer voerde.
Een bankorganizer is een soort fietstas met aan één kant opbergzakken die je over de leuning van je bank hangt. Daar kunnen dan dingen in als een afstandsbediening en een rol pepermunt.
In mijn geval een schaartje, een doosje met spelden/naalden, een centimeter-rolletje en een beschrijving van het patroon waar ik mee bezig ben.

Wij hebben deze zomer een nieuwe bank gekregen; een mooie lichtgrijze met een elektrische relax-functie voor mij.
Maar als ik altijd op dezelfde plek zit, wordt de armleuning aan mijn kant groezelig van het

Zo ziet het er van boven uit.

vele gebruik. Door een bank-organizer over die plek te hangen hoop ik dat stukje bank wat schoner te houden.

Op internet zocht ik naar wat voorbeelden en ik combineerde wat ideeën.
Zo maak je zelf deze uitwasbare ‘bank-organizer’.

Nodig:
– 4 bollen Katia Canada
– 2 breipennen dikte 5
Met dit garen zou je eigenlijk op pen 7 of 8 moeten breien, maar als je op pen 5 breit wordt het weefsel stevig en lubbert het minder snel uit.

Beschrijving:
– 44 steken opzetten
– 1e toer alle steken recht breien.
– 2e toer: 1 kantsteek, 2 recht, 38 steken gerstekorrelsteek* (wordt onderaan dit blog beschreven) laatste 3 steken: 2 recht en 1 kantsteek
– 3e toer: 1 kantsteek, 2 averecht, 38 steken gerstekorrelsteek, laatste 3 steken: 2 averecht, 1 kantsteek.
De tweede en de derde toer herhaal je totdat je 3 bollen hebt opgebreid.

– Bij het begin van de vierde bol moet je even goed opletten.

Even goed opletten.

Je gaat nu verder in de tricotsteek: één hele pen recht afwisselen met één hele pen averecht. 
Dit gedeelte wordt straks omgevouwen: zorg dat de ribbelkant van de tricotsteek naast het 2-recht-zijkantje komt en dat de v’tjes -kant naast het 2-averecht zijkantje komt.
Zo krijg je een duidelijke afbakening van de zijkanten.
– Na 21 cm tricotsteek nog 10 cm boordsteek breien (1 st. recht, 1 st. averecht, aan de achterkant hetzelfde, recht boven recht, averecht boven averecht).
– Nu alle steken afkanten.
Laatste tricotstuk omvouwen en zijkanten vastzetten.
Midden over het tricot-gedeelte met een grove stiksteek het deel in twee stukken verdelen.

* Beschrijving gerstekorrelsteek:

Het gerstekorrel patroon levert op een simpele manier een leuk relief op.
Eerste naald
De eerste naald brei je de hele pen 1 steek recht en 1 steek averecht.
Tweede naald
In de tweede naald begin je met een averechte steek en daarna brei je een rechte steek, dit herhaal je de hele pen.
Je laat je de steken dus verspringen en je breit een rechte steek boven een averechte steek en een averechte steek boven een rechte steek.
Deze twee naalden blijf je herhalen.

Reageren

7 oktober: Hé!? Wordt ie nou kleiner….?

Als er bij ons de familie- of vriendenkring een baby’tje wordt geboren, dan krijgt de nieuwe wereldburger van ons een groot prentenboek, het liefst Monkie of Het mooiste visje van de zee. Als bonus brei ik er dan een klein vestje bij; het breipatroon daarvan beschreef ik al eens in het blog ‘Babyvestje overdwars gebreid’>>>.

Meer dan twintig van die vestjes heb ik al gebreid.
Vroeger kocht ik die sokkenwol altijd bij het Spinnewiel in Roden, maar die is al een tijdje dicht en in Leek verkopen ze het niet.
Altijd als ik in een andere stad ben zoek ik in een handwerkwinkel naar die speciale bollen sokkenwol, Opal is het merk.
Begin dit jaar kocht ik opgetogen drie bollen van 100 gram in Groningen, daar zou ik twee vestjes van kunnen breien, maar al breiend kwam ik er achter dat deze wol dunner was.
Dan zet je wel 70 steken op, maar dan heb je minder centimeters breiwerk.
Het wordt dus wat smaller, dus je moet het ook wat korter breien.

Het nieuwe vestje valt dus wat kleiner uit
De knoopjes zitten iets dichter bij elkaar en de mouwtjes moeten wat korter. dat maakt eigenlijk niet zo veel uit, het vestje is gewoon één maatje kleiner.
In Assen kocht ik toepasselijke olifantenknoopjes en vervolgens zette ik het vestje in elkaar en naaide de knoopjes er aan.

Nu heb ik nóg twee bollen, want ik had aan één bol genoeg.
“Waarom koop je die wol niet via internet?” zou een logische vraag zijn.
Dat kan inderdaad en dat doe ik ook wel eens, met name bij Jeanet van het blog ‘Blij dat ik brei’; die heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden.
Maar als iedereen voor zijn garen en handwerkspullen het internet opgaat, blijft er geen handwerkwinkel meer over in Nederland.
Daarom probeer ik zoveel mogelijk gebruik te maken van de winkeltjes die er nog zijn. Want je wilt toch even voelen wat voor garen je koopt? En de kleuren in het echt zien? En tegen een buitengewoon koopje aanlopen?

Reageren

2 mei: Breien met twee kleuren

In Breda tikte ik zes bolletjes garen op de kop voor 6 euro: 3 groene en drie grijze. Daar wilde ik een warme kol van haken voor in de winter van 2019/2020. Bij Atelier 6A in Leek had ik een bijzondere steek gezien. Interlocking haken heette het en het moest met twee kleuren door elkaar.  Meer weten?  Zie Interlocking haken>>>

Proeflapje: onnodig ingewikkeld…

Ik zal maar eerlijk zijn: ik vond het veel te moeilijk.  Na veel gepruts kreeg ik het wel voor elkaar,  maar het kostte me heel veel moeite. Van ‘ontspanning’ was geen sprake,  laat staan van het tegelijkertijd voeren van een gesprek of kijken naar een spannende detective. Dus dat ging ik niet doen;  handwerken doe ik voor m’n lol. Op internet zocht ik naar alternatieven en vond een breisteek met twee kleuren op deze website: Breien met twee kleuren >>>.

De beschrijving was onnodig ingewikkeld, dus het duurde even voor ik het had begrepen.  Het proeflapje spreekt boekdelen. Maar het eindresultaat van mijn kol is erg mooi geworden.

Halverwege draaide ik de kleuren om,  wat een heel leuk effect gaf. De achterkant ziet er niet uit (omdat je steeds de draden achter de steken langs slaat)  dus ik vouwde de kol dubbel en naaide hem aan elkaar. Zo kreeg ik een kol die aan twee kanten draagbaar is en die je dus om de kraag van je jas kun heenvouwen. (klik op de foto’s voor een vergroting.)

Wil je deze steek met twee kleuren ook eens proberen? Ik maakte een andere beschrijving van de steek,  waardoor het (volgens mij)  eenvoudiger wordt om deze steek te breien.  Klik voor die beschrijving op deze link: gebreide kol met twee kleuren

      

Reageren

11 maart: Zen door breien.

Af en toe spreken we af met een echtpaar dat we al kennen vanaf de tijd dat Frea op peuterspeelzaal ‘het Kwetternest’ zat. Hun dochtertje zat bij Frea in de klas en de vriendschap die toen ontstond bestaat nog steeds. Tussen de dochters én tussen ons.
Twee weken geleden kwamen ze een avond bijpraten, want we zien elkaar minder dan vroeger toen onze dochters nog samen op school zaten. De dames deelden namelijk niet alleen hun peuterspeelzaaltijd, maar ze zaten ook 8 jaar bij elkaar in de klas op basisschool ‘de Haven’, waarbij wij als moeders veel samen optrokken.

Ze hadden een bloemetje meegenomen én een klein krantenartikeltje.
“Ik las het en ik moest gelijk aan jou denken!”
‘Breien = zen’ stond er boven het verhaaltje en de foto liet een paar breiende handen zien.
Dit stond er in:
Is het je wel eens opgevallen hoe relaxt dames (en een enkele heer) erbij zitten als ze aan het haken of breien zijn? Je wordt helemaal zen van haken en breien. Dat blijkt zelfs uit onderzoek: er komen gelukshormonen vrij, je bloeddruk zakt, je hartslag daalt en stress werk je weg. Haken en breien hebben ongeveer dezelfde uitwerking als mediteren of yoga, zonder ingewikkelde houdingen. Haal die breipennen en bollen wol dus maar weer tevoorschijn en brei een mooie zen-sjaal of handschoenen. Word je warm en gelukkig van. 

Nou spreek ik regelmatig mensen over breien en haken om de doodeenvoudige reden dat ik bijna altijd met een handwerkje in mijn handen zit en ik weet dat er ook mensen zijn die absoluut niet zen worden van breien of haken.
Een bloemlezing van een aantal reacties die ik in de loop van de jaren hoorde:
“Ik word er juist hartstikke gestressed van! Als ik aan iets ben begonnen móet het af en zit ik als een razende te prikken.”
“Breien? Mijn handen beginnen al te zweten als ik er alleen maar aan denk! Dan heb ik weer visioenen van te strakke steken op metalen breinaalden die niet wilden schuiven…”
En toen ik na de hartoperatie een ingewikkeld patroon inbreide riep een verpleegkundige: “Daar zou ik het nou van aan mijn hart krijgen!”

Maar spreek je ervaren handwerksters, dan zullen ze allemaal beamen: je wordt er heerlijk rustig van. De foto hiernaast is genomen door Frea in de heerlijke warme voorjaarsweek in februari. We zaten samen buiten in het zonnetje  te koffiedrinken en te handwerken.
Helemaal zen met z’n tweeën.

Reageren

13 februari: Crocheteers.

“Wat heb je daar nou voor een button op je jas!” vroeg ik dit weekend aan Frea.
Trots liet ze me zien wat het was.
Een grote, goudkleurige medaille/speld met de tekst: Crocheteer. All for Yarn and Yarn for all! (vertaling: haakster. Allen voor garen, garen voor allen).
Met een knipoog naar de drie musketiers: one for all, all for one”.

Mijn dochter.
Geen musketier maar een ‘haaketier’.
Die button had ze gekregen van haar Amerikaanse vriendin.
Frea neemt haar haakwerk, net als ik,  overal mee naar toe en zit als het even kan te haken. In de bus. In de trein. In de bibliotheek. In de pauze op het werk.

Je maakt heel gemakkelijk contact met een haakwerkje in je hand. Er is altijd wel iemand die er een opmerking over maakt.
“Wat leuk, zo’n jong mens dat haakt! Deed ik vroeger ook….”
“Wat ben je aan het haken?”
“Wat houd je die haaknaald raar vast, is dat wel goed?”
(lees over het gebemoei van anderen met mijn haakwerk op het blog Pannenlappen van oma Vrieswijk >>>)
Heerlijk herkenbaar.

Zit ze dus met die button op de jas overal te haken.
Ben ik stiekem wel een beetje trots op…..

Reageren

20 december: Engeltjes haken

Toen ik in het voorjaar werd gevraagd door de Toerustingscommissie van onze PKN-gemeente  om een avond te verzorgen voor het winter-activiteitenseizoen wist ik al wat ik  wilde doen. Dit jaar wilde ik iets doen waar ik mezelf voor zou opgeven als het werd aangeboden. Iets met handwerken of zo, iets creatiefs.
We gingen kerst-engelen haken. Maar het thema van het winterseizoen was ‘In gesprek’ en niet ‘Haak maar aan’ dus tijdens het haken zouden we het dan hebben over engelen.

Dinsdagavond zat ik met 18 vrouwen in een zaaltje in Op de Helte; spannend vond ik. Hoe zou het gaan? Van te voren had ik voor iedere deelneemster een ‘goody bag’ gemaakt met daarin de beschrijving van 2 engeltjes en een bolletje wit haakkatoen.
Verder had ik alvast wat engelen gehaakt om als voorbeeld op tafel te kunnen leggen.
Het kleine engeltje haken kostte mij ongeveer 20 minuten, het haken van de iets grotere, het onderzettertje, kostte een klein uur.
We hadden twee uur voor deze workshop, dus ik dacht: ‘Twee engeltjes haken moet kunnen’.

Dat had ik inderdaad redelijk goed ingeschat, alleen hadden we niet allemaal ervaren haaksters aan tafel zitten.
“Nou, ik denk dat ik toch al twintig jaar geen haaknaald in de handen heb gehad!”.
En iemand die ik had ingeschat als een ervaren handwerkster zei: “Nee joh, ik borduur alleen maar heel veel, haken deed ik vroeger nog wel eens….”
Aan de tafels links van mij zaten drie dames op rij die vooral in het begin moeite hadden om op gang te komen.
Aan de andere tafels waren het ook niet allemaal ‘gevorderden’ maar ik zag deelnemers elkaar helpen met het lezen van de patronen en het uitvoeren van de steken.

Mini-boom-engeltje

Het was een geteut en geklets van belang. Een greep uit de tafelconversatie:
– Wat is het verschil dan tussen een halve en een hele vaste?
– Ja, een stokje weet ik wel. Maar een dubbel stokje? Twee keer de draad omslaan? En dan hoeveel keer doorhalen?
– Kijk maar even mee.
– Waar zit dat gaatje dan waar je moet insteken!
– Het ziet er heel anders uit als op het plaatje….

Het was de bedoeling dat we, als iedereen aan het haken was, het zouden hebben over

Engel-onderzettertje

engelen. Nou, iedereen was behoorlijk in gesprek. Met elkaar vooral. Er kwam niet veel van de engelen…..iedereen was aan het tellen, uitzoeken, afkijken, overleggen: we hadden het veel te druk met ons haakwerkje!
Er was nog wel een ontroerend verhaal van één van dames die vertelde dat haar twee kleinkinderen haar engelen waren.
“En het bijzondere is: Ik ben nooit moeder geworden en nu ben ik toch oma!”
Ze had vroeger pleegkinderen in huis gehad en één van de kinderen, nu een vrouw van rond de veertig, was haar als een dochter geworden.
“Engelen zijn die kleinkinderen voor mij. Maar soms staat er een ‘b’ voor…..”

De meeste haaksters kregen twee engeltjes af en wie ze niet af had nam het mee naar huis.
Voor de handwerksters onder mijn lezers: wil je ook een engeltje haken?
Onderaan dit blog vind je twee linken naar PDF-bestanden met een haakbeschrijving, een teltekening en een foto.
Als bonus bij het blog van vandaag!

Mini-boomengeltje haken

Engel-onderzettertje haken

Reageren

28 november: Een ‘chique’ vierkantje.

Begin oktober vroeg Gerard: “Wat wil je voor je verjaardag?”
Met het antwoord kon hij geen kant op. “Het liefst iets van een handwerkproject. Een deken of zo met een patroon erbij; breien of haken, ik weet het eigenlijk zelf niet precies.”
Daar kun je als man natuurlijk helemaal niets mee; zet maar weg die macaroni.
Op mijn verjaardag kreeg ik een prachtig herfstboeket.
“Zoek zelf maar wat moois uit om te handwerken.”

Zoekend op internet kwam ik bij een nieuwe variant van de granny square: de Victorian Lattice Square.
Letterlijk vertaald Victoriaans Traliewerk Vierkantje.
Een chique vierkantje.
Ergens las ik: “Het doet een beetje kasteel-achtig aan”.
Dat sprak me wel aan en ik ging er mee aan de slag.
Voor ‘mijn kamer’ wil ik graag een deken haken op het bed.
Het leek me leuk om die deken te maken in de kleuren van het nieuwe behang, dus ik nam een staal behang mee naar Atelier 6A in Leek en zocht vier pastelkleuren uit die het dichtst bij de behangkleuren in de buurt kwamen.

Op Ravelry vond ik een Engelse beschrijving en een teltekening, die printte ik uit en begon: vertalen, lezen, nog eens lezen, uitproberen, aftrekken, opnieuw beginnen… een handwerkster snapt wel wat ik bedoel. Het duurt even voordat je zo’n nieuw patroontje onder de knie hebt.
Vervolgens heb ik het patroon helemaal uitgeschreven én de teltekening opnieuw gemaakt.
Vandaag als bonus bij deze website: een Nederlandse beschrijving van de Victorian Lattice Square met de bijbehorende teltekening.  Voor de teltekening heb ik voor de toeren drie kleuren gebruikt: rood,  groen en blauw. Je kunt dus aan de verschillende kleuren zien waar de nieuwe toer begint.
Klik hier Victorian Lattice square voor het PDF. Tip voor je begint te haken: haak eerst een proefvierkantje om de steken en het patroontje onder de knie te krijgen.

Er komt nog een vervolg op dit blog: over de deken die ik van deze vierkantjes ga haken en hoe je de vierkantjes het mooist aan elkaar haakt.

Naschrift: dat vervolg is inmiddels geschreven: zie 23 november 2019 voor deel 2 >>>

Reageren

16 september: Een uiennet. Een wat…?

Nieuw!

Oud.

Een uiennet. Vroeger ooit zelf gehaakt, het hangt al jaren in mijn kelder, samen met een kleinere uitvoering waar de knoflookbolletjes in bewaard worden.
Door het vele gebruik begint het uit elkaar te vallen, tijd voor een nieuw uiennet.
Daarvoor gebruikte ik het garen dat ik overhield van de blokjesdeken die ik voor de bank had gehaakt.

Het boek waar het net in stond beschreven kan ik niet meer vinden.
In de vaagheid blijven hangen.
Dus haalde ik de uien uit het net en telde het patroon helemaal uit.

Ik heb het precies zo nagehaakt als het origineel en nu hangt er een nieuw uiennet bij ons in de kelder. Vanmiddag legde ik de laatste hand: ik haakte een koordje van lossen en reeg dat door de bovenste rij gaatjes zodat je het het kunt ophangen.
De uien hangen zo droog en van de grond.

Afgelopen week had ik het haakwerkje ook mee naar mijn werk.
De mannen vroegen uit beleefdheid naar wat ik nu weer aan het maken was, want ze kunnen dan vaak het onderscheid tussen haken en breien niet zien, maar zagen aan de kleur wel dat het iets anders was als vorige week.
“Een uiennet.”
Iemand keek verschrikt op en riep “Een UIERNET?!?”
De vorm van wat ik omhoog hield en de kleur ervan deden de rest.
Toen was het spel op de wagen.
Hilarisch, wat een lol kun je dan met elkaar hebben om één verkeerd lettertje………

Wil je dit uiennet ook haken?
Het patroon heb ik uitgeschreven en ik heb er ook een teltekening bijgemaakt voor de duidelijkheid. Het is niet heel moeilijk, dus ook voor beginnende hakers is het goed te doen.  Klik hier Uiennet haken – beschrijving & telpatroon  voor een PDF met de beschrijving en de teltekening. (NB Vind je een fout in de beschrijving, meld me dat dan even, dan pas ik het aan). En zijn niet alle steekjes helemaal goed gelukt?
Who cares…..het net hangt immers in de kelder!

Reageren

8 augustus: Vakantie-handwerk-dingetjes

In de periode van revalideren en in de vakantie had ik tijd genoeg om te handwerken. Maar het was overwegend mooi weer en ik las veel, het was gewoon niet zulk goed handwerkweer. Twee kleine projectjes heb ik gedaan. Het eerste is het maken van een nieuw tablethoesje. Voor mijn verjaardag kreeg ik een nieuwe tablet en die was te groot voor het geborduurde tablethoesje dat ik ‘Wild, bont en spannend‘ had genoemd. Dat hoesje heeft nu een tweede leven gekregen als omslag om onze bijbel. Het nieuwe hoesje is een gehaakt exemplaar geworden, gehaakt volgens het patroon van de ‘aai-kikker-hoes’ van Frea. 
Dit hoesje haakte ik van lichtgroene katoen. In de naaidoos die ik van mijn moeder erfde vond ik twee mooie knopen en ik haakte er van donkergroen een toer vasten omheen om de contouren te accentueren.

Het tweede projectje is echt wat amateuristisch knip- en plakwerk geweest.
Naast een nieuwe tablet kreeg ik vorig jaar augustus ook een nieuwe telefoon en je raadt het al: het mooie, geborduurde telefoonhoesje met de uiltjes-voering was te klein voor deze nieuwe. Zonde vond ik. Het hoesje lag een poosje op tafel, maar ik kon niets anders bedenken waar ik het voor kon gebruiken. Toen besloot ik dat ik hem wat wijder ging maken, zodat de  nieuwe telefoon er wel in paste. Ik tornde de zijnaden helemaal los en naaide er aan weerskanten twee reepjes wit borduurstramien aan vast en creëerde op die manier zijkanten aan het hoesje. Die zijkantjes borduurde ik vol in de stijl van het eerdere borduurwerk en daarna zette ik ze vast en zoomde de zijkantjes om.
Prutswerk was het..
En het hoesje is ook niet zo mooi als de vorige uitvoering, omdat het ‘klepje’ dat er voor zat en niet meer is, omdat de nieuwe telefoon ook langer is.
Maar nu wordt het wel weer gebruikt.
Niet als ik de telefoon dagelijks in mijn broekzak heb, maar als ik kleren aan heb waar geen zakken in zitten.
Dan zit de telefoon in mijn tas
Heel chique in een geborduurd hoesje.

Reageren

Pagina 9 van 22

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén