een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 12 van 18

22 juli: Buurtspeeltuintje en onfatsoenlijk eten.

Vanmiddag was er een officiële opening van het nieuwe buurtspeeltuintje bij ons in de straat. Er hingen slingers en ballonnen en de hele buurt, jong en oud, had zich verzameld rondom de speelattributen op het grasveld onder de bomen. De wijkbelangenvereniging van ‘Middenveld’ in Roden had zich hiervoor ingespannen.  Er was drinken, er waren toespraken en de plaatselijke pers was aanwezig om foto’s te maken. Die zien we volgende week in het Roder Journaal. Of in De Krant.

Wij wonen in deze buurt vanaf 1989. De buurjongetjes, die destijds nog door hun moeder naar school gebracht werden (ze wonen allebei even verderop in straat), stonden nu zelf als trotse vaders met hun zoontjes bij een beweeg-apparaat. En het puber-overbuurmeisje van toen heeft een mooie dochter van 7 en een stoere zoon van vijf. Die heel lief een bekertje drinken voor mama en oma haalde. Oma had ik al een tijdje niet gesproken omdat ze zeven jaar geleden al is verhuisd, dus we hebben de schade even weer ingehaald.

Ik ga graag naar zulke bijeenkomsten. Ongedwongen  babbelen met Jan en Alleman. “Weet je al dat Jolanda dat huis op de hoek heeft gekocht?”
“Hoe ist met de wichter? Gien iene meer thuus dunkt mij”.
“Geesje gung ok wel hard achteruut de leste tied.”
“Heb ie nou ok al zu’n e-bike jong?”
Zomaar wat flarden van de gesprekken; het was mooi weer, dus menigeen zat wat later aan tafel dan anders.

broccoli tonijnWij aten vanavond tagliatelle met tonijn, broccoli en gorgonzola. Over het algemeen heb ik mijzelf aardig in de hand als het om eten gaat. Eén  bord vol schep ik op en daar laat ik het bij. Vanavond heb ik twee keer opgeschept. Het bord helemaal leeggeschraapt. De pan uitgeslikt. En de opscheplepel….is ’t niet verschrikkelijk?
Verschrikkelijk lekker dan hè?

Wil je dit ook eens eten? Klik dan hier  Recept tagliatelle met tonijn & gorgonzola voor een PDF met het recept.

Reageren

15 juli: Mon chou taart ‘uut Peize’

mon chouVrienden van ons wonen in Peize. Als we in de gelegenheid zijn bezoeken we hun verjaardagen. Vriendin bakt heerlijke appeltaarten, maar op de laatste verjaardag had ze iets anders: ze had een Mon Chou-taart gemaakt. Verrukkelijk. En niet zo moeilijk om te maken volgens haar.

Hierbij het recept:
Als je biscuit gebruikt als bodem heb je dit nodig :
– 200 gr boter smelten
– 1 rol volkorenbiscuit/ 200 tot 250 gr in stukjes breken en door de gesmolten boter scheppen. Hiermee de bodem van de springvorm bedekken.
– In de koelkast laten opstijven.

Je kunt ook een bodem maken van plakjes cake.

Voor de vulling heb je nodig:klop
– 1 pakje Mon Chou
– 125 gr witte basterdsuiker
– Pakje Klop klop, 2 zakjes
– blikje kersenvlaai vulling van Hak

Klop de KlopKlop volgens aanwijzingen op het pak stevig.
De Mon Chou in een andere kom met de suiker loskloppen.
Dan de Mon Chou voorzichtig door de KlopKlop tot het een mooi mengsel is.
Over de biscuit strijken en langs de rand iets hoger.

In de koelkast laten opstijven.
De kersen kunnen er later op.

Er zijn vast mensen die nu zeggen: Klop Klop!?!? Moet met slagroom!
Ja, zo had ik het ook geleerd. Maar dit is ook heel lekker.
Doe eens gek…….

Reageren

8 juli: Gewoon bijzonder & kipsaté.

Sommige gewone dagen kunnen bijzonder worden door gewone dingen.
Gisteren was zo’n dag.
– ’s Morgens koffie met Gerard in de zon achter ons huis met een vers kapje brood, nog een beetje warm van de oven van bakker Jumbo.
–  ’s Middags fietste ik naar DaCapo in Leek voor een nieuwe D-snaar voor mijn gitaar.
“Hoef je maar één snaar?” Ja, als er maar één stuk is dan hoef ik maar één nieuwe.
Er volgde een heel verhaal van de expert achter de toonbank die zei dat ik ieder half jaar alle snaren moest vervangen.
Want één zo’n nieuwe snaar klinkt dan helder en die andere vijf dof en dat kan niet.

D-snaar45 jaar speel ik nu gitaar. En natuurlijk heeft de man gelijk, maar dat advies ga ik niet opvolgen. Ik speel niet in de band van Marco Borsato.
Dus ik zei: “Goed idee. Maar ik heb nog een heleboel andere snaren in voorraad, dus doe me toch maar alleen een D-snaar”.
In een kast vol vakjes met allemaal soorten losse snaren vond de man géén D-snaar.
Allemaal op. Dat is altijd zo, want de die knapt het snelst.
Dat weet ik, want ik speel al 45 jaar gitaar.
De baas van de zaak werd er bij gehaald.
“Hebben we geen losse D-snaren meer?”
“Nee, die zijn altijd het eerste op, haal maar één uit een vol pakje met zes snaren, weet je wat, geef die mevrouw het hele pakje maar mee voor de prijs van die ene snaar, ik zal wel even weer nieuwe bestellen.”
Misschien moet ik ze toch maar eens allemaal vervangen…..

– Churandy Martina won goud op de 100 meter. ‘k Ben blij man! ( zie 21 juni >>>)

– ’s Avonds zaten we in onze nieuwe kapschuur met vrienden (die met de helpende handen) te barbecuen. Mooi rustig weer, lekker eten en aangenaam gezelschap.
Deze keer had ik o.a. zelf kip-saté gemaakt.
– 1 teentje knoflook uitpersen
– kipfilet in blokjes snijden, mengen met de knoflook.
– flinke scheut ketjap manis er door en even laten intrekken
– stukjes aan een saté prikker rijgen.
10 minuten op de bbq: lekker!

Een gewone, bijzondere dag.

Reageren

30 juni: Pompoen-risotto

Oudste dochter Frea en haar vriend zijn overgekomen uit Engeland en logeren een weekje bij ons. Zij bereiden in zo’n week minstens één maaltijd voor ons; vaste lezers weten dat zo’n maaltijd geen enkel dierlijk bestanddeel bevat, zij eten namelijk veganistisch.
Ook deze keer was het weer verrassend lekker!
We aten Pompoenrisotto.

Hierbij het recept zoals Frea het heeft gemaakt (voor 4 personen):
Dit heb je nodig
1 flespompoen van ongeveer 1 kilo.
1 lepel olijfolie
Salie blad
1500 cc groentebouillon
50 gram boter of olie
1 ui in kleine stukjes
300 gram risottorijst.
Edelgistvlokken of parmezaanse kaas.
optie: klein glaasje witte wijn.

De oven verwarm je voor op 200 graden.
Pompoen schillen, doormidden snijden en pitten eruit halen en in blokjes van 1 cm snijden. Alle blokjes in een kom, 1 eetlepel olie en salie er doorheen roeren, dan de blokjes op een bakplaat een half uur in de oven roosteren.
De helft van de boter in pan en de ui daarin fruiten.
Nu de rijst erbij in de pan doen en roeren tot de rijst goed is vermengd met de olie.
(Frea zei: “tot de rijst shiny is”, maar zij woont dan ook al vijf jaar in Engeland).
Wil je het glaasje wijn erdoor? Dat giet je er dan nu door en je roert totdat ook de wijn is opgenomen.

Nu een soeplepel bouillon er bij in, roeren totdat die is opgenomen.
Deze stap blijven herhalen totdat alle bouillon is opgenomen of  totdat de rijst gaar is.
(Hierover zei Frea: “Kiek maor eem”, ze heeft tenslotte ook heel lang in Drenthe gewoond).

Pompoenrisotto

Pompoenrisotto

Het moet er in ieder geval een beetje romig uitzien.
De pompoen-blokjes uit de oven halen en de helft daarvan fijn stampen tot pompoenpuree en  door de risotto roeren,
De rest van de boter toevoegen en en de Parmezaanse kaas of de Edelgistvlokken en daarna nog even goed roeren.

De risotto serveren op vier borden en garneren met de overgebleven helft van de geroosterde pompoenblokjes.
Gerard en ik vonden het heerlijk!

Reageren

18 juni: Pizza Quatro Stapeloni.

Vandaag hadden we ‘eters’: twee dochters en één aanhang.
Wat ze wilden eten, vroeg ik halverwege de week.
De dames wilden wel weer eens ouderwets zelf een pizza maken.
Dat deden we vroeger wel eens op een zaterdag: bakplaat vol pizzadeeg en opvullen met alles wat er maar op kon. Goede herinneringen.
Het recept voor deze zelf-maak-pizza heb ik van mijn vriendin uit Peize.
Het leuke is dat iedereen zelf het beleg van zijn eigen stukje kan verzorgen.

De bodem maak je met een pak broodmix voor witbrood van Koopmans.

Bakplaat bedekken met pizzadeeg

Bakplaat bedekken met pizzadeeg

Vandaag maakte ik een heel pak klaar, maar ben je met z’n tweeën, dan volstaat een half pak: 1 pak broodmix in een kom, 250 cc warm water, 100 cc olie en een theelepel oregano.
Dit allemaal goed door elkaar mixen met deeghaken tot een mooi samenhangend deeg ontstaat.
Dan ga je het deeg bewerken met een deegrol: uitrollen op een met bloem bestoven aanrecht.

Wel vlees? Geen vlees?

Wel vlees? Geen vlees?

In ons geval beleg ik er een heel bakblik mee én een springvorm. Het blik en de springvorm bedekken met bakpapier en bedekken met het uitgerolde pizzadeeg.
Niet moeilijk doen: soms heb je aan de ene kant een stukje bodem over, dat snij je eraf om het vervolgens op een plek waar je niet genoeg hebt neer te leggen.

Nu kun je de pizza naar je eigen smaak beleggen.
Bij ons gaat dit er allemaal op:
– tomatenpuree (klein blikje, eventueel een beetje verdunnen met water)
– geraspte kaas.

Ieder belegt zijn eigen stukje.

Ieder belegt zijn eigen stukje.

– uiringen
– champignons
– paprika
– ham
– salami
– spek
– ananas
– brie
– blauwschimmelkaas

Klaar!

Klaar!

– mozzerella
– pesto
ook lekker: een plakje ontbijtspek met daarop een rauw ei.
Dan bestrooien met geraspte parmezaanse kaas en oregano.

Dan gaan de pizza’s in een voorverwarmde oven van 180 graden.
25 minuten is voldoende. Op de laatste foto zie je hoe onze pizza op de bakplaat er vanmiddag uit zag: 5 repen, ieder met z’n favoriete ingrediënten.

Onze dochters over deze lekkernij: “Vroeger vrouwden we de plakjes vleeswaren altijd in kwarten op, dan konden we meer beleg op één pizza stapelen.”
Een echte Waninge-pizza dus: Quatro Stapeloni!

Reageren

10 juni: Vis-curry

Gisteravond kwam de ZWO (meer info zie >>>)  bij elkaar voor de afsluiting van het seizoen. Die club is normaal gesproken Gerards ding, maar één keer per jaar mag de aanhang ook mee. Dat is in Gerards geval wel fijn, omdat zijn aanhang ook het voedsel (dat die avond door de leden zelf wordt meegenomen) voor haar rekening neemt.
We begonnen de avond bij een ZWO-lid in de tuin met het zingen van lied 309a: Gloria a Dios. Dat had de ZWO ook gezongen op de afscheidsavond van Theo van Beijeren.

Het was de bedoeling dat we Aziatisch gingen eten.
Of wij een Thaise vis-curry wilden meenemen. Tuurlijk.
Dat had ik trouwens nog nooit gemaakt. Ik kreeg een recept, waarvoor ik nogal wat ingrediënten moest kopen die ik allemaal niet in huis had. Toen bedacht ik dat ik zelf nog een ander recept had voor een vis-curry. Stond in een ADA-kookboekje dat ik ooit kreeg van Sinterklaas (lees Frea). ADA staat voor ‘Anders Dan Anders’.

In dit ADA- kookboekje staan overigens teksten die in geen enkel ander kookboek staan.
– curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!
– Vis: het recept zegt pangasiusfilet, maar DUUR! Koolvisfilet kan ook.
– bij een recept met pesto en salami: geen aanradertje als je ’s avonds nog Franse les/cantorij hebt, je adem heeft dan een negatief effect op je sociale status.
Maar dit terzijde.

Dat recept voor een vis-curry was aanmerkelijk eenvoudiger en dat heb ik gemaakt.
Het was lekker. Gelukkig maar……
De andere gerechten waren ook heerlijk en we hadden een zeer genoeglijke avond.

Vis-curry met broccoli, ui en paprika.

Vis-curry met broccoli, ui en paprika.

Hierbij het recept voor de viscurry: (2 personen)
400 gram broccoli
200 gram vis (pangasius, koolvis, kabeljauw o.i.d.)
2 dikke uien
1 paprika
200 cc kokosmelk
Curry-pasta (ik nam de Thaise variant van Conimex. Dat was met een half pepertje. Er was ook een variatie met vier pepertjes….. te veel risico.)

Broccoli schoonmaken, roosjes 5 minuten voorkoken.
Uien en paprika in stukjes snijden en aanbakken in olie.
Kokos melk en curry pasta door elkaar roeren en dit sausje door de uien/paprika roeren. Als de massa bubbelt de vis (in stukjes gesneden) er door heen mengen en 7 minuten laten sudderen. Dan de broccoli erdoor heen roeren. Serveren met rijst.
Curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!

Reageren

20 mei: Een A.G.V.-tje met een vla-flip

Gerard en ik zitten voor de dagelijkse warme maaltijd aan tafel.
We koken bijna iedere dag en nemen de tijd voor het eten: door de week zo rond een uur of half zes, in het weekend iets onregelmatiger.
Wij eten gevarieerd, maar ook nog wel redelijk traditioneel.

Een ‘Aa-Gee-Vee-tje” ligt bij ons nog regelmatig op het bord.
(Aardappels, Groente, Vlees, uitdrukking van onze dochters).
Dat soort maaltijden zet ik nooit op mijn blog, want ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die niet weet hoe je dat moet klaarmaken en wat voor ingrediënten er in gaan.
Daarom vandaag eens aandacht voor het toetje.
Ook daarin doen we nooit heel gek. We kunnen erg genieten van een kommetje volle yoghurt met een halve banaan er door geroerd. Of een ananas ring in kleine stukjes gesneden. We doen al uitgebreid als we in de yoghurt een twee walnoten versnipperen en daar honing overheen doen.

Vanavond hadden we een vla-flip na. Bedacht in de jaren ’60 om het duffe imago van vanillevla wat op te krikken.

vla-flipEen longdrink-glas.
Een kleine bodempje roosvicee (of ranja).
Een laagje volle yoghurt.
Een laagje vanille-vla.
Vla en yoghurt moet officieel andersom, maar wij vinden het zo lekker.
Onze kinderen vonden het heerlijk.
Wij gebruikten hiervoor vroeger altijd lange dessertlepels in zes kleuren.
Onze dochters hebben tot in hun late puberteit ruzie gemaakt over wie welke kleur mocht.
Daarover hebben Gerard en ik nooit een meningsverschil.
Hij krijgt de blauwe.
Ik de rose.

Reageren

14 mei: Asperges

Er zijn weer asperge’s. Bij de Jumbo zijn ze deze week in de aanbieding.
Wij weten nog niet zo lang hoe lekker asperges zijn.
Het kwam vroeger bij ons thuis niet op tafel en ik kwam eenvoudigweg niet op het idee.

Tot mijn tante een aantal jaren geleden likkebaardend vertelde dat ze ‘binnenkort bij Van der Valk asperges ging eten’. “Is dat lekker dan?” vroeg ik. Tante houdt namelijk heel erg van lekker eten, net als ik, dus als zij iets lekker vindt durf ik het ook wel aan.
Er volgde een sappig verhaal over malse asperges, gebakken aardappelen, ham, eieren en botersaus. Het water liep me al om de mond. Toen had ik ze nog niet gegeten, hè; kun je nagaan hoe beeldend ze vertelt.

Wij gingen dat ook doen. Man wat lekker.
In de supermarkt staan er van die pakjes bij de asperges om de saus te maken, maar dat kan ik inmiddels zelf.
Hierbij het recept (hoeveelheden voor 4 personen) :

125 gram boter
35 gram bloem
0,5 liter bouillon

aspergesBoter zachtjes laten smelten, daarna de bloem er in kleine delen doorroeren, zodat een roux ontstaat. Dan in kleine beetjes de bouillon er bij schenken en blijven roeren totdat alle bouillon is opgenomen. 3 minuten heel zachtjes laten sudderen.

Zo zag het er bij ons uit.

Reageren

29 maart: Familie en Franse appeltaart.

Afgelopen zaterdag was er een familie-bijeenkomst van neven en nichten van mijn vader.
Vorig jaar schreef ik hier ook al over, zie 28 maart: Vrieswijken >>>.
Volgend jaar weer.
Dan mag ik hun foto’s zien. schreef ik toen aan het eind van het blog.

Cornelis en Trijntje met Andries en TrijntjeZij hadden nu boeken met oude foto’s bij zich.
Vorig jaar plaatste ik een foto van mijn vader, zijn twee broertjes en de oudste nicht op dit blog, vandaag een foto van het gezin waar mijn grootvader Andries Vrieswijk uit kwam. Een klein gezin. Op de foto zien we vader Cornelis Vrieswijk en zijn vrouw Trijntje Gringhuis (mijn overgrootouders).
Tussen hen in staan mijn opa Andries en zijn zusje Trijntje. Mijn opa is op deze foto ongeveer 15 jaar, zijn zus ongeveer 5 jaar.  Er zijn nog drie zusjes geweest die voor en na Trijntje zijn geboren, maar die zijn alle drie op jonge leeftijd overleden. Daar kwamen we achter toen we de archieven naplozen: opa en en zijn zus hebben het daar nooit over gehad.

De nichten hadden de fotoboeken eigenlijk voor mij meegenomen, maar ze zaten zelf ook te genieten van al het oude materiaal: ze hadden de foto’s ook al heel lang niet meer gezien.

Gastvrouw Mini had een heerlijke appeltaart gebakken: Franse appeltaart met frangipane. Anders dan anders.
Natuurlijk vroeg ik om het recept en dat kreeg ik via de mail. Eerst wilde ik het als een PDF op dit blog zetten, maar het staat op internet: hierbij een link naar het recept op de website van Rutger bakt: Franse appeltaart met frangipane. 

Reageren

26 maart: Vis, krieltjes en broccoli.

broccoli-vis-krieltjesVandaag een recept van een eenvoudige ovenschotel met vis. krieltjes en broccoli.
Geen pakjes, geen zakjes: je maakt eenvoudig een ‘gratineersausje’ van creme fraiche en mosterd.

Hierbij het recept:

Benodigdheden: (voor twee personen):
200 gram witte vis (kabeljauw o.i.d.)
1 zakje krieltjes (400-450 gram)
500 gram broccoli.
bekertje  creme fraiche (250 cc)
1 grote eetlepel mosterd
geraspte kaas (100 gram)
boter of olie om in te bakken.

– Vis kruiden met zout en peter en aanbakken en daarna in stukjes snijden
– krieltjes  bakken
– broccoli in kleine roosjes snijden en 10 minuten koken.
– Ovenschaal invetten: krieltjes op de bodem, vis in stukjes daar over heen, broccoli daar weer overheen.
– Een sausje maken van de creme fraiche en de mosterd, even goed roeren zodat het een mooie gladde saus is. Deze saus verdelen over de broccoli.
– geraspte kaas over de saus strooien.
– Dan 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

Reageren

Pagina 12 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén