Categorie: Koken & bakken Pagina 3 van 18

……heb je de prei schoon…..

Vorige week haalde Gerard alle prei die nog in de tuin stond er uit: een emmer vol kreeg ik.
Daar kon ik mooi een preischotel met gehakt van maken.
Maandag deed ik boodschappen en nam 200 gram gekruid gehakt mee.
Toen ik het donderdag weer uit de koelkast haalde was het verkleurd en het rook zurig.
Dat had even in de diepvries gemoeten; onze koelkast is kennelijk lang niet koel genoeg.

Dan heb je de aardappels gekookt, prei schoon en geen gehakt.
Maar ik ben niet voor één gat te vangen: ik had nog zakjes met shoarmavlees in de diepvries.
Die had ik vlot ontdooid.
Zo ontstond onbedoeld een geheel nieuwe preischotel!
Ook eens proberen?

Dit heb je nodig:

450 gram geschilde aardappels
400 gram prei
1 ui
200 gram shoarmavlees
200 cl kookroom
1 ei
Een kwart ui
Theelepel zout
Platte ovenschaal, oven voorverwarmen op 220 graden.

– aardappels bijna gaar koken
– shoarmareepjes bakken
– prei en de ui in ringen snijden en even met de shoarma meebakken
– ovenschotel invetten met een beetje olijfolie
– bodem  bestrooien met een dun laagje Parmezaanse kaas (uit zo’n busje)
– aardappels in schijfjes snijden, met de helft van de aardappels de bodem dakpansgewijs bedekken.
– hierover de prei met de shoarma verdelen.
–  nu de rest van de schijfjes weer dakpansgewijs over de schotel verdelen.

–  neem een  mixerkom en doe hierin de room, de heel fijn gesneden kwart ui, het ei en het zout en mix dit op hoge snelheid tot een lobbige saus.
– Verdeel deze saus over de laatste laag aardappelschijfjes en strooi er nog dun laagje Parmezaanse kaas over.
– 30 minuten in de oven op 220 graden.

Wat moet je toch iedere dag weer op tafel zetten.
Een luxeprobleem waar ik af en toe het hoofd over breek.
Deze week zocht ik ‘iets met witlof’ en ‘iets uit de oven’.
Donderdagmorgen was ik op het werk en donderdagmiddag zat ik langdurig bij de kapper, dan is het fijn als je aan het einde van de middag alleen de oven aan hoeft te zetten.

Ik vond een recept waarmee beide ‘ietsen’ gecombineerd werden: verstopte witlofrolletjes met ham en kaas.
Niet moeilijk klaar te maken, geen ingewikkelde ingrediënten en erg lekker.
Soms schrijf ik in een blog wat je nodig hebt en hoe je het moet maken, maar deze keer link ik naar de website waar ik het vandaan heb: Brenda kookt. 
Leuke website!
Als je in het menu op ‘Recepten’ klikt kom je op de verzamelpagina ‘Receptenindex’, waarna je kunt kiezen uit alle mogelijke categorieën.
Hapjes, hoofdgerechten, ovenschotel, je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er op.
Het water loopt me in de mond als ik op de plaatjes klik.

Inmiddels staat  Brenda bij mijn favorieten: daar ga ik nog wel eens wat  van maken!

En de combinatie van die beide ‘ietsen’?
Heerlijk.
Het laatste stukje deed ik trouwens anders: geen paneermeer en roomboter, maar een dun laagje Parmezaanse strooikaas.

Er kwam op deze website al van alles voorbij aan zelfgemaakt gebak, van saucijzenbroodjes tot apfelstrudel bij wijze van spreken, maar een cake heb je nog nooit voorbij zien komen.
Natuurlijk waagde ik me wel eens aan cake, maar het lukte bij mij nooit.
De cake kwam niet omhoog, was droog of te vast, kortom: niet lekker.
Op den duur hield ik er maar mee op: cake was aan mij niet besteed, ik bakte wel boterkoek.

Vanmorgen in de supermarkt wou ik koek of zo meenemen, toen ik bedacht: ik kan wel iets gaan bakken.
Zal ik nog eens een cake proberen?
Zo’n lekkere marmercake met vanille en chocola?
En dan niet met een pak cakemeel, maar gewoon bloem of zelfrijzend bakmeel?
Op internet zocht naar een recept, ik vond iets geschikts op de website ‘Libelle-lekker’.
Libelle, waar ik vroeger een tijdje op geabonneerd was.
Waarvan ik twintig jaar geleden al die borduurpatroontjes van bewaarde die ik afgelopen week weer tegenkwam……

Het recept bevatte eenvoudige ingrediënten en het was niet moeilijk wat je moest doen.
Dat moest ik toch ook kunnen?
Een cake bakken net zoals op het plaatje?
En warempel: het lukte.
Tadaaaaah!

Hierbij een link naar de website met het recept.

In Gerard’s kerstpakket zat dit jaar een doosje bakmix.
Kaiserschmarr’n kon je er mee maken.
Ik stond er een tijdje mee in mijn handen,  las op het pak wat ik moest doen,  maar daarmee wist ik nog niet wat Kaiserschmarr’n was.
Op het onvolprezen internet ontdekte ik, dat het een traditioneel, Oostenrijks gerecht is, waar de keizer van dat land,  Franz Joseph (1830-1916) dol op was.
Het is een soort pannenkoek. Het bijzondere aan het beslag is, dat je de eieren die er in gaan moet scheiden en dat je de stijf geklopte eiwitten dan door het beslag roert, waardoor het qua volume nogal uitzet. Je krijgt daardoor een luchtige pannenkoek.

Leuk, dat ging ik uitproberen.
Op tweede kerstdag organiseerden Gerard en ik voor ons tweeën een brunch; toen proefden we voor het eerst Kaiserschmarr’n.
LEKKER!
Dat ging ik ook maken voor de brunch op nieuwjaarsdag met de kinderen.
Het was een groot succes.

Ook maken?
Dit heb je nodig voor 4 personen.
–  4 middelgrote eieren
– 50 gram  kristalsuiker
– 100 gram bloem
– 100 ml volle melk
– 40 gram ongezouten roomboter
–  poedersuiker
– jam die je lekker vindt.

Dit moet je doen:

Begin juni kregen we in de gezamenlijke secretaresse-app  van mijn werk een berichtje van collega Renny: “Ik heb heel veel palmkoolplantjes (biologisch). Wie heeft belangstelling?”
De man van een collega had gegrapt: ‘Kan dat naast de hennep staan….?”
Maar de belangstelling van Gerard was gewekt.
“Wat is dat dan, palmkool?”
Renny vertelde dat je het kon eten als boerenkool (als stamppot), maar dat het ook geschikt was om te roerbakken.
Hierbij een link naar een artikel over palmkool op WikiPedia.

Wij kregen kleine palmkoolplantjes en Gerard plantte ze juni in de tuin;  ze groeiden als de spreekwoordelijke kool.
Vorige week hebben we het voor het eerst gegeten.
Je maakt het net zo schoon als boerenkool: je stroopt het groenige blad van de nerven af.
De bereidingswijze is net zo als de boerenkool;  ik kook het eerst even voor, laat het afkoelen, giet het water er af en snij het fijn.
Dan zet ik de aardappels op in een stoommandje en doe de gesneden kool daarboven op.

Het was lekker!
En dit is nog maar één manier om het te bereiden, op de website ‘Smulweb’ vond ik 16 palmkool-recepten.

P.S. Nog even een aanvulling op het blog van eergisteren: hierbij een link naar het artikel én de video ‘Drents Energie Loket is ook de komende vier jaar actief’, waarin Gerard wordt geïnterviewd over ons gas-loze huis.

De combinatie rode pesto-crème fraîche kennen Gerard en ik al van het gerecht ‘Romige pangasiusfilets’.
Het is dé tophit bij ons als het gaat om visschotels.

Deze week zocht ik naar een ovenschotel, want ik had een lange dag op het werk en dan vind ik het fijn als ik al een ovenschotel klaar heb staan, die maak ik dan een dag van te voren.
Ik vond een simpel recept met de combinatie rode pesto – crème fraîche: dat kan niet fout gaan, dat ging ik uitproberen.
Onderstaande receptbeschrijving is voor 2 personen.

Groentemengsel met crème fraîche en rode pesto.

Dit heb je nodig:
– 200 gram kipfilet
– 200 gram soepgroente met rode paprika erdoor heen
– 1 grote ui
– bekertje crème fraîche (200 cc)
– klein potje rode pesto
– oregano
– kipkruiden
– Parmezaanse strooikaas.
– 125 gram pasta (ik gebruikte farfalle)

….stukjes gebakken kip verdelen….

Dit moet je doen:
– kip in kleine stukjes snijden, kruiden met de kipkruiden en de oregano en aanbakken in een koekenpan.
– ui snipperen en fruiten, soepgroente er bij door doen en 10 minuten roerbakken.
– sausje maken van crème fraîche en pesto en dat door de groente roeren.
– pasta koken zoals op de verpakking staat en ook door het groentemengsel roeren.
– klein ovenschoteltje invetten met een beetje olijfolie en bodem bestrooien met Parmezaanse kaas.
– daar bovenop de stukjes gebakken kip verdelen.
– op de kip het groente/pasta-mengsel doen en verdelen over de ovenschotel.
– bovenkant bestrooien met Parmezaanse kaas.

Oven voorverwarmen op 180 graden, ongeveer 25 minuten in de oven.
Grote yum!

Zo af en toe ontdek ik via internet een nieuw recept.
Als Gerard zegt:” Dit mag je nog wel eens vaker maken!” komt het in mijn kookboek rommelmap met losse aantekeningen en recepten.
Dat gebeurde met de preischotel die ik al aankondigde op 2 april, op het moment dat het volgens Gerard ‘gebeurd was met de prei’.
Ik vond een recept van een ovenschotel met prei en kabeljauw met een kerriesausje.
Simpele ingrediënten, gemakkelijk om te maken, reuze-lekker.

Voor twee personen heb je nodig:
– 500 gram aardappels
– 200 gram kabeljauw (kan gewoon uit de diepvries, koolvis kan ook)
– 400 gram prei
– 1 ui
– 1 teentje knoflook
– 2oo cl crème fraîche
– 2 theelepels kerrie
– zout & peper
– geraspte Parmezaanse kaas
– ovenschoteltje

Dit moet je doen:
– oven voorverwarmen op 200 graden.
– prei schoonmaken en in ringen snijden
– ui snipperen
– aardappels schillen en voorkoken (15 min.)
– teentje knoflook uitpersen en fruiten, ui er bij in doen, prei er bij in doen, 10 minuten laten smoren.
– vis kruiden en aan weerskanten aanbakken.
– ovenschotel beetje invetten en prei/ui-mengsel over de bodem verdelen
– vis in stukjes snijden en verdelen over de bodem van de ovenschaal
– sausje maken van de crème fraîche, kerrie, zout en peper.
– sausje verdelen over de vis
– aardappels in schijfjes snijden en dakpansgewijs over de schotel verdelen.
– ruim Parmezaanse kaas over de aardappels strooien.

30 minuten in de voorverwarmde oven zetten.

Heerlijk.
Voor herhaling vatbaar.

In dit on-line tijdschrift heb in de loop van de jaren al heel wat recepten voor ovenschotels met prei gedeeld.
Je kunt kiezen uit:
– Preischotel met aardappelschijfjes en gehakt
– Pasta-ovenschotel met zalm en prei
– ‘Fishpie’ met kabeljauw
– Hartige taart met prei en gerookte zalm
– Visschotel met prei en oude kaas

Het klinkt als een toverspreuk uit de Harry Potterreeks, maar het is gewoon gebak.
Cinnamon is het Engelse woord voor kaneel  en een cinnamonroll is eigenlijk een Zweedse ‘Kanelbulle’, in goed Nederlands een kaneelbroodje.
Jon vertelde zeer beeldend hoe hij die had gemaakt en hoe lekker het was: dat ging ik ook uitproberen.
“Stuur mij dat recept even” vroeg ik Frea op donderdag.
Ik kreeg het prompt.
In het Engels.

Gelukkig stuurde ze op vrijdag de vertaling, dus ik kon aan de slag.

Dit heb je nodig:
– zakje gist
– 240 ml melk
– 50 gram suiker (voor door het beslag)
– 112 gram boter
– ¼ theelepel zout
– 408 gram bloem
– 2 eetlepels kaneel
– 100 gram suiker (bruin, wit of een mix) voor de vulling.
– een bakblik + bakpapier

Dit moet je doen:
– melk en een derde van de boter verwarmen en laten smelten. Niet koken.  Af laten koelen tot lauw (badwatertemp…)
– 50 gr. suiker toevoegen en de gist erop sprenkelen en 10 minuten laten activeren.
– Gist erin roeren en zout toevoegen.
– Schepje voor schepje de bloem toevoegen en blijven roeren, tot het te dik is om te roeren. De overige bloem op je aanrecht doen en door het deeg kneden tot het een bal vormt. Hoeft niet heel lang.
– Bal deeg in een kom laten rijzen met folie er over, tot het twee keer zo groot is (ongeveer een uur).
– Wat bloem op je aanrecht strooien en het deeg in een rechthoek uitrollen.
– Een derde van de boter smelten en over de lep deeg kwasten. Strooi daar de 100 gram suiker en de kaneel (gemixed) overheen.
– Vanaf de lange kant je rechthoek oprollen en snijden in plakjes van 2½ tot 3½ centimeter.
– De plakjes op bakpapier naast elkaar leggen in een grote bakvorm of op een bakplaat. Dan het overgebleven deel van de boter smelten en dat over de plakjes kwasten.
– Nu opnieuw afdekken met folie en nog even laten rijzen. (ik deed een half uur.)
– Oven voorverwarmen op 180 graden en de rolletjes er 25-30 minuten inzetten.

Op advies van Frea maakte ik er ook nog icing bij:
– 4 eetlepels boter
– 2 kopjes poedersuiker
– 4 eetlepels roomkaas
– beetje vanille extract.
Dit alles even heel goed door elkaar mixen.
Maar ik had geen roomkaas en vanille extract, dus ik maakte een icing van 2 opgeklopte eiwitten en twee kopjes poedersuiker, aangevuld met een beetje citroensap.
Was ook lekker.

Toen had ik twaalf grote stukken cinnamonroll; veel te veel natuurlijk.
De helft bracht ik naar Groningen (afgegeven bij de deur) en de rest aten wij verdeeld over drie dagen op.
Als je dit ook gaat maken: voor het eten even warm maken in de oven.

Gerard en ik gingen afgelopen zondagmiddag wandelen naar het vennetje in het Mensingebos.
Daar genoten we van de schaatsers en stonden we zelf ook nog even op het ijs. Even weer dat hard bevroren water onder de voeten voelen!
Daarna gingen we uitgebreid brunchen: bacon & eggs, afbakbroodjes, fruitkwark én…….cinnamonroll.
Een aanrader!

Op zondagavond kijken we tegenwoordig naar Heel Holland Bakt.
Dat doen we het liefst samen één of meer (schoon)kinderen, maar dat lukt nu even niet.
We kijken wel tegelijk en communiceren erover via de groeps-app. Over wie wij vinden dat er uit moet bijvoorbeeld. En krokantjes. En bittertjes.

Zodra het programma weer begint en ik de bakkers in de weer zie met beslag, deeg, room en ovens krijg ik zelf ook onbedaarlijke zin om weer te bakken.
Vorige week bakte ik al een zebra-tulband (met vanille en cacao die mislukte, kwam niet omhoog),  afgelopen vrijdag waagde ik me aan saucijzenbroodjes.
Daar heb je bladerdeeg voor nodig; de kandidaten in HHB moeten dat zelf maken, maar ik koos voor de koelverse variant van Jumbo; verder kocht ik gekruid half om half gehakt, dat ik nog wat extra kruidde met een beetje maggi, nootmuskaat, kerrie, paprikapoeder en een halve, geraspte ui. Daar maakte ik tien kleine rolletjes van.
De lap deeg rolde ik uit op het aanrecht (handig: er zit al bakpapier onder) en verdeelde de tien rolletjes over het deeg.
Achteraf had ik iets te veel gehakt, bijna driehonderd gram.
En tien rolletjes waren ook net twee te veel voor de lap deeg, 8 was beter geweest; nu waren de saucijzenbroodjes wel erg smal……
Daarna bestreek ik ze met een losgeklopt ei: ze moesten 30 minuten in de oven op 220 graden.
Smal, maar erg lekker!

Samengevat:
– 1 rol koelvers bladerdeeg,
– 200 gram gekruid gehakt,
– 8 rolletjes gehakt verdelen over het deeg en het bladerdeeg op maat snijden voor 8 saucijzen
– dichtvouwen en randjes met een vork dichtprikken,
– bestrijken met losgeklopt ei,
– oven 220 graden, 30 min.

Dit vind ik niks….

Gerard verraste me vrijdag door te zeggen dat hij ook iets wilde bakken.
Hij herinnerde zich dat zijn moeder vroeger altijd krentenbrood bakte, hij ging proberen om krentenbollen te bakken.
Als basis gebruikte hij daarvoor het recept op de website ‘Rutger bakt’: hierbij een link naar die pagina. 
Rutger bakt kruidige krentenbollen met appel, maar de appel en de kruiden liet Gerard achterwege.
Hij ging voortvarend aan de slag; als ik brooddeeg maak doe ik dat met de mixer en deeghaken, maar dat vond Gerard niks.
“Bakkers kneden het deeg gewoon met hun handen” dus stond hij tien minuten te kneden op een met bloem bestoven werkblad.
Na een uur rijzen moest het deeg verdeeld worden in 16 bolletjes en moest het weer drie kwartier rijzen.
Ook hier moest een losgeklopt ei over de bolletjes worden gestreken en na het bakken moest er nog gesmolten boter overheen gekwast worden.
Het is allemaal prima gelukt!

Wat we hebben geleerd van de vorige lockdown in het voorjaar van 2020, is dat we niet alles wat we bakken ook zelf moeten opeten. Tenminste, niet in één weekend. Dat heeft namelijk gevolgen voor je gewicht en je suiker…..door schade en schande wordt men wijs.
Maar gelukkig: wij hebben een diepvries.

Als je kijkt op het Instagramaccount van deze website zie je vandaag twee foto’s: één van de bakplaat vol gerezen deeg en één van de trotse bakker.