Maand: januari 2015 Pagina 1 van 4

31 januari: Beatrix

Door Ada

Op 31 januari 2015

Prinses Beatrix viert vandaag haar 77 e verjaardag. Voor mij blijft ze koningin. Wat een sterke vrouw. Twee jaar geleden kwam ze op 28 januari op de televisie met de mededeling dat ze afstand ging doen van de troon. Die avond was ik in ´de Deel´ bij de kerk om te helpen bij de administratie van de teruggebrachte kerkbalansenveloppen. De koster kwam ons om 19.55 u allemaal roepen: we konden bij hem in de woonkamer de toespraak van de koningin bekijken. Het was vol in de kamer en ik stond achteraan.
Maar goed ook. Toen onze vorstin klaar was met haar toespraak had ik de tranen in de ogen. Ik vond het een historisch moment. Ik was oprecht blij voor haar dat ze het wat rustiger aan ging doen.

Voor een koningshuis liefhebber als ik (zie 4 oktober >>>) waren het gouden tijden. De ene na de andere documentaire van het koninklijk huis verscheen op de tv en in de aanloop naar de inhuldiging van Willem Alexander heb ik geen programma over dat onderwerp gemist. Wat een feest! Genoten heb ik van de franje van oranje die periode.

Maar even terug naar Beatrix. Wat heeft ze de lat hoog gelegd. Ik heb haar altijd bewonderd om haar standvastigheid. Want wat heeft ze het soms lastig gehad.
Een vader waar ze zielsveel van hield en die ondertussen heel verkeerde dingen had gedaan.
Claus die te vroeg overleed.
En in haar laatste regeringsjaar het ski ongeluk van Friso. Altijd stond ze er weer. Betrokken. Alle dossiers gelezen.
Een ambassadrice van Nederland met enorme klasse en uitstraling.
Maar ook altijd waren daar weer bakken vol kritiek van de pers.
Toen bekend was dat ze ging aftreden was Nederland het ineens roerend eens: Beatrix was een goede koningin en ze heeft het prima gedaan. Waar ze in het begin werd afgebrand omdat ze zakelijk en afstandelijk was, nu werd gezegd dat ze het koningschap weer allure had gegeven en dat ze standvastig was.
Voor haar vond ik het fijn dat ze uiteindelijk toch de waardering van de Nederlanders kreeg.

Willem Alexander en Maxima doen het anders.
Minder afstand. Minder kunst. Meer handel.
De tijd zal vast uitwijzen dat ook Alexander op het goede moment de goede veranderingen heeft aangebracht.
Ik geniet van de zwier en de charme waarmee hij en Maxima de zaken aanpakken.
Maar ja, ik ben bevooroordeeld.
Vanavond om 19.30 u weer Blauw Bloed!

Reageren

30 januari: Breaking news!

Door Ada

Op 30 januari 2015

In Cantorij Roden, Kerk & gemeente

De cantorij-repetitie verliep gisteravond in eerste instantie zoals gewoonlijk. Sinds twee weken hebben we een nieuwe alt die links naast mij zit. Die praat ik af en toe even bij over de gang van zaken. Ze moet wel erg wennen aan de drie koorboeken, het gewone liedboek en losse kopieën waar we uit zingen. Welk nummer? Welke bladzijde? De bas die rechts naast mij zit en ik waren al aan het fantaseren over een bijzettafeltje voor ‘de administratie’. Aan het eind van de avond was het in onze gedachten al een winkelwagentje geworden.

Na de koffie zaten we net allemaal weer op onze plek toen de koster binnenkwam met ‘Breaking news’: het NOS-Journaal op Nederland 1 was onderbroken, er was een man met een geweer in de studio en de zender stond op zwart.

Dat klonk niet best. Met de aanslagen in Parijs op Charlie Hebdo nog op mijn netvlies wilde ik me eigenlijk niet voorstellen wat er aan de hand zou kunnen zijn.
Zouden er doden zijn gevallen? Zouden mijn favoriete journaallezers Herman (van der Zandt) en Jeroen (Overbeek) daar ook bij zijn?
Verder was er geen tijd om te piekeren want we moesten een nieuw lied aanleren “Voor kleine mensen is Hij bereikbaar”. Iemand in mijn omgeving wees nog even naar twee dames op de eerste rij in verband met hun geringe lichaamslengte, maar daar ging het lied niet over. Het instuderen ging prima en na een half uur zat het refrein er al vierstemmig in.

Vlak voor het eind van repetitie kwam de koster even weer binnen met deel twee van het ‘Breaking news’; het was allemaal heel goed afgelopen, de indringer was overmeesterd en er waren geen slachtoffers gevallen. Opluchting alom. We kunnen dus gewoon blijven kijken naar Herman en Jeroen. Het journaal wordt gewoon een stuk leuker als zij het presenteren….!

Wat gisteravond opviel aan het nieuws was dat er opeens geen ander nieuws meer was. Eindeloos werd herkauwd wat er gebeurd was en er waren veel nietszeggende interviews met woordvoerders die nog niets konden zeggen.
Het was natuurlijk wél in Hilversum gebeurd. Stiekum denk ik dat als hetzelfde in Maastricht of in Assen was gebeurd dat de media-aandacht dan een stuk minder zou zijn geweest.

Vandaag constateerde een collega dat ‘de Mol’ niet was uitgezonden.
Vanavond gaat dat alsnog gebeuren en kunnen we daar weer van genieten.
En genieten van het feit dát het wordt uitgezonden.
Je moet er toch niet aan denken wat er ook had kunnen gebeuren.

Reageren

29 januari: Knopen in een andere rol

Door Ada

Op 29 januari 2015

In Alledag, Handwerken

Dochter Carlijn heeft drie jaar bij ‘het Goed’ in Roden gewerkt en kreeg daar in de gaten hoeveel je nog kunt doen met oude spullen. Ze werd een meester in het recyclen.
Daar kan i knopen k wel vier blogpagina’s mee vullen, maar ik houd het even bij één armband.

Eigenlijk is het een stuk dik, zwart elastiek (van ongeveer twee centimeter breed).
Dat elastiek heeft ze aan elkaar genaaid zodat een armband ontstaat.
Ze had ergens een zak oude knopen op de kop getikt, daaruit zocht ze alle groene knopen die ze kon vinden, aangevuld met de groene exemplaren uit mijn oude knopendoos.

Deze armband is nu van mij. Omdat hij zo mooi bij m’n ogen past. Het geeft een heel mooi effect: alle knopen zijn verschillend van grootte, vorm en kleur, ze zijn alleen allemaal wel groen.

Ik draag hem met trots!

Reageren

28 januari: Preitaart met gerookte zalm

Door Ada

Op 28 januari 2015

In Koken & bakken

Iedere maandagmorgen hebben Gerard en ik even ‘werkoverleg’ voor de komende week: wat staat er allemaal in de agenda, wat zullen we eten, wat voor boodschappen hebben we nodig.

We hebben nog verse prei in de tuin (zie 22 januari).
Lekker in een soepie, maar ook lekker in een hartige taart.
Vandaag heb ik een variant met gerookte zalm gemaakt.

Benodigdheden :
7 plakjes bladerdeeg
200 gram gerookte zalm
450 gram prei
1 ui
200 cl kookroom
4 eieren
150 gram geraspte kaas.
kruiden: zout, peper, nootmuskaat.

kaas rasp

Even over de geraspte kaas: ik koop nooit meer een zakje bij de Jumbo. Als onze kaas hard wordt en er is nog maar een klein stuk over, dan rasp ik het laatste stukje. “Een kontie” noemen we dat. Ik heb een heel handige rasp van de Ikea (zie plaatje hiernaast). Er zit een opvang-doosje bij, zo kun je het ook nog even bewaren.
Bereiding van de hartige taart:
Bekleed een springvorm met bladerdeeg en verwarm de oven voor op 200 graden.

Maak de prei schoon en snijd hem in grove ringen.
Ui snipperen en met de prei smoren in een koekepan met deksel.
Beetje zout, peper en nootmuskaat toevoegen.
Prei-uimengsel over de bladerdeeg bodem verdelen en de laag prei bedekken met een laag gerookte zalm.
Eieren klutsen, room toevoegen en met de mixer even goed mixen tot het mengsel een beetje gaat schuimen.
Dit mengsel over de zalm schenken en vervolgens de geraspte kaas erover strooien. Dan 30 minuten in de oven. Eet smakelijk!

Reageren

27 januari: Nonchalante cape

Door Ada

Op 27 januari 2015

In Breien, Handwerken

Deze weblog heet ‘Handwerken en meer’. De laatste tijd gaat het vaker over ‘en meer’ en minder over handwerken. Dat komt omdat sinds begin januari alles weer z’n gewone gang gaat en dat betekent dat ik simpelweg minder tijd heb om dingen te maken.

nonchalante cape

Momenteel brei ik aan een ‘nonchalante cape’ voor de zomer. Het patroon kreeg ik van de moeder van een ex-schoonzoon. Ook zij is een ervaren handwerkster en we zaten nooit om gespreksonderwerpen verlegen. Zaten we gezamenlijk over een patroon gebogen, dan kon haar man zo fijntjes opmerken: “Ach, het holt ze bezig, hé?”

Ik brei deze cape met pen nr. 10 met garen dat je met pen 6 moet breien. Zo ontstaat er een los stekenpatroon. Bij dit patroon brei je twee rechte lappen. Je zet 69 steken op en breit 5 cm boordsteek. Daarna ga je over in fantasiesteek.

1e toer: 1 averecht, 1 omslag 2 recht samenbreien.

2e toer: 1 recht, 2 averecht

3e toer: 1 averecht, 2 recht samenbreien, 1 omslag.

4e toer: 1 recht, 2 averecht

Deze 4 toeren steeds herhalen. Op 85 cm totale hoogte nog 5 cm boordsteek breien, op 90 cm totale hoogte alle steken afkanten. Dan brei je nog zo’n rechthoekige lap. Je legt de lappen met de fantasiesteek naar binnen op elkaar en draait één zijkant van de bovenste lap om, zodat de draaiing midden voor de voorkant van je lichaam valt.

De schoudernaden en zijnaden sluiten (naar eigen inzicht).

Reageren

26 januari: Kind maakt muziek (3)

Door Ada

Op 26 januari 2015

In Muziek

Op 5 >>> en 6 >>>> oktober vertelde ik over mijn muziek-makende dochters. Vandaag deel 3 in de ‘continuing story’.

Onze kinderen zijn opgevoed met Disneyfilms.
“A youth with Disney is a joy forever”.
Af en toe plannen onze meiden een ouderwetse Disneyavond en gaan ze klassieke Disneyfilms kijken.
Wij hebben hier thuis zelfs een Disney-variant van het spel Triviant.

Eén van de leukste liedjes uit de verzameling filmklassiekers vind ik “I want to be like you”, dat gezongen wordt door apenkoning Louis in de film Junglebook. Het gaat over een aap die een mens wil zijn.

Tot mijn grote genoegen heeft de band waar dochter Carlijn bij zingt, Hijack, dit nummer gecoverd.
In deze uitvoering heeft het haast een betoverende werking: je wordt er ontzettend vrolijk van! Om de uitvoering van Carlijn te horen, klik hier >>>.

Reageren

25 januari: Oude kaart uit 1634

Door Ada

Op 25 januari 2015

In Alledag

Bij ons in de kamer hangt een oude kaart van Drenthe uit 1634.

Toen dochter Carlijn bij ‘het Goed’ werkte kocht ze hem voor mij voor € 1,25.
Och wat was ik er blij mee. Eindeloos heb ik er op zitten turen en dingen ontdekt.
Eén van de dingen was dat Hoge-Smilde erop stond.
In 1983 vierden wij met alle dorpsbewoners het 350-jarig bestaan van Hoogersmilde (waar wij destijds woonden). In het jaar 1634 was het dorpje dus 1 jaar oud.
Maar dat is niet helemaal waar, want de op de website van Hoogersmilde>>> wordt verteld dat men in 1613 begonnen is met het ontginnen van het immense veen boven de dingspil Diever en dat ‘Hoge-Smilde’ in 1633 is ‘verheven tot heerlijkheid’.

Toen de kaart enkele weken in mijn bezit was, vond ik dat hij aan een muur het mooiste uitkwam en dat hij een mooie lijst verdiende.
Voor de lijst met passe-partout betaalde ik destijds € 70,=. Een ietwat scheve verhouding ten opzichte van de diepte-investering die Carlijn had gedaan.

In het jaar daarop stond er in het Dagblad van het Noorden een column van de hand van Daniël Lohues. Die begon met de volgende zin:
“Driehonderd jaar geleden, hoe was het hier toen? Op oude kaarten is te zien dat hier – waar ik nu zit typen op mijn laptop – een pad door het moeras liep van Zuidbarge naar Schoonebeek.”

Ja jong? Ik kijken. Jah!
Voor de rest van de column van Daniël Lohues klik op ‘Lees verder’
(helemaal onderaan, wel even doorscrollen….)

Oude kaarten, ik hou er van. Tijdens de Jaarbeurs van het Noorden in het Rodermarktweekend bezocht ik de stand van de Historische Vereniging Roon. Daar hing ook een oude kaart van Roden eind 19e eeuw. Daarop was te zien dat ‘de Zulthe’ vroeger een klein dorpje was dat onder de rook van Roden lag, evenals De Boschkampe. Voor de liefhebbers: meer informatie hierover vind je op de site van Natuurrijk Roden>>>

Reageren

24 januari:Toet-Anch-Amon

Door Ada

Op 24 januari 2015

In Geschiedenis

Van de week kwam hij een paar keer voorbij in het nieuws: Toet-Anch-Amon >>>.
De ‘baard’ van zijn dodenmasker zou hebben losgelaten en die zou er met sneldrogende hars weer aangelijmd zijn, waardoor er nu een gelige laag tussen baard en masker zat.

Met gespitste oren luister ik naar zulke berichten. Het woord ‘Toet-Anch-Amon’ doet bij mij alle lampjes branden en bellen rinkelen. Dat komt omdat ik als puber het verhaal “Een god in een gouden sarcofaag” las in een boekje dat ik van mijn vader te lezen kreeg.
Het boekje heette “Speurtocht door 100.000 jaar” en de schrijver was Heinz Sponsel. Het was een uitgave uit 1959 en bij het voorwoord stond: voor jongens en meisjes van 12-18 jaar.
Het boekje staat nog steeds bij mij in de boekenkast. Het valt van ellende uit elkaar. Stukgelezen heet zoiets. Voor een meisje van 14 een geweldig boek. Ademloos las ik de verhalen over de ontdekking van Pompeï, over de heilige bron van Chichen Itza, de schat van Troje, de ontdekking van de dode zee rollen. En het summum: het verhaal van Howard Carter (gesponsord door Lord Carnavon) die de mummie van Toetachnamon ontdekt. Het was ook zo meeslepend beschreven. Net een spannend jongensboek. Maar dan ook voor meisjes. Het waren geen Indiana Jones verhalen, maar de sfeer komt er wel dichtbij. Mijn vader vond het zelf ‘wat geromantiseerd’, maar die hoorde toen natuurlijk ook al lang niet meer bij de doelgroep.

Toen ik het er later eens met mijn broer over had wist hij precies welk boekje ik bedoelde, ook hij had het verslonden. Het boekje heeft onze liefde voor geschiedenis wél aangewakkerd. Alle geschiedenislessen op school ten spijt heeft dit boekje de meeste indruk gemaakt. Ik weet niet of ‘de speurtocht’ van Heinz Sponsel helemaal historisch verantwoord is, maar ik heb er wel heel veel van geleerd. Het is beetje zoals de franse schrijver Anatole France ooit zei: “Als een geschiedenisboek geen leugens bevat is het een vervelend boek.”

Reageren

23 januari: Roosje gevonden

Door Ada

Op 23 januari 2015

In Alledag, Muziek

Vanmiddag ging ik wandelen. In het kader van de hartrevalidatie ‘moet’ ik iedere dag een half uur flink bewegen. Meestal kost me dat geen moeite. Als ik in het dorp een boodschapje moet doen of iets moet halen of brengen dan doe ik dat lopend. Naar franse les bijvoorbeeld is 20 minuten lopen. Weer terug ook, dat maakt dus 40 minuten. Fietsen doe ik ook graag, na de voorjaarsvakantie pak ik vast weer 2x in de week de fiets naar Groningen. Zwemmen doe ik altijd op maandag met mijn ‘zwemvriendin’ en als het echt pokkenweer is en ik kan niet naar buiten dan is daar altijd nog de hometrainer.

Vandaag was het niet echt aangenaam weer . Koud. Mistig. Danïel Lohues heeft over zo’n dag een prachtig lied geschreven. “Mistig, kold en stille”. Luister maar eens >>>
En dan moet je uit je warme huis. Jas aan. In de familie Waninge zegt men in zo’n geval: “Ik heb net zo veul zin as tiene die gien zin hebt.”
Maar ook zonder zin kun je wel wandelen en de praktijk leert dat je er altijd enorm van opknapt. Zo’n wandeling loopt bijna altijd langs Landgoed Mensinge >> en ik loop ook graag even over het kerkhof. Roden heeft een goed onderhouden kerkhof met prachtige bomen en dus ook heel veel vogels.

Op het pad richting de aula vond ik een paars roosje. Zat waarschijnlijk aan een rouwstuk van een recente begrafenis. Zo’n roosje kan ik niet laten liggen. Vind ik zonde. Op straat wordt het vertrapt, dan neem ik het liever mee. Thuis heb ik hem op een piepklein vaasje gezet. Met een takje elzenproppen die ik ook vond onderweg.
Met een goed gevoel kroop ik om drie uur lekker op de bank.
Met een kop rooibosthee en een borduurwerkje.

Reageren

22 januari: Boer’nkool uut de tuun

Door Ada

Op 22 januari 2015

In Alledag, Koken & bakken

De woorden ‘uut de tuun’ slaan in dit geval op onze moestuin achter het huis.

Gerard heeft vanaf het begin van ons huwelijk een groentetuin bijgehouden en inmiddels hebben we achter ons huis een derde van onze grond in gebruik als moestuin. We eten er eigenlijk het hele jaar door uit. In mei/juni oogsten we aardbeien en de eerste nieuwe aardappelen eten we ook uit eigen tuin.
Verder staat er een stoofperenboom en we verbouwen bonen, andijvie, rode bieten, sla, spinazie, prei én boerenkool >> dus.

Jongste dochter Carlijn had vorig najaar gesneden boerenkool gekocht in de supermarkt.
“Dat was vies man, er zaten harde stukken in!”
Nou is vies wel een groot woord, maar het smaakte in ieder geval niet zoals thuis. Dat komt omdat wij de boerenkool ‘streup’n’, terwijl bij de supermarktboerenkool de hele boerenkoolbladen door de hakselaar gaan.

Bij dit stropen haal je alleen de buitenste krullende randen van de boerenkoolbladen af, de nerven en het resterende harde groen van de bladen gooi je weg. Daarna alles goed wassen en dan fijn snijden.
Carlijn houdt het eerst nog maar bij ‘studentenbakjes uit de diepvries’ van thuis. Ook goed.

Gerard heeft dit jaar prei in rijen tussen de boerenkool gezet om overlast van rupsen tegen te gaan. Dat heeft goed geholpen: dit jaar eten wij meer boerenkool dan de rupsen. En dat is wel eens anders geweest.

Als de kinderen bij ons komen eten dan eten we natuurlijk stamppot boerenkool.
Er staat nog zat ‘in de tuun’!

Reageren