Voor mijn verjaardag kreeg van vrienden uit Peize een boek.
Het heeft een lange titel: “Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd” en het is geschreven door Charles den Tex en Anneloes Timmerije.
Het boek vertelt het verhaal van Lienke en Guus Hagers; ze hebben in elkaar de liefde van hun leven gevonden. In Nederlands-Indië zijn ze gelukkig, tot ook daar de Tweede Wereldoorlog doordringt. Hij is gevechtsvlieger van de Indische luchtmacht en wordt voor een korte missie naar Australië gestuurd. Voor hij terug kan, valt Japan Indië binnen en wordt Lienke gevangengenomen.
Drie jaar lang vecht de vliegenier om te kunnen terugkeren naar Java, naar zijn vrouw. Alles wat hij doet, doet hij voor haar. Tot zijn eigen verbijstering raakt hij daardoor verstrikt in een vuil politiek spel. Na de oorlog worden Guus en Lienke op een hartverwarmende manier herenigd.
Het is een mooi verhaal. Voor mij was het vooral een kennismaking met de geschiedenis van Nederlands Indië en hoe het er aan toe ging in de Jappenkampen. Omdat de mensen hier in Nederland ook erg hadden geleden onder het Duitse bewind in de Tweede Wereldoorlog was er na de oorlog heel weinig aandacht voor de verhalen van de mensen die uit Nederlands Indië kwamen en onder de Japanse overheersing hadden geleden.
Want dat was het: lijden.
Het boek had wat mij betreft wel honderd pagina’s korter gekund. Het vliegen, de vliegtuigen, de plaatsnamen van alle vluchten: het was allemaal wel heel gedetailleerd beschreven. Maar ondanks dat was het een onderhoudend boek en heb ik de laatste honderdvijftig bladzijden in één avond uitgelezen.
Geef een reactie