Gisteren viel mijn oog op een item op nu.nl.
‘Kersttrends. De piek is passé…’
Oh? Nu pas? Wij hebben nog nooit een piek in onze boom gehad. Bovenin onze boom zit altijd een strik van Schotse, groen/rood geruite stof.

Iedere supermarkt brengt tegenwoordig een glossy folder uit die lijkt op een tijdschrift. Met ongeloofwaardige foto’s vol lachende mensen die het super-de-puper-gezellig hebben. Met maaltijden die helemaal bereid zijn met levensmiddelen uit die betreffende supermarkt.
Bij het lezen over kerst-trends, kerstdiners en kerstsfeer-reportages wordt ik altijd een beetje recalcitrant. Alsof je ieder jaar honderden euro’s zou moeten besteden aan zoiets tijdelijks als kerstsfeer.

Vandaag heb ik ons huis en twee bomen versierd, een grote in de kamer en een kleintje in de woonkeuken. De trends gaan aan ons huis voorbij, want ik koop bijna nooit iets nieuws. Ja, lampjes, want die gaan wel eens kapot. (Lees voor het verhaal van de kapotte lampjes het blog Dom blondje.) Toen Gerard en ik trouwden heb ik wat kerstversiering gekocht en ik weet nog hoe kinderlijk blij ik was met onze eerste ‘eigen’ kerstboom. Die versiering heb ik nog.
In onze kerstboom hangt een ratjetoe aan versieringen, verzameld in de 33 jaar die ons huwelijk nu al duurt. Onze kinderen kregen voor kerst vroeger allemaal € 2.50 en daar mochten ze één ‘boomding’ voor kopen. Dingen die ze toen fantastisch vonden, werden tien jaar later met afschuw bekeken. “Heb ik  dat toen uitgezocht?!?” Een kind van zes heeft nu eenmaal een andere smaak dan een kind van 16……

kerst-2Onze boom hangt vol met herinneringen.
De ballen uit de eerste doos die ik kocht voor onszelf.
Wat spulletjes van mijn ouders.
Een piepklein balletje voor Ukkie  (die later Carlijn werd).
Een Mickey Mouse bal.
Van sommige ballen weet ik nog hoe lang we bij de kerstspullen bij de Blokker stonden omdat de dames niet konden kiezen.
Een ‘pech-vogeltje’ dat Harriët kreeg van Sinterklaas toen ze in het ziekenhuis had gelegen.kerst-3
Een gehaakt sterretje dat ik vorig jaar van een collega kreeg toen Gerard net
weer thuis was.
Niet hip en trendy. Maar dit past beter bij ons.
En de piek die passé is?
Die heb ik verwerkt in een kerst-bloemstuk.
Wat passé is bepaal ik zelf wel.