Eigenlijk zou ik gisteren bij de Holy Stitch bijeenkomst zijn (1e dinsdag van de maand), maar ik was door onze voorganger Sijbrand van Dijk uitgenodigd om te komen zingen bij een Paasbijeenkomst van onze PKN-kerk in Roderwolde.
‘Zingen buiten de deur’ doen Gerard en ik al een tijdje niet meer, maar hier in Roden werken we nog graag mee aan dit soort bijeenkomsten, al was het alleen maar omdat het zo leuk is om samen met anderen te zingen.

Ook gistermiddag was het weer als vanouds.
Een oud lied uit de bundel van Johannes de Heer, een liedje van Elly & Rikkert, de ‘Knaolster Lorelei’ die ik van opa en oma leerde, een modern lied uit het Liedboek voor de kerken en een verhaal in de streektaol: het was weer erg gemoedelijk en gezellig.
Er was gistermiddag ook een toegift: Sijbrand en ik hadden allebei onze accordeon mee en we speelden twee smartlappen, een genre waar we allebei erg van houden.
Lezers van dit blog vertel ik niks nieuws, het is één van mijn ‘guilty pleasures’ zoals je kunt lezen in het blog ‘Smartlappen, heerlijk!’ uit 2014.
Een klein stukje geschiedenis:  ‘smartlap’ was de bijnaam voor het in de katholieke traditie gebruikelijke ‘vastendoek’. Dat was een doek met afbeeldingen van het lijden van Christus, waarmee men in de vastentijd het altaar afdekte.
Begin jaren zestig werd de naam ‘smartlap’ gegeven aan een levenslied, waarin een zielig en tranentrekkend verhaal werd verteld.
Die bijnaam was neerbuigend bedoeld, omdat er, met name door de successen van de Zangeres zonder Naam, veel mensen een weerzin opbouwden tegen dit soort liederen.
Straatzangers, tot de jaren zestig nog heel gebruikelijk in Nederland, hadden ook vaak zo ‘stripverhaal-met-veel-leed-en-ellende’ bij zich, aan de hand waarvan ze hun liederen zongen.

Gelukkig viel het met het leed en ellende erg mee gistermiddag.
We speelden de twee smartlappen op onze accordeon; nog nooit vertoond en dat gaat ook nooit weer gebeuren: ik was zo nerveus dat ik bij het tweede lied volledig blokkeerde.
Met een gitaar om de nek voel ik me als een vis in het water, met de accordeon ben ik bang om fouten te maken en geniet ik beslist niet van het muziek maken.
Dit instrument bespeel ik voortaan maar gewoon thuis…… misschien wel samen met iemand anders, maar niet meer voor publiek.
Er is een filmpje gemaakt, maar dat komt niet op dit blog.
Voor de liefhebbers: even Mathilde vragen.

Benieuwd naar welke smartlappen we hebben gespeeld?
Lees dan dit blog uit 2014 en deze uit 2022.