Een paar weken leden under het eten zee Gerard: “D’r is een probleem op de dartiende juni, dan hebt wij kaorten veur Daniël Lohues.” Een tweedaagse excursie van zien wark veul ok net op dizze daotum. Jammer veur Gerard, fijn veur mien breur: gisteraomnd zaten wij met ’n beiden in de Stadsschouwburg in Grunnen.
‘Vlier’ het de solo-veurstelling waor as Daniël Lohues dit veurjaor met langs de theaters van Nederland toert. Het is veurlopig de leste veurstelling in dizze vorm: in het naojaor giet hij met een band ‘elektrisch’ op poppodia speulen.
De CD ‘Vlier’ haar ik al een paar keer beluusterd; ik was dus slim beneid naor de verhaolen die d’r bij heurt. D’r zaten genog verhaolen in dizze veurstelling, maor niet allent over nummers van zien neiste CD. Ok over de achtergrond van het lied ‘Karke’ bijveurbeeld uut 2007.
Het verhaol over meinsen die niet huuft te wachten bij de hemel in rij (een uutspraak van de pater uut zien jeugd) en het eeuwenolde verhaol van de boer; “en hij ploegde voort”.
Lohues is een noordeling in hart en nieren en pakt de zaal muiteloos in deur aandacht te besteden an de aardbevingsproblemen op het Grunningse platteland en creëert gezamenlijke lol over de randstedelijke arrogantie ten opzichte van de rest van het land. Hij zung zölfs een loflied op de A28 die hum nao elk optreden weer naor Erica brengt.
Van kwart over acht tot kwart over elf zat ik in mien zachte theaterstoel allent maar te genieten. Wat een artiest. De mieste nummers die hij zung ken ik uut de kop en ik heur ieder klein verschil ten opzichte van de CD-opnames. Virtuoos piano- en gitaarspel in combinatie met herkenbare verhaolen en teksten in de streektaol; Daniël Lohues bezörgde oons weer een fantastische aomnd.
Op zun aomnd wordt d’r veul lacht, maar of toe emotioneert een lied: gisteraomnd gebeurde mij dat bij ‘ Ik heur hier’ . Hierbij een link naor een YouTube-bestand met het lied>>>
Het beschref precies mien eigen gevulens ten opzichte van Drenthe: ik ben graag in een mooie olde stad, veural as d’r qua geschiedenis wat te beleven valt. Ik hol van de stranden langs oonze Noordzee, ik geniet van een reis naor het buutenlaand waor het ok bijna altied onuutsprekelijk heerlijk is, maor ienmaal weer in Drenthe weet ik: ik heur hier.
Hier tussen zand en veen
ieken en vlier
ik kiek overal
maor ik heur hier.