Zondagmorgen.
De afgelopen week veel aan het hoofd gehad en zondagmiddag een verjaardagsvisite aan de Boskamp, dus we kozen er voor om zondagmorgen niet naar de kerk te gaan.
Uitslapen, rustig ontbijten, koffie, borduurwerkje.
Vroeger draaiden we dan een CD, maar tegenwoordig hebben we een hocker met een geluidsboxje er in.
Een multifunctioneel meubelstuk: het is een rechthoekige poef, waarvan de bovenkant open kan. Daar liggen mijn handwerkspullen in. Verder is het een voetenbankje dat Gerard regelmatig gebruikt én we kunnen hem dus als geluidsversterker gebruiken.
Dan verbind ik mijn telefoon via Bleutooth met de hocker en dan kan ik bijvoorbeeld muziek van Spotify afspelen. Of mijn favoriete muziek die op mijn telefoon staat.
Zondagmorgen zocht ik de CD ‘Gunder’ van Daniël Lohues op.
Het laatste nummer daarop is ‘Het ienige geluud’.
Hij zingt dat hij alleen thuis is, de telefoon en de televisie uit heeft dat ‘een man die zacht een liedtie döt’ het enige geluid is.
Hierbij een link naar een video >>> dat nummer op YouTube.
Als je een lied goed kent, gezongen door een bepaalde artiest, dan is het heel gek om zo’n nummer in een andere uitvoering te horen. Dat overkwam mij toen ik een ‘Het enige geluid’ hoorde van Rob de Nijs
Het staat op zijn CD ‘Eindelijk vrij’ uit 2010.
Hierbij een link naar een video >>> van de uitvoering van De Nijs.
Rob de Nijs bracht het nummer uit in 2010, Daniël Lohues in 2012.
Die van Lohues kon ik al dromen, toen ik het nummer van De Nijs voor het eerst hoorde.
Maar dat was raar! Niet Drents maar Nederlands.
En de tekst was ook een beetje anders, maar de sfeer is hetzelfde.
Dat komt omdat Lohues die CD van De Nijs uit 2010 heeft geproduceerd.
De Nijs zingt het ook best mooi, hoor.
Maar als ik mag kiezen……
