Categorie: Alledag Pagina 165 van 264

Afgelopen weekend brachten we een bezoek aan mijn neef en nicht in Apeldoorn,
Daar trekken we altijd een zondag voor uit en eigenlijk is zo’n dag dan nog te kort.
Vorig jaar had ik voor hen een herfstbloemenschaal opgemaakt met een vleugje lente (zie 12 november 2017>>>)
Precies één jaar later gebruikte ik hetzelfde idee, maar het werd iets heel anders.

Het werd een bloemstuk met 5 ingrediënten:

• Een beetje van Het Goed: vorige week kocht ik bij deze tweedehands-spullen-winkel een grote aardewerken schaal, leuk voor een adventsbloemstuk dacht ik. De schaal heeft ‘advent aan de Boskamp’ niet gehaald.
• Een beetje van de Jumbo: er was een aanbieding van rode roosjes zaterdag bij plaatselijke super.
• Een beetje van de markt: de bloemenmeneer op de markt had schattige opgemaakte kalebassen te koop. Daar kon ik wel iets mee.
• Een beetje uit de tuin: hortensia’s, skimmia en paarse besjes.
• Een beetje van mezelf: ik bedacht met deze ingrediënten een herfst-tafel-stuk.

Dit is hem geworden. (klik op de foto’s voor een vergroting).

De paarse besjes hadden zij zelf ook in de tuin.
En ik ben niet de enige die leuke dingen met bloemen doet.
Bij ons gezellige zondagochtend-glaasje stond een mooi bloemkunstwerk te pronken.
Het was een kokosnoot gevuld met hier en daar gevonden herfstmateriaal en aangevuld met ‘pluk-uit-eigen-tuin.
Van de onderkant van de kokosnoot was een klein stukje afgezaagd, anders blijft hij natuurlijk niet staan. Een letterlijke uitvoering van ‘het ei van Columbus.’
Lees hier >>> wat dat voor een ei was.

Zaterdagmiddag deed ik mee aan een activiteit van Judith Oosterhuis uit ‘het paarse boekje’ van onze PKN -gemeente. Dit was er van te voren over bekend:  Met het thema LICHT maken we een raamhanger met een eigen verhaal. Dit doen we met verschillende verharde stoffen en rubber.

Eerst kozen we een ontwerp, in mijn geval een ster. Vroeger hadden onze buren in Hoogersmilde een adventsster voor het raam hangen met een lampje er in; fascinerend vond ik dat als kind. Zo’n ster heb ik zelf nooit voor het raam gehad (voortschrijdend inzicht), maar nu had ik de gelegenheid om een ‘advents-raamhanger’ te maken.
De ster werd getekend en daarna was het de bedoeling dat we het patroon in stukjes knipten. Die stukjes knipte je vervolgens uit verschillende kleuren verharde stof en die plakte je later met dunne reepjes fietsband weer aan elkaar. Op die manier krijg je een glas-in-lood-effect.

Dit is heel kort door de bocht beschreven, maar dat is precies wat we die middag deden.
Het klinkt eenvoudiger dan het is:
– Puzzelstukjes waaiden weg als er iemand langsliep.
– De reepjes fietsband werden te dik; of te dun of te kort.
– De lijm droogde al op voordat je de stukjes tegen elkaar had geschoven.
– De lijm droogde al op voordat je door had dat het kunstwerk aan de tafel zat geplakt…. gelukkig lag er een papieren kleed op de tafels.
De meesten van ons hadden de hanger aan het einde van middag niet klaar. Sommige ontwerpen waren heel mooi, maar ook heel bewerkelijk en daar kwam de maakster vaak pas achter halverwege het proces.
We werkten naast stof en rubber ook met secondenlijm. Zoals het een echte Vrieswijk betaamt zaten mijn vingers na de workshop helemaal onder de lijm, die er pas in de loop van het weekend weer afsleet, met medeneming van een deel van de eelt die op de toppen van mijn vingers zit van het gitaar spelen. Schrale troost: ik was niet de enige. Sommigen hadden het zelfs in hun kleren en aan hun gezicht zitten.

Het was prachtig om te zien wat er allemaal werd gemaakt die middag.
Voor dit blog heb ik mij beperkt tot het beschrijven van mijn eigen raamhanger, op de website van de kerk vind je binnenkort een foto reportage van die middag en kun je ook wat resultaten van andere deelnemers zien. Die foto’s moet ik zelf op die site zetten, maar ik doe dat niet vaak genoeg (lees: ik kan het niet), dus ik wacht eve op de instructies van websitecollega Zwanny.

Het was weer heel erg gezellig bij Judith; we boorden in onszelf onvermoede creatieve bronnen aan. Judith had haar ‘kook&bak-bronnen’ aangeboord en trakteerde ons bij de thee op een stukje zelfgemaakte kwarktaart en aan het einde van de middag kwamen er puntjes hartige taart voorbij.

Dit was de derde workhop die ik bij haar volgde.
Benieuwd naar de vorige bijeenkomsten? Hieronder twee links naar die blogs.

Je eerste herinnering in kleuren en woorden >>>

Schilderen zonder penselen >>>

Deze keer gemist?
Op zaterdag 6 april geeft Judith nog een workshop, getiteld ‘Lente in de lucht – schilderen op hout’.
Hierbij een link naar de website van de PKN-Roden >>> voor meer informatie over de activiteiten van dit seizoen.

Via het secretaressenetwerk van mijn werkgever werden we uitgenodigd voor een workshop over ons vak. Het thema was: hoe ga je om met de veranderingen waaraan het vak van secretaresse onderhevig is?

Met collega’s Jacquelien en Lies meldde ik me in de bestuurskamer van het Heymanscentrum. Met een tiental andere collega’s luisterden we naar wat Dianne van de Rijt van het instituut Schoevers >>> ons in die workshop vertelde.
‘Veertig jaar geleden typten we op een grote, mechanische schrijfmachine op twee voorbedrukte vellen (met logo) met carbonpapier ertussen en togen we met een steno-blok en drie geslepen potloden naar de kamer van de directeur om de opdrachten in ontvangst te nemen. En we haalden koffie voor hem.
In 1984 werd de tekstverwerker geïntroduceerd en in 1995 kwam internet voor iedereen beschikbaar.”
Anno 2018 ziet de secretaressewereld en geheel anders uit. Als je nu nog weet wat carbonpapier is verraad je daarmee je leeftijd.

Dianne vertelde ons dat het werk is veranderd, maar ook de rol van secretaresse is veranderd. Vroeger bleef je bescheiden op de achtergrond, de voorgrond werd ingenomen door je leidinggevende en je enige doel in het leven was dat hij van de vroege ochtend tot late middag werd ondersteund en geholpen op secretarieel gebied.
“Maar” hield Dianne ons voor “het wordt tijd om uit die coulissen te komen en ook een plek op het podium voor jezelf te creëren. Wat kun jij, wat een computer op den duur niet van je kan overnemen? Dat zijn je soft-skills zoals o.a. je communicatieve vaardigheden, je flexibiliteit en je creativiteit. Daarin onderscheid je je van de digitale ondersteuning; jij bent geen robot.

In deze nieuwe tijd is het Nederlands kennelijk niet meer goed genoeg.
Er werd gestrooid met termen als ‘learning agility, scrum, soft skills, smart tools, connecting people en incompany’. Daar word ik altijd een beetje kriebelig van. Gebruik toch normale Nederlandse woorden, het is toch nergens voor nodig om al die buitenlandse termen te gebruiken? Maar binnen onze eigen organisatie begint men er ook al mee.
De afdeling P&O (Personeel en Organisatie) werd HRM (Human Resource Management).

Het was een fijne middag. Wat bleef hangen? Dianne gaf ons goede raad.
1. Maak een account aan op Linkedin. Onze beroepsgroep is daar ondervertegenwoordigd en er zijn leuke netwerken en fora waar je iets aan kan hebben. Wordt vervolgd dus; Aaltje op Linked in, binnenkort in dit theater.
2. Als er iets verandert in je organisatie en het heeft gevolgen voor jou, dan heb je daar meestal geen invloed op. Je hebt wél invloed op hoe je er zelf mee om gaat. Toon bereidheid om over die veranderingen na te denken en beweeg mee.
Daar kan ik mijn huidige situatie wat mee!

Een mooie bijvangst van deze bijeenkomst was dat ik een aantal collega’s ontmoette die ik alleen maar kende van telefonisch overleg.
Om in de sfeer van de workshop te blijven: leuk om elkaar ’te meeten’ en ’te connecten’……

Deze week kwam er een monteur langs, want er was iets met onze wasmachine.
Hij kwam binnen en vroeg onmiddellijk of ik niet vond dat hij een luchtje bij zich had.
Huh?
“Ja, want ik rook en dat ruik je. Ja, eigenlijk wil ik wel stoppen met roken, maar ik zit nu privé in lastige omstandigheden.”
Toen was hij net met z’n gereedschapskoffertje over de drempel.

Zucht. Heb ik weer.

Hele verhalen.
Over z’n ex.
Het uitkopen.
De kinderen.
De financiële problemen.
De moeilijkheden.
De nieuwe vriendin.

Ik praat mee in algemeenheden.
“Ja, dat komt wel vaker voor.”
“Mmmmm”
“Met eerlijk zijn kom je het verst.”

“Mag ik gebruik maken van jullie toilet?”
Tuurlijk mag dat.
Eenmaal terug: “Ik was mijn handen even hier, het zag er zo schoon uit. Anders denkt u misschien dat die watervlekken op de grond iets anders zijn, haha.”
“Ik zit trouwens altijd te plassen, dat geeft een stuk minder viezigheid.”
“Mijn nieuwe vriendin is voedingsdeskundige, die weet heel veel over eten en wat wel en niet goed voor je is; nu ben ik qua eten erg goed bezig!”
Nou!
“Nu nog stoppen met roken” zeg ik vilein.
“Ja, dat is nog wel even een dingetje….daarom drink ik nu ook heel veel water, wel twee en een halve liter per dag. Dat is goed voor je darmen en de doorstroming. Mag ik nog wel even weer naar het toilet? Ja, dat is het gevolg, hé? Haha”.

Er was iets niet helemaal goed met de stekker, dus de onderhoudswerkzaamheden duurden langer dan gepland.
Er kwamen nog verhalen over de wasmachine van zijn ouders, over de overbuurvrouw die ook gescheiden was en die helemaal niet goed met de kinderen omging, over co-ouderschap: het ging maar door.
Nog geen veertig en dan al zo oeverloos kwekken.

Het was een grote lieverd.
Maar ik zou ook willen scheiden;  sterker nog, ik was er niet eens mee getrouwd…..