een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 15 van 23

16 februari: ‘Up tempo’ vestjes breien.

Gisteren noemde ik de achterkleinkinderen van mijn schoonmoeder. Dat zijn dus de stapeltjekinderen van onze neven en nichten.
Als er een kindje geboren wordt, gaan wij met een prentenboek en een zelfgemaakt vestje of truitje op kraambezoek.
En het gaat hard in de familie Waninge.
In mijn kast ligt nu een stapeltje vestjes klaar: voor Luna, voor Nick en voor Danyan.

De vestjes op de foto heb ik gebreid van breigarendrie vestjes van de Wibra, het heet ‘Fenna’. Als het er is, moet je gelijk inslaan, want het is maar zo weer op. Op internet is er heel veel vraag naar. Het patroon van het vestje vind je op 12 november 2014 >>>: baby-vestje overdwars gebreid.

Lieve-heers-beestje

Lieve-heers-beestje

Voor de drie vestjes heb ik verschillende soorten knoopjes

Bloemetje

Bloemetje

gebruikt: knoopjes van plastic in de vorm van een lieve-heers-beestje of een bloemetje. Achter die knoopjes zit een ringetje waar ze mee aan het pand zet, zodat je aan de voorkant niet ziet dat ze erop genaaid zijn.

Hout / bloemetje

Hout / bloemetje

De houten knoopjes hebben gaatjes. Deze knoopjes heb je ook met kleine diertjes erop: eendje, poesje, paardje; erg leuk!

’t Spinnewiel in Roden gaat waarschijnlijk niet meer open.
Voor de houten knoopjes kan ik nu terecht op de Grote Markt in Groningen. Daar staat een meneer met stoffen, garen en band en hij verkoopt nog houten knoopjes met diertjes. En anders kan ik ze misschien nog bestellen via internet.

Reageren

11 februari: Tweeling-onderzetters & sokkenwol uit Leek

Op 2 februari schreef ik over plexiglas onderzetters waar je een borduurwerkje in kan doen. ( zie >>>). Inmiddels heb ik de andere die ik van plan was te gaan maken ook klaar.
Dit is het resultaat: tweeling onderzetters. (klik op de foto voor een vergroting).

tweeling onderzetters

Wat bij de één lichtrood is is bij de ander donkerrood en andersom.
Het geeft een leuk effect.
Bij ‘de handwerkboetiek’ >>>  in Roden waren deze onderzetters gewoon te koop en goedkoper dan via internet: 1 plexiglas onderzetter kost € 3,50.
Je kunt zoiets ook weggeven als kadootje.
Als je van borduren houdt snijdt het mes aan twee kanten: je bent er mooi wat uren zoet mee en je geeft een origineel én zelfgemaakt kadootje.

Vanmiddag fietsten Gerard en ik richting Leek: op zoek naar een wolwinkeltje.
Ik zocht een bol sokkenwol om een vestje te maken voor een nieuwe loot aan de Waninge-stam. Sinds ’t Spinnewiel in Roden dicht is ben ik op zoek naar een alternatief. Van verschillende kanten kreeg ik het advies om eens naar Atelier 6a >>>  in Leek te gaan en tot mijn grote genoegen vond ik daar wat ik zocht. Er stond een heel vriendelijke mevrouw achter de toonbank met wie ik al snel gemoedelijk stond te beppen over wolletjes, bolletjes, haken en breien. Met twee bollen van die bijzondere sokkenwol (o.a. Opal, zie >>>) kwam ik weer thuis. Hou je van handwerken, ga dan voor je plezier eens kijken bij Atelier 6a: het oogt piepklein aan de buitenkant, maar je staat versteld van het assortiment. En zegt het voort! Je kunt tegenwoordig namelijk alles op internet bestellen, maar er gaat niets boven het ‘voelen’ van het garen waarmee je gaat breien én het krijgen van een goed advies op handwerkgebied.

Reageren

2 februari: plexiglas onderzetters.

Op 26 juni 2015 >>>. kregen Gerard en ik een ‘verrassingsdoos’ van een bevriend stel uit Roden. Het was bedoeld als ‘hart onder de riem’ in zware tijden.
De levensmiddelen uit dat pakket zijn al lang op, de tijdschriften gelezen en de puzzeltjes gemaakt. Onderzetter 1Onderzetter 2Er zat ook een onderzettertje in met een geborduurd werkje er in, gemaakt door de goede geefster. (zie foto links) Daarnaast zat er nog net zo’n onderzettertje bij zonder inhoud, dus daar kon ik zelf iets in maken. Dat is nu klaar.(foto rechts). Ik heb gekozen voor twee verschillende kleuren rood en daarbij patroontjes gebruikt uit mijn patronenboek ‘Randen borduren in kruissteek’ van José Scherrenburg.

Het lijkt me leuk om nóg één te maken, maar dan de kleuren rood om te draaien.
Dus wat nu lichtrood is dan donkerrood borduren en andersom. Op internet vond ik deze onderzettertjes (zie >>>)  maar voor ik ze ga bestellen wil ik eerst even kijken bij ‘de Handwerkboetiek’ >>> in Roden. Misschien liggen ze daar wel gewoon in de winkel.
Wordt vervolgd.

Reageren

13 januari: MUTS!

Het woord MUTS heeft er de laatste jaren een andere betekenis bijgekregen.
Vroeger was een muts gewoon een hoofddeksel.
Tegenwoordig is het ook een scheldwoord voor ‘een burgerlijke, domme, saaie vrouw die nooit eens uit de band springt’.

Dat wil natuurlijk niemand zijn. Het is ook niet echt een compliment als iemand je een ‘muts’ noemt. Dat is waarschijnlijk nog erger als je een man bent: je wilt niet naast één lopen, laat staan dat je zelf voor muts wordt uitgemaakt!
En ze zijn er hoor, mannelijke ‘mutsen’….

Maar soms vind ik het ook helemaal niet erg om voor ‘muts’ te worden uitgemaakt.
Mijn dochter vindt dat ik soms ontzettend aan het mutsen ben met handwerk-dingen.
Nou, dat is dan zo.
Een weekend mutsen:  krant lezen, koffiedrinken, spelletje doen, leuke film kijken.
Op de busbaan staan met m’n Yaris was een ontzettende muts-actie: vond ik ook.
Je kunt nu eenmaal niet altijd ‘groots & meeslepend leven’. Mutsen hoort er ook bij.

BeanieDe mutsen in de oorspronkelijke betekenis van het woord horen er deze maanden ook helemaal bij: Gerard heeft inmiddels wel vier waar hij uit kan kiezen! Hij draagt ze graag.
Op verzoek van dochter Carlijn maakte ik een beanie met een

Breskens

Breskens

breipatroon van een Zeeuwse visserstrui: een  patroon van Breskens deze keer.
3 steken tricot-steek
(voorkant recht, achterkant averecht)
afgewisseld met 3 steken gerstekorrel
(voorkant 1 a, 1 r, 1 a, achterkant 1a, 1 r, 1 a).

Zo ‘mutsen’ we wat af……
Voor een breibeschrijving van een beanie zie >>>

Reageren

11 januari: ‘Oelegie’ aan mijn sleutelbos

Oelegie - gehaakt uiltje

Oelegie – gehaakt uiltje

Dit blog is in augustus 2014 begonnen als een Handwerkblog >>>.
En ook al is mijn blog in anderhalf jaar wel heel erg veranderd qua inhoud en vormgeving, handwerken doe ik nog steeds veel  en graag.
Afgelopen zondag had ik een vrije middag en dan vind ik het leuk om die tijd te besteden aan een projectje. Ik koos voor een klein, gehaakt uiltje (in het Drents: oelegie) voor aan mijn sleutelbos.
Op internet vond ik niet helemaal wat ik zocht, dus ik heb ‘van hier en van daar’ wat gecombineerd en uiteindelijk is dit hem geworden.
Kostte me ongeveer 3 uur om het te maken.

Klik hier haakpatroon Oelegie voor een PDF met de beschrijving van het haakpatroon

Reageren

29 december: Een kor vol vissen

Op 1 juli >>> schreef ik over een boek dat ik had gekocht: Truien bij de vleet.
Aan de hand van een patroon uit dat boek heb ik nu een trui gebreid voor Gerard.
Op 21 oktober >>>  plaatste ik al een foto van ‘de-trui-tot-dan-toe’, het heeft me dus ruim

Visserstrui 'Een kor vol vissen'

Visserstrui ‘Een kor vol vissen’

twee maanden gekost om de trui af te breien. Gerard is een grote man, dus de rug en de mouwen heb ik iets langer gebreid dan in het patroon stond.

Dit is hem geworden. (Klik op de foto voor een vergroting).

Het is een echte Zeeuwse visserstrui (die ook door Drentse mannen gedragen kan worden…..) en hij heet: “een kor vol vissen”. Een kor is een ander woord voor ‘groot sleepnet’.  Het stekenpatroon komt detail korvan het eiland Tholen.
Met een beetje fantasie maak je van de ribbels en de blokjes van 2 steken recht en 2 steken averechts om en om een visnet met vissen er in. Nou….. misschien meer dan een beetje.

Het garen heb ik gekocht bij de Hema: mixed cotton, 50% katoen en 50% acryl. Lekker zacht en het prikt niet.

De visvergunning voor 2016 is al betaald, het mooie weer is besteld: vissen, weest op uw hoede!

Reageren

24 december: Viel bastelspass!

tekstVorig jaar kreeg ik een doosje met kerst-knutselspullen van mijn buurvrouw.
Ze waren in de kerstvakantie in een huisje van Landal Greenpark geweest en hadden als welkomstgeschenk dit doosje gekregen.
Buurvrouw zelf wordt niet heel gelukkig van naaien en borduren, buurman ook niet geloof ik, dus ze hadden aan mij gedacht.
Ik kreeg het na kerst, toen had ik geen zin doosjemeer om met kerstmannen en rendieren te prutsen. Het doosje verdween in de doos ‘Kerstkaarten maken’ en dit jaar kwam ik het dus weer tegen.

Het geborduurde tablet-hoesje was klaar, dus ik heb mij de afgelopen dagen gewijd aan Kerst-attributen fröbelen.
Het was inderdaad net iets voor mij. Er zaten drie kleuren viltvellen in, waarin de figuurtjes al waren uitgestansd. Verder drie kleuren borduurgaren, een naald, fiberfill en een werkbeschrijving. ‘Viel bastelspass!’ stond er boven.

Op de figkerstslingeruurtjes moest je dingen naaien, dan moest je twee delen op elkaar leggen en met een festonsteek aan elkaar borduren. Als het bijna dicht was moest je met fiberfill de dingetjes vullen. Het heeft me ongeveer 9 uren gekost om alles in elkaar te zetten. Het was leuk. En het ziet er net zo uit als op het plaatje! (klik op de foto voor een vergroting)

Inmiddels hangt het bij de buren voor het zijraam aan onze kant.
Kunnen wij er ook nog naar kijken!

Reageren

2 december: Verrassing van Sinterklaas.

SinterklaasHet Sinterklaasfeest gaat dit jaar geruisloos aan ons voorbij. We vieren het niet dit weekend, maar dat wil niet zeggen dat we het helemaal niet vieren; in de kerstvakantie komt Frea bij ons logeren, dus tussen Kerst en Oud&Nieuw vieren wij nog een ouderwetse Sinterklaasavond. Ik heb 6 rollen Sinterklaas-inpakpapier, een zakje suikerbeesten en twee megazakken pepernoten in huis gehaald (want die zijn dan natuurlijk nergens meer te krijgen…). Dan zal het allesbehalve geruisloos zijn.

Toen ik vanmiddag thuis kwam om half zes vanuit het UMCG was het al donker. Uit de brievenbus stak een ingepakte roos. En voor de deur stond een feestelijk pakketje. De roos was een ‘hart onder de riem’ van meelevende gemeenteleden en het pakketje was van Sint en Piet. Die Sint en Piet kennen ons wel goed, want er zat o.a. een ‘lekkere dreuge worst’ in en een flesje port. Ik stuurde een foto naar Gerard in het UMCG. “Wat aardig van Sint en Piet” was zijn reactie. “Ook een afzender er bij?”
Ja, Sint en Piet……. dus dat weten we niet. Wat een leuke verrassing!

Bij de Sinterklaas op de foto hierboven (2010) ging gisteren het voedings-infuus er af en vanmorgen is het interne infuus (het lijntje) er uit gehaald. Alle belangrijke waarden waren gestegen, de hematoloog was tevreden. Het lichaam moet kennelijk hard werken om weer bij te komen, want Gerard is nog wel erg moe. Twee rondjes liepen we samen over de afdeling, toen wou hij wel graag weer liggen.

Een paar weken geleden schreef ik over de beanie die ik had gebreid voor Gerard. (zie 31 oktober >>>). Daarbij werd ook duidelijk dat onze dochters niet zo gecharmeerd waren van het Harry Slinger-mutsje. Maar ook als het gaat om hoofdbedekking kan er sprake zijn van voortschrijdend inzicht. Want de dochters kunnen het wel niks vinden, maar er waren anderen die juist het mutsje van de Amsterdamse Slinger wel wat vonden hebben.

Harry Slinger mutsVan zachte grijze katoen (met een vleugje acryl) breide ik zo’n mutsje en warempel: Gerard vindt het fijn. Niet zo warm als de beanie en lekker zacht.

Carlijn zat gistermiddag aan Gerards bed en gaf geen commentaar. Dat zegt eigenlijk al genoeg….uit voorzorg hadden Frea en zij in Engeland alvast een hippe zwarte pet voor hem gekocht, in de hoop dat het Slinger-mutsje niet gemaakt zou worden. Helaas voor de dames: het staat hem goed! Hierbij een link naar een breipatroon van het  Harry Slinger -mutsje.

Reageren

26 november: Cruijffiaans en een gehaakt sterretje.

Johan Cruijff maakte vorige week indruk op mij tijdens een persconferentie die was belegd omdat hij longkanker heeft. Hij zei o.a. “De behandeling is al begonnen en ik heb nu meer kracht dan voorheen. Alle genegenheid die ik krijg maken me twee keer zo sterk.
Alle genegenheid. Daarmee vat hij in één woord alles samen wat ook Gerard ten deel valt. Bezoekjes, kaarten, emails, apps & reacties op het blog: het maakt ons sterk.
Omdat je daarmee het gevoel hebt dat je er niet alleen voor staat, je wordt gedragen door iedereen die met je meeleeft.

Vandaag kregen we een reactie op het blog van gisteren (zie hiernaast) waarin een woord stond dat ik niet kende. Catharsis. Ik heb het even opgezocht. Het komt uit het Grieks en het betekent “Reiniging en/of zuivering: afvoer van ziekmakende stoffen en affecten.” Van de schrijver van de reactie kreeg ik later nog deze toevoeging: “catharsis betekent ook lijdensweg of louteringsweg”. Zo kun je het inderdaad wel zien. Gerard moet door deze catharsis heen en dat is zwaar. Vanavond aan de telefoon was hij voorzichtig optimistisch. Het eten was er vandaag (op het ontbijt na) allemaal ingebleven. Toen ik ophing rond 21.00 uur ging hij nog even kijken of hij iets van de wedstrijd van Ajax kon zien. Dat is voor mij een teken dat het weer wat beter gaat. Afgelopen maandag vroeg ik namelijk of hij Studio Sport nog teruggekeken had. Nee, daar had hij geen zin in. Dan is hij echt ziek…….. want zondagavond 19.00 uur is zijn heilige moment, dat mist hij praktisch nooit.

2015-11-26 21.28.00aOm nog even op de quote van Cruijff terug te komen: vandaag kreeg ik van een collega drie gehaakte sterretjes in een feestelijk kerstzakje. Het was een symbolisch kadootje. Eén voor Gerard, één voor mij en één voor het jaar 2016. Ze sprak hierbij de hoop uit dat het voor ons in 2016 weer ‘normaal’ wordt en dat we weer ruimte krijgen voor het gewone leven. De sterretjes hangen we straks in de kerstboom.
Daarna gaan ze in de doos met de lampjes, ballen en andere kerst-frutsels naar de zolder en zal ik ze ieder jaar weer tevoorschijn halen, daarbij denkend aan deze fantastische collega die meer is dan alleen iemand waar ik mee samenwerk.
Voor het patroon van dit sterretje hierbij een link naar een pagina op het blog van ‘Karin aan de haak’>>>

Reageren

23 november: Een biggetje met rode laarsjes.

Het heeft nog niet over in het UMCG, nog geen ‘eigen bijdrage’ deze dag.
De dip heeft toegeslagen. Het infuus is er nu helemaal af, Gerard moet het opkrabbelen nu op eigen kracht doen. Daar heeft hij een dagtaak aan. Het doel is om het maag- en darmstelsel aan het werk te houden, maar hij mag daarbij niet te veel kilo’s verliezen.

Vanmorgen heeft hij wel al weer zelf gedouched, het slapen gaat goed en er zijn geen calamiteiten zoals infecties en/of koorts. Wel moet hij wat meer in beweging nu. Vanmiddag hebben een wandeling gemaakt over de afdeling, drie rondjes zelfs. Maar daarna was hij weer moe en wilde hij wel graag even weer liggen.

20151123_155025Ook vandaag zorgde de post weer voor veel positiviteit. Namens Gerard bedankt voor zoveel blijken van medeleven!
Er was ook een kaartje bij uit Engeland. Jongste dochter Carlijn is met haar vriend bij oudste dochter Frea op bezoek en ze hadden een idioot kaartje gestuurd van een biggetje met vier rode laarsjes aan.
Een potsierlijke foto waar je spontaan van in de lach schiet.
Met de hartelijke groeten van het spul uit Engeland. Daar knapte papa van op!

Afgelopen weekend heb ik mij zowaar nog even gewaagd aan het haken van een babyschoentjesbabyschoentje. Voor de ziekenhuisopname had ik er ééntje gehaakt, maar voor de tweede had ik steeds geen tijd. Deze schoentjes had ik gezien op het blog Handwerkles en ik vond ze erg leuk. Hierbij een link >>> naar het patroon. Je vindt hier een beschrijving van het haakpatroon, maar er zijn ook drie instructiefilmpjes. Je kunt gewoon achter je beeldscherm gaan zitten, het filmpje opstarten en ‘meehaken met Mirte’. Pure ontspanning voor mij.

Reageren

Pagina 15 van 23

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén