een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 15 van 22

1 september: Baby-vestje overdwars. Maar dan anders.

Het vestje dat ik vandaag op mijn blog zet heb ik al in  verschillende kleuren gebreid, maar dat was altijd sokkenwol. Dat kocht ik bij ’t Spinnewiel in Roden, maar daar kan ik al twee maanden niet meer terecht. (zie 19 juli Is mijn bolletje wol er al?>>>).

20150901_161806Toen ik vorige maand voor iets anders bij de Wibra moest zijn viel mijn oog op bollen wol met in elkaar overlopende kleuren. Vrolijke kleuren. Ik nam drie bollen mee en breide een truitje in het voornoemde patroon. Dit keer geen houten knoopjes, maar lieveheersbeestjes. Die kocht ik in Emmen bij een handwerkzaak, maar die kon niet tippen aan ‘ons’ Spinnewiel.

Het patroon voor dit vestje wordt beschreven op 12 november >>>. Met andere wol en andere knoopjes lijkt het een heel ander vestje:
20150901_161743       20150901_162011
Gerard vroeg zich af of dit nu voor een jongetje of een meisje was. Allebei wel denk ik……wie’t eerst komt, wie het eerst maalt.

Reageren

22 augustus: Handwerken en zingen.

Volgende week begint de cantorij weer. Daar kijk ik al naar uit. Eergisteravond was dus nog een ‘vrije’ -donderdagavond. Het leek mij leuk om cantorij leden die ook graag handwerken bij mij thuis uit te nodigen om eens te laten zien waar we op dit moment mee bezig zijn.

Vorige week had ik het hele koor via de mail een uitnodiging gestuurd voor deze handwerkavond.
De reacties waren zeer divers. Van ‘Leuk, ik ben er bij!’  tot ‘Veel plezier, maar ik kom niet.’ Daarbij kwam een uitleg: ze had voor het laatst iets op de pennen gehad toen ze zwanger was en dat was meer dan twintig jaar geleden. Was kennelijk niet zo’n succes geweest.
Van de mannen kreeg ik helemaal geen reactie. Gek hè?
We waren met z’n vieren donderdag avond. Eentje was aan het breien aan een Zeeuwse blokkendeken >>>, een ander was cupcake’s aan het borduren en de derde had een vestje op de pennen van gehaakte  granny squares en gebreide mouwen in de gerstekorrel steek. Ze had het van een antiek Margriet patroon dat van ellende bijna uit elkaar viel.
Van zo’n avond krijg ik energie:  je doet nieuwe ideeën op en je wordt geïnspireerd door het enthousiasme van anderen.
Het was ontzettend gezellig. Zelf heb ik geen toer gebreid. We hebben het gehad over restverwerking, borduurpatronen,  ’t Spinnewiel, patronen zoeken op internet en dingen bestellen via internet.
De avond vloog voorbij en ik heb er van genoten.
Breien, haken en borduren: samen handwerken.
En volgende week donderdag, sopraan en alt: samen zingen.

Reageren

15 augustus: Gehaakte zomerkol (2)

Op 23 juni >>> liet ik zien hoe ik een witte zomer-col had gehaakt. Dat was een patroontje met een vrij open structuur, dus met veel gaten.
Op internet zocht ik naar een iets dichter patroon en dat vond ik: de waaiersteek. Inmiddels heb ik ook dit zomersjaaltje af en het ziet er zo uit.
Zomer-col in waaiersteekHet sjaaltje is een stuk warmer dan de vorige, lekker om je hals als je ’s avonds nog even buiten wilt zitten.

Hierbij een link naar de site>>> waar ik patroontje heb gevonden. Het wordt beschreven onder het kopje “Waaier met V-stokjes”. Je kunt zelf bepalen hoe lang en breed het wordt, het is een kwestie van even uittellen.
Tip: haak even een proeflapje. Zo wen je aan de steek, aan het patroon en je ziet hoeveel centimeter een aantal waaiers naast elkaar zijn.
Voor de col op de foto gebruikte ik witte haakkatoen nr. 10 en haaknaald nr. 2.5.

Reageren

8 augustus: Zon & haken

Gisteravond keken we naar het journaal en ik luisterde met welgevallen naar het weerbericht.
Aaltje heeft geluk met haar twee weken vakantie!

Gisteren zijn we ‘ouderwets’ naar het Ronostrand geweest met een tas vol pakjes drinken & chips en een opblaasluchtbed. Het zoontje van mijn broer logeert dit weekend bij ons en we hebben genoten van het zwemmen en het zonnen. Hij ook.
Gisteravond constateerde hij dat hij ‘een beetje aangebrand’ was.

Als het zulk mooi weer is zitten we ook graag buiten.
We hebben in onze achtertuin de hele dag keus uit schaduw of zon en ‘s avonds kunnen we kiezen uit
a. achter het huis onder de overkapping of
b. achter in de tuin bij de kamperfoelie-pergola.
We doen kaarsjes en lampionnetjes aan, schenken een glaasje in, genieten van de sterrenhemel en komen niet toe aan televisiekijken.
Net als op de camping dus eigenlijk.
Tijd om te lezen en tijd om te haken. Ik heb al een halsketting-telefoonhoesje af.
Die van 9 september >>> was inmiddels te klein, want ik heb een nieuwe telefoon.
Telefoonhoesje
Deze is heel simpel om te maken: een ketting van 25 lossen opzetten met katoen en haaknaald 3 of 3,5. Dan ‘op de heenweg’ op de ene lus van de ketting 23 vasten haken en ‘op de terugweg’ op de andere lus van de ketting 23 vasten haken. Zo krijg je een rondje van 46 vasten en kun je steeds maar doorhaken met vasten tot je de gewenste lengte bereikt hebt.
Dan vanaf één zijkant een ketting van 150 lossen haken en die aan de andere zijkant vastzetten met een vaste. Draadje afhechten.
Je kunt ook kiezen voor een ‘klepje’: dan haak je aan één kant van het hoesje plus minus 3 cm door met vasten. In de laatste toer maak je dan een knoopsgat in de vastenrij door drie lossen te haken ipv vasten. Knoopje aanzetten op de plek waar het knoopsgat valt.

Reageren

2 juli: Van onderzetters naar rommelmarkt

Deze week ontdekte ik op het blog handwerkles >>> een patroontje voor een gehaakte onderzetter >>>. Nou ja zeg! Is dat na 35 jaar weer helemaal hip?

Foto: blog Handwerkles

Foto : blog Handwerkles

Aan het begin van de jaren ’80 heb ik daar letterlijk tientallen van gehaakt. Voor mezelf natuurlijk (ik had ze in het donkerrood) maar ook voor anderen. Eén jaar heb ik setjes van deze onderzetters gehaakt voor de rommelmarkt voor de kerk op de zaterdag voor pinksteren . Een soort kadoverpakking,van 6 zes stuks met een gehaakt strikje erom. Die onderzetters lagen dan te koop in de kraam van de vrouwenvereniging.

Zelf stond ik in de garage van de dominee met jeugdkoor Hosanna tosti’s te bakken. Wij vroegen daarvoor een rijksdaalder (voor de jongeren onder ons: dat was 2 gulden 50) . Een zeer lucratief handeltje. Wij moesten gedurende de zaterdag nog zeer regelmatig naar de plaatselijke Vivo voor meer wittebrood, kaas en ham.
Zo’n rommelmarkt leverde altijd mooi wat op en het waren ook altijd heel gezellige dagen. Slager Oortman die met de hele familie hamburgers met uien stond te bakken.
Koffie met zelfgebakken krentenbrood van mijn schoonmoeder. Het geouwehoer van de mannen die de ingebrachte spullen probeerden te verkopen: “kiek nou toch ies vrouw Hoeks, wat een mooie stoele hier veur joe klaorstiet! Een echte ‘zörge’, kuj mooi in prakkezeern bij keukntaofel….!.

Wat een plaatje van één zo’n onderzettertje dan teweegbrengt in mijn brein: ben ik zomaar weer even 30 jaar terug bij de kerk in Hoogersmilde. Als Gerard weer wat is opgeknapt moeten we maar eens een reünie van het jeugdkoor Hosanna organiseren.

Reageren

1 juli: Truien bij de vleet

Kijk nou wat ik vandaag in mijn brievenbus kreeg!
Een boek over Zeeuwse visserstruien.
Truien bij de vleetMet artikelen over de geschiedenis van die truien, oude foto’s, mooie verhalen en breipatronen. Een kadootje (ik had nog geld liggen van mijn verjaardag) voor mezelf, besteld via het weblog ‘Blij dat ik brei”. “Zunde van t geld!” zei een meneer in mijn omgeving. Voor mij is het juist een luxe kado! Meestal haal ik mijn patronen voor handwerkjes van internet of uit oude boeken die ik nog heb liggen, maar nu heb ik een splinternieuw breiboek . Maar het allerleukst vind ik de combinatie van breien met geschiedenis, een andere liefhebberij van mij.

De dames die het boek hebben geschreven hebben zich verdiept in de herkomst van de Zeeuwse visserstrui en hebben ontdekt dat iedere vissersplaats zijn eigen stekenpatroon voor zo’n trui had. In het eerste deel van het boek worden die truien en hun herkomst allemaal afzonderlijk beschreven en de breipatronen voor moderne  varianten van de truien (voor mannen en vrouwen) staan in het tweede deel van het boek.

Toen ik vanmiddag thuis kwam van mijn werk ben ik met een kop thee in de tuin gaan zitten en heb ik het boek eerst van achteren naar voren doorgebladerd. En weer terug. Wat een leuk boek! En toen de eerste twee hoofdstukken gelijk ook maar gelezen. Het leest heel fijn en het geeft veel meer informatie dan alleen maar over Zeeuwse truien. De herkomst van het woord trui bijvoorbeeld. De banden die in de Middeleeuwen al ontstonden tussen Europese vissers onderling.

Zat ik daar vanmiddag in m’n eentje toch ontzettend te genieten van mijn verlate verjaardagskado.
Hoezo “Zunde van t geld”. Waar voor m’n geld!
Wil je meer weten van het boek, hierbij de link >>> naar de pagina op ‘Blij dat ik brei’.

Onder welke categorie zet ik dit nou weg? Breien? Geschiedenis? Lezen?

Reageren

23 juni: gehaakte zomerkol

Een paar weken geleden was ik op bezoek bij de schoondochter van mijn vriendin. Voor haar had ik een ‘nonchalante cape’ gebreid, zie 27 januari >>>
We spreken elkaar niet zo vaak, maar weten toch veel van elkaars achtergrond door de verhalen van de vriendin. Het was die middag dan ook vertrouwd gezellig toen we elkaar spraken bij een kop thee in haar tuin.

Zij houdt van haken. Ze was bezig met een zomersjaaltje van dunne witte katoen. “Ik heb graag iets om m’n nek, maar het moet niet te warm zijn” vertelde ze. Wat een leuk idee! Dat ging ik ook doen. Hiervoor kocht ik een bolletje witte Durable haakkatoen nr. 10 en ik haakte het op haaknaald nr. 2 en een half.

Het patroontje voor deze steek heb ik even opgezocht: je vindt het op  5 mei >>>  op het blog ‘Blij dat ik brei’ . Het is een haakpatroon voor een omslagdoek, ik heb het gebruikt voor een luchtige zomer-col. Er staat een heel duidelijke tekening van hoe je moet haken. Met het aantal steken dat je opzet bepaal je hoe breed je kol wordt. Van te voren even tellen dus.

Reageren

22 juni: Wild, bont en spannend (2)

Op 8 november >>> schreef ik dat ik begon met een ‘luxe, geborduurd tablethoesje’. Dat is nu inmiddels 7 maanden geleden en ik heb de helft af. Het is inderdaad niet geworden zoals het in het boek stond, ik heb verschillende patronen gecombineerd. Het ziet er nu zo uit.
luxe tablet hoesje

Dit is de voorkant, de achterkant wordt iets langer, zodat er een soort flapje aan de voorkant overheen gaat vallen.
De grote, opvallende “A” is van een Margriet patronenblad van een alfabet met bloemen. De A is van Anemoon. En van Ada natuurlijk. Sommige randen heb ik uit het boek van Sterrenburg en sommige stukjes heb ik zelf bedacht.

Tot nu toe heb ik alles nog kunnen borduren met de grote berg restjes die ik in de loop van de jaren heb verzameld. Het is een heel getel en gepuzzel om alle stukjes op elkaar aan te laten sluiten, maar ik heb er veel plezier in. Bij breien en haken kan ik heel goed televisiekijken of een gesprek voren, maar borduren is mijn manier van ‘mediteren’. Meestal trek ik er ongeveer een uur voor uit en geniet van het vullen van het witte stramien met de verschillende kleuren en patronen. Het is erg rustgevend. Soms zet ik er een muziekje bij op, soms ook niet. Na een uur ben ik dan helemaal bijgekomen en uitgerust. Dan moet ik ook nodig weer bewegen, want een uur achter elkaar zitten in dezelfde houding is niet best voor je lichaam.

Het tablet hoesje heeft immers ook geen haast: ik gebruik al sinds 5 november de gehaakte versie. zie >>

Reageren

11 juni: zwart gehaakt vestje

Op 15 maart schreef ik over een rest partij wol die ik kocht, bij ons thuis kortweg aangeduid als ‘de graftak-wol’. Daar heb ik al een trui zonder mouwen van gebreid, zie mijn blog van 7 april. Er was nogal wat over, maar eigenlijk net niet genoeg voor een truitje of vestje. Tenzij ik koos voor een patroon met hele grote gaten. Dat is het dus geworden. De basis is een baan uit een sprei die ik ooit heb gehaakt. Met wat creatief meetwerk heb ik een filet-vestje gehaakt, omzoomd met schelpjes van 8 stokjes in een vaste.

Gistermiddag fietste ik op de terugweg van mijn werk even bij ’t Spinnewiel >>> (Roden) langs. Net als Daan Nijman verdient deze handwerk winkel onze aandacht en klandizie, want in de periode dat handwerken niet zo populair was als nu kon ik daar altijd terecht voor materiaal en een goed advies. In de winkel is een hele wand met knopen op kleur gesorteerd en daar vond ik de knopen die ik zocht bij het vestje.

vest

Zogenaamde houtje-touwtje knopen. Op een schelpje aan de ene kant van het vestje bevestigde ik de knoop, die je dan vervolgens door het schelpje aan de andere kant haalt. Je hoeft dan geen knoopsgat te maken, de knoop kan door het gleufje tussen het 4e en het 5e stokje van het schelpje.
Als ik voor knoopjes in ’t Spinnewiel kom moet ik me mezelf eerst streng toespreken: “Alleen knopen!” Voor een liefhebber van handwerken ligt de winkel namelijk vol verleidingen: nieuwe ideeën, nieuwe technieken, borduren, breivoorbeelden, gehaaktje hebbedingetjes….. ik moet mijn denkbeeldige oogkleppen opzetten en recht op de knopen afgaan. Maar naast de knopen staan de manden met sokkenwol. Waar je van die leuke babyvestjes (beschrijving zie 12 november) van kan breien ….. weer € 21,= uitgegeven.

Reageren

11 mei: Een tonte is ’t!

Op maandagmiddag doet dochter Carlijn vrijwilligerswerk in het verzorgingshuis waar mijn kantoor ook is. Ze is daar activiteitenbegeleider bij een brei- en haakclubje.

Af en toe werk ik op maandag omdat ik dan een ‘samenwerkdag’ heb met de collega met wie ik een duobaan heb. Vandaag was dit weer het geval. Op zo’n ‘samenwerkdag’ komt er jammerlijk weinig van werken terecht. Meestal hebben we dan een gezamenlijk gesprek met onze manager, moet de actielijst besproken worden en natuurlijk moet er ook worden bijgepraat. “Morgen is er weer een dag” denk ik dan maar.

waaiersteekToen ik vrij was om half drie liep ik richting de activiteitenruimte en vond het handwerkclubje al driftig prikkend bijeen.
Carlijn was druk bezig om iedereen te voorzien van thee/koffie en koekjes. “Is je moeder ook zo’n handwerker?” “Ja, ze heeft eigenlijk altijd wel iets in de tas.” Zo ook vandaag.
Twee weken geleden kocht ik bij de Wibra twee bolletjes wol met in elkaar overlopende kleuren. Daarmee haakte ik een kol met de ‘versprongen waaiersteek’ >>>

De kleurencombinaties die zo ontstaan vallen erg leuk uit, de col is dan ook goed gelukt. Ik heb hem bijna klaar.

De dames van het clubje waren ook erg enthousiast. Ik mocht er gelijk bij komen zitten. Ik kreeg ook thee kon zo ‘meebeppen’. Daar had ik wel anderhalf  uur bij kunnen zitten, ware het niet dat ik nog naar Roden terug moest fietsen én nog boodschappen moest doen. Het bleef bij ruim twintig minuten. Er werd vrolijk gezongen, want er was iemand jarig geweest. Verder werd er gemopperd over de was: het was te duur én het hoeslaken was niet gestreken! Ik heb maar niet verteld dat ik mijn hoeslakens nooit strijk. In de ogen van mijn oma was je dan ‘een tonte’.

Even ter verduidelijking: in het Drentse woordenboek staat daarover het volgende.
Een tonte van een wief: een slordige vrouw.

Reageren

Pagina 15 van 22

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén