een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 15 van 18

20 juni: Grieks eten zonder witte bonen

ZWOAl een aantal jaren is Gerard voorzitter van de werkgroep ZWO van onze kerkelijke gemeente. De letters ZWO staan voor Zending, Werelddiaconaat en Ontwikkelingssamenwerking. Ben je benieuwd wat ze zoal doen? Hierbij een link >>> naar hun eigen pagina op onze website.

In juni sluiten zij het seizoen altijd af met een gezamenlijk etentje. Dit jaar was dat afgelopen donderdag en geheel in de stijl van de werkgroep gebeurt dat niet in een duur restaurant, maar bij iemand thuis onder het motto: “Door elkaar, voor elkaar”.
Dat betekent dat iedereen thuis een deel van het menu klaar maakt. Iedereen neemt het resultaat van zijn kookkunsten mee en dat wordt gezamenlijk opgegeten.
Ieder jaar wordt er een land uitgekozen en worden er gerechten voorgesteld uit dat land die je zou kunnen maken.
Dit jaar was het thema ‘Griekenland’ en Gerard zou een ovenschotel met witte bonen kunnen maken.

Bij dit afsluitende etentje is ‘de aanhang’ van de werkgroepleden ook altijd welkom. In ons geval zorgt ‘de aanhang’ ook voor het mee te brengen gerecht en deze aanhang houdt niet van witte bonen. Zo’n gerecht ga ik dan ook niet maken. Op internet zocht ik op ‘Grieks eten’ en ik vond een Griekse spinazietaart met feta en filodeeg: Spanakopita >>> . Dat vond ik een prima alternatief.

Het etentje was een groot succes. Er was een koude Gazpacho (soep) met zelfbakken brood en Tzatzikisaus als voorgerecht en als hoofdgerecht kon je kiezen uit Moussaka, Kip met groente, Spinazietaart of Pastasalade met rauwkost en féta. Het toetje bestond uit twee delen: baklava én griekse yoghurt met honing en walnoten.
Gelardeerd met vruchtensap c.q. wijn, geserveerd op een bedje van goede gesprekken.

We hebben de witte bonen niet gemist.

Reageren

13 juni: Hartige taart

Vanmorgen fietste ik van Roden naar Een, op weg naar de kapper. Dat is een prachtige fietstocht, bij Roderesch langs, door een bos, langs het hunebed, door Steenbergen, langs weilanden met koeien, schapen en paarden. Nu de bomen zo vol in het blad zitten is het puur genieten op de fiets. Het bos rook lekker, de vogels floten uitbundig, het hunebed lag in de zon te blikkeren: Drenthe op z’n mooist.

Het was een rommeldag vandaag: na de kapper niets op het programma. Vanavond gaan we naar vrienden voor een borrel en goed gesprek. En een boom klaverjassen. Vandaag aten we één van mijn lievelingsgerechten: hartige groentetaart. Ik heb het van een MAVO-vriendin. Toen wij een aantal jaren geleden bij haar waren met ons mini-reünieclubje (zie 9 mei >>>) had haar dochter deze heerlijke taart voor ons gemaakt. Ze gebruikte hier voor geen pakje van Koopmans of zo, het waren allemaal vrij eenvoudige ingrediënten. Ze mailde me later het recept:

Benodigdheden voor twee personen:
– 8 plakjes bladerdeeg voor hartige taart
– 4 eieren
– 100 gram geraspte kaas
– bakje champignons
– 2 uien
– 1 prei
– 1 paprika
– 125 gram gerookte spekreepjes
– 200 cc houdbare kookroom

Verwarm de oven voor op ca. 200 graden.
Bedek de bodem van een springvorm met bladerdeeg. Spekjes bakken.
Groenten schoonmaken en in stukjes snijden, 10 minuten smoren met een beetje olijfolie.

Spekjes door de groente roeren en vervolgens in de springvorm doen.
De helft van de geraspte kaas hier overheen strooien.

Roer de eieren door de room. Giet dit mengsel over de groente in de vorm (indien gewenst op smaak brengen met peper en zout).
Strooi de rest van de geraspte kaas over de taart.
Bak de taart in ca. 30 minuten gaar.

Reageren

26 mei: Drentse rabarber

We hebben weer verse rabarber in de tuin!
Vanavond aten we spinazie (voor het eerst uit eigen tuin dit jaar) en daar hoort dan ook een schaaltje rabarbermoes bij, een favoriet gerecht in de familie Waninge.
De meningen zijn sterk verdeeld over dit Drentse bijgerecht.

Dit recept kreeg ik van mijn schoonmoeder. Onze kinderen vinden het heerlijk, maar het is hen dan ook ‘met de paplepel ingegoten’, net als hun vader. Zelf ben ik er niet zo gek op, bij ons thuis waren we niet zo van de liflafjes bij het eten. Toen de dochters allemaal nog thuis woonden, kon ik een schaal vers gekookte rabarber eigenlijk niet op het aanrecht laten afkoelen. Als het kon lepelden ze het namelijk zo uit de schaal. Evenals hun vader.

Benodigdheden:
– Drie grote stengels rabarber
– 75 gram suiker (mag ook meer of minder, hangt van je smaak af….)
– 1 theelepel maizena + klein beetje water

Werkwijze:
– Haal het blad van de stengel en snij de witte onderkant van de stengel er af.
– Was de rabarberstengel (met een oude afwasborstel gaat dit prima)
– Snij de rabarber in stukjes van 1 cm en was die stukjes in warm water
– Haal de rabarber uit het water en doe het met aanhangend vocht in een pan
– Voeg de suiker toe en breng het geheel aan de kook
– Als het kookt op een zacht pitje zetten en de rabarber langzaam uit elkaar laten vallen.
– Regelmatig roeren.
– Rababer niet helemaal gaar koken, het lekkerst is als er nog stukjes in zitten.
– 1 eetlepel water in een kommetje, hierin 1 theelepel maizena oplossen
– Als de rabarber voldoende gekookt is het maïzenamengsel heel langzaam onder regelmatig roeren toevoegen (anders krijg je ‘kloet’n).
– Nu laten afkoelen in een schaaltje.

Dit noem ik een Drents recept omdat het van mijn oer-Drentse schoonmoeder komt. Het smaakt natuurlijk ook heerlijk in andere provincies van Nederland!

Reageren

19 mei: Jachtschotel, recept uit 1948

kankerDeze week ondergaat Gerard het tweede deel van de derde chemokuur.
Vanmiddag dus een injectie en een infuus en vrijdagmiddag vooreerst de laatste injectie.
Eigenlijk zouden we morgenmiddag een afspraak hebben met de hematoloog, maar die was verzet naar vanmiddag, zodat we rond half vijf, na het infuus, al meer te weten kwamen over ‘hoe nu verder’?
We weten nu dat er in de komende maanden een stamceltransplantatie volgt. De afspraken daarvoor moeten nog worden gemaakt, want er moeten eerst nog andere onderzoeken plaats vinden. Onderzoeken die moeten uitwijzen of het lichaam helemaal vrij is van infecties.
Dus brengt Gerard de komende tijd o.a. een bezoek aan de kaakchirurg, aan de longarts, aan de KNO-arts en wie weet welke dokters nog meer. “Het worden drukke weken, ga daar maar van uit.” Het voortraject én de stamcelbehandeling worden uitgevoerd door het UMCG. Het wachten is dus nu op de oproepen voor bovengenoemde onderzoeken. Volgende week dus een rustige week en verder is het dus een kwestie van afwachten.Kookboek

Om half zes waren we thuis. Gisteravond had ik al een jachtschotel gemaakt, naar een recept uit ‘het Nieuwe Kookboek” van Henderson, Toors en Ebbelink. Ik heb een dertiende druk uit 1981, maar de eerste druk is uit 1948. Het boek kreeg ik op onze trouwdag, ik denk van iemand die niet veel vertrouwen had in mijn kookkunsten.
Het boek valt uit elkaar. Op pagina 231, waar de jachtschotel beschreven staat, zitten ettelijke vlekken. De jachtschotel is namelijk zo lekker dat ik die al talloze keren gemaakt heb.
Succes verzekerd. Hierbij het recept:
De beschrijving is voor 2 personen. Dat is de Waninge-maat, je houdt waarschijnlijk dus wel wat over als je niet zo’n grote eter bent.

Voor de aardappelpuree:
600 – 700 gram aardappels
200 cc melk, klontje boter, beetje nootmuskaat

Aardappels schillen en koken.
Daarvan puree maken:
200 cc melk met klontje boter en beetje nootmuskaat aan de kook brengen.
Even goed roeren en daarna mixen met de gekookte aardappels zodat een gladde puree ontstaat.

Voor de hachee:
250 gram rundvlees
3 uien
2 zoetzure appels
Kruidnagel en peper.

Rundvlees kruiden met zout en vleeskruiden.
Het vlees ongeveer een uur goed gaar braden en uit de jus halen.
Het vlees in kleine stukjes snijden en weer terug doen in de jus.
Uien en appels schillen en in stukjes snijden en ook bij de jus doen.
Beetje kruidnagel en peper er overheen en onder af en toe roeren een half uren laten stoven.

Hoge ovenschaal invetten.
Eerste laag: een derde van de puree
Tweede laag: de helft van de hachee
Derde laag: een derde van de puree
Vierde laag: de andere helft van de hachee
Vijfde laag: de laatste derde van de puree.
Bestrooien met paneermeel en besprenkelen met een beetje olie.

30 minuten in de oven op 200 graden.

Reageren

13 mei: Aardappels met rozemarijn

Gisteren begon Gerard aan de derde kuur: een infuus en een injectie deze keer. De bijwerkingen van de chemo zijn er wel, maar zijn niet alles bepalend. Zo smaakt het eten wel anders dan anders, maar het smaakt nog wel lekker. Verder speelt zijn maag wel eens op en heeft hij regelmatig de hik. Het enige dat echt vies is is wijn. Dat drinkt hij dus nu even niet.

Gisteravond na de chemo waren we uitgenodigd voor een maaltijd bij de voormalige juf van onze kinderen. Ze had heerlijk gekookt. We begonnen met een glas wijn (Gerard een sappie) en daarna kregen we groentesoep. Het hoofdgerecht bestond uit asperges met ham en ei, boontjes en sla. Het bijgerecht, aardappels, was bijzonder. Ze had ze kort gekookt en toen in een ovenschaal gedaan. Vervolgens bestrooid met zee zout en rozemarijn en een beetje olie en toen 20 minuten in de oven gegrild. Heerlijk!

Het toetje was ijs met verse aardbeien en slagroom. Wat voelden wij ons verwend! Zo komt het wat de kilootjes betreft helemaal goed met Gerard.

Natuurlijk hebben we niet alleen gegeten, maar ook uitgebreid bijgepraat. Over de kinderen, over boeken die we lezen, over de prachtige ‘Haventijd’, over de kerk, gezondheid en over Engels. Tied te kört.  Volgende keer bij ons?

Reageren

1 mei: Pasta – ovenschotel met zalm en prei.

Vrijdag visdag.
Geen idee waarom eigenlijk. Op internet las ik dat het een katholieke traditie is. Het was een vorm van vasten en het heette ‘onthouding’. Onthouden betekende dat het eten van vlees van landdieren op die dag verboden was. Vis viel daar duidelijk niet onder en om toch voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen, at men dan vis. Vandaar.

Er is nog een reden waarom er op vrijdag veel vis wordt gekocht. De meeste – verse – vis wordt die dag aangevoerd. Vissers varen over het algemeen op maandagochtend uit en keren vrijdag vroeg in de haven terug. Daardoor kan de vis nog dezelfde dag bij de visboer liggen.
Vis dus vandaag.

Het is een zelfbedacht alternatief voor het Knorr-pakje ‘Ovenpasta met zalm’, dus een stuk minder zout dan de pakjes-versie.

Dit heb je nodig voor 2 personen:
150 gr pasta
300 gram prei
2 uien
200 gram zalm
2 teentjes knoflook
Kookroom 200 cc
2 eetlepels mosterd
Kruiden: zout, peper, dille en kurkuma.
Cherrytomaatjes
Geraspte kaas

Ovenschoteltje met een beetje olie invetten en de ongekookte pasta over de bodem verdelen.
Zalm in stukjes snijden en verdelen over de pasta.
Prei en ui in ringen/stukjes snijden en roerbakken in een beetje olie.
Dan een saus maken van 425 cc water, de kookroom, de geperste knoflook, de mosterd en de kruiden. Even goed roeren zodat de mosterd oplost. (saus blijft dun)
Vervolgens verdeel je de massa over de pasta/zalm.
Cherrytomaatjes halveren en de schotel daarmee garneren (hoeveelheid naar eigen inzicht). Geraspte kaas eroverheen strooien en dan 35 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden.

Reageren

19 april: Maggiplant

Twee keer per jaar ontmoeten wij mijn neef en zijn vrouw.
In het voorjaar komen ze bij ons, in het najaar bezoeken wij hen in Apeldoorn. Vandaag kwamen ze in Roden.
Neef is de zoon van mijn tante Annie en ome Lute, onze moeders waren zussen.
Wij zijn van dezelfde leeftijd en konden het altijd al goed vinden met elkaar.

Mijn oom en tante woonden vroeger in Emmeloord. Mijn ouders gingen regelmatig bij hen op bezoek: in mijn herinnering was dat dikwijls grote pret. Mijn neef had iets joligs over zich en haalde altijd van alles uit. Allerlei beelden heb ik nog in mijn hoofd:

-hij had een goocheldoos en onbedoeld leek hij precies op Tommy Cooper “Even wachten hoor, hoe zit dit nou?”

-Bij een optocht speelde hij een keer Dikke Deur bij een wagen van Pipo de Clown, een rol die op zijn lijf geschreven was.

-We gingen naar de kermis in Emmeloord waar hij als een soort ‘man van de wereld’ precies de weg wist. Wij waren in Hoogersmilde natuurlijk niks gewend…..

– Toen hij eens bij ons logeerde vond hij onder de heg een dood vogeltje. Ik was bij mijn buurmeisjes en hij wilde het aan mij laten zien. We schrokken allemaal enorm en van de weeromstuit gooide hij het vogeltje weg, waarop het in het afwaswater van de buurvrouw terecht kwam.

En zo gebeurde er altijd wel wat.
Never a dull moment.

We delen de herinnering aan Opa en Oma Boelen en de ooms, tante’s, neven en nichten van die kant van mijn familie. Ik schreef al eens over die familie op mijn moeders verjaardag, 23 oktober  >>>>

Voor het middageten had ik groentensoep gekookt.
Ouderwetse groentensoep met maggiplant.
Officieel heet het helemaal geen maggiplant, het heet lavas >>>

Neef wist nog heel goed dat zij het vroeger thuis ook in de tuin hadden. Hij mocht dan ’s zondags (je at namelijk alleen maar groentensoep op zondag!) naar de tuin om een takje maggiplant te halen.
Zijn vrouw had er nog nooit van gehoord.
Toen we vanmiddag gingen wandelen heb ik haar een klein stukje in de hand gegeven: “Wrijf maar eens tussen je vingers, dan ruik je het wel”.
Toen we terugkwamen van de wandeling wilde ze eerst handen wassen: handen die naar groentesoep ruiken, dat wil je niet!

Reageren

1 april: Vegetarische bonen/macaronischotel à la Carlijn

Twee á drie keer per week eten wij vegetarisch.
Dat is wel eens anders geweest, wij waren fervente vleeseters.
Ook onze dochters aten vroeger graag een speklapje of een gehaktbal.
Frea had als kind al eens het idee om vegetarisch te gaan eten omdat het zo zielig was voor de dieren. Maar toen wist ze nog niet dat gehaktballen, slavinken, worstjes ook van dieren gemaakt waren. Was dat even een tegenvaller….

Vandaag op mijn blog een recept van een ovenschotel met spekbonen en uien, macaroni, kaas en kerrie.
Nodig voor twee personen:
-300 gram spekbonen (zie 6 januari >>>) of sperziebonen
-1 grote ui
-150 gram macaroni
-200 gram kaas
-theelepel kerrie
De bonen afhalen en ongeveer 10 minuten koken
Ui in stukjes snijden en goudbruin bakken.
Macaroni gaar koken volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Kaas raspen.
Een ovenschoteltje invetten en de bodem bedekken met de gebakken uien.
Hierover de helft van de kaas strooien.
Over de kaas de bonen verdelen.
Macaroni mengen met de theelepel kerrie (wordt het mooi egaal geel!) en de bonenlaag ermee bedekken.
De andere helft van de kaas over de bonen verdelen.
Lekker!

Reageren

9 maart: Beetje van jezelf, niks van Maggi

Toen onze dochters alle drie nog thuis woonden begon Maggi met ‘pakjes voor ovenschotels’. Zuurkool met crème fraiche was een favoriete variant, maar de lekkerste vonden wij prei met gehakt en kerrie. Naar aanleiding van het boek ‘Koken zonder pakjes & zakjes’ zie 15 december >>> maak ik nog heel weinig gebruik van zulke pakjes.
Gerard merkte gisteren op dat we nog prei in de tuin hebben. Behoorde zo’n prei-kerrie-schotel nog tot de mogelijkheden?
Ik ben het avontuur maar gewoon aangegaan. Gerard heeft dit experiment vanavond zijn goedkeuring gegeven (er bleef niets over). Dit heb je nodig voor twee personen.

450 gram geschilde aardappels
400 gram prei
200 gram gekruid mager rundergehakt (kan soms wat flauw zijn, voeg dan zelf extra kruiden toe)
200 cl kookroom
1 ei
Een kwart ui
Flinke theelepel kerrie.
Theelepel zout
Platte ovenschaal, oven voorverwarmen op 220 graden.

– aardappels bijna gaar koken
– gehakt rul bakken
– prei in ringen snijden en even met het gehakt meebakken
– ovenschotel invetten met een beetje olijfolie.
– aardappels in schijfjes snijden, met de helft van de aardappels de bodem dakpansgewijs bedekken.
– hierover de prei met gehakt verdelen.
–  nu de rest van de schijfjes weer dakpansgewijs over de schotel verdelen.

–  neem een  mixerkom en doe hierin de room, de heel fijn gesneden ui, het ei, de kerrie en het zout en mix dit op hoge snelheid tot een lobbige saus.
– Verdeel deze saus over de laatste laag aardappelschijfjes en doe er nog een snufje kerrie over.
– 30 minuten in de oven op 220 graden.

Reageren

1 maart: Tonijnsalade uit de jaren ’60.

Gisteravond zagen we onze vrienden (zie 4 januari >>> ). Geen verjaardag deze keer, maar een spelletjesavond. Soms doen we Triviant op zo’n avond. Of Hints of “Ik hou van Holland”. Dan spelen we mannen tegen de vrouwen. Gisteravond deden we UNO, een campingspel voor grote groepen pubers. Ook heel geschikt voor ons dus. Het lijkt op pesten maar het gaat net iets anders. Wat voor spel we ook doen, het is altijd hilarisch. Ik haal m’n hart er aan op en we lachen heel wat af.

Iedereen neemt zo’n avond iets lekkers mee. Er waren nootjes, toastjes, heks’nkaas en lekkere salade’s. En bitterballen uit de oven. Hierover waren de meningen wat verdeeld: minder knapperig dan anders, maar de inhoud was wel weer heel lekker.

Ik nam stokbrood en een zelfgemaakte tonijnsalade mee .
Het recept is nog van mijn vader. Hij kon nog geen ei bakken (bij wijze van spreken), maar slaatje maken vond hij leuk. Het heeft heel veel weg van een huzarensalade. Het recept ontstond dan ook toen mijn vader in de jaren ’60 een slaatje wilde maken en er geen blikje smac in huis was. “Dan knooi ik d’r wel een blikkie vis deur!” Mijn moeder had er geen enkel vertrouwen in dat het goed zou komen, maar warempel: het was lekker. De smaak brengt mij onmiddellijk in de sfeer van een oudejaarsavond in de jaren ’70.
Dit heb je nodig:
– 2 blikjes tonijn
– 3 a 4 aardappels
– 2 á 3 zoetzure augurken
– 7 á 10 zilveruitjes (fijn gesneden)
– een halve gesnipperde ui
– eetlepel mayonaise
– eetlepel ketchup
– theelepel bieslook
– zout, peter, kerrie, paprikapoeder.
Aardappels koken en fijn prakken, tonijn fijnprakken en augurken, zilveruitjes en ui fijn snijden, toevoegen aan de aardappel en  alles door elkaar roeren. Andere ingrediënten er ook doorroeren. Kan op stokbrood bij de soep, maar is ook erg lekker op een toastje of op een boterham.

Reageren

Pagina 15 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén