een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 9 van 18

31 januari: Stamppot

Zondagmiddag deden we ons tegoed aan een stamppot-buffet.
Niet in een eetgelegenheid, maar gewoon thuis, bij onze vrienden in Beilen.
Drie stellen hadden stamppot gekookt en één stel zorgde voor het toetje.
De dochters vluchtten het huis al uit toen iedereen er was: we zongen met elkaar het lied “Hallo allemaal!” van ‘de luizenmoeder’. Daar wil je als jong-volwassene niet bij zitten….

Drie soorten stamppot waren er; boerenkool, prei en zuurkool.
De boerenkoolstamppot werd geserveerd met gebakken, gerookte spekjes en rookworst en de zuurkool (van mij) was naar ouderwets recept van mijn moeder: zuurkool, aardappels, beetje melk, klontje boter en nootmuskaat en dat door er elkaar gestampt. Mét verse worst en vette jus. We begonnen te zingen “Zuurkool met vette jus!” van Jef van Oekel, maar dat bleef bij een poging: de rest van de tekst was niet bekend.
De stemming zat er in ieder geval goed in!

De enige niet-Drent in ons gezelschap zat te vertellen dat ze naar Rotterdam was geweest.
“Heerlijk, even terug in m’n geboortestad!” Daar was ze iemand tegen gekomen bij de kassa, een zus van een fietsenmaker uit Smilde of zo iets. “Waren we even als Drenten onder elkaar!” Ja hoor, ja; ik ben een Drent, dat ku’j toch ok wel heuren……..

Het toetje was tweeledig: een bitterkoekjes-pudding en een chocolade-ijstaart. Home made.  Het kostte even wat moeite om die taart aan te snijden; hij was diepgevroren en heel hard. Toen de eerste punt er uit gesneden was, was de bitterkoekjes pudding al bijna op. Maar het was het wachten meer dan waard; het was erg lekker. De punten waren wel wat ruimhartig afgesneden en de taart was behoorlijk machtig, zodat we na de maaltijd ‘stenzat’ op de bank ploften. Maar wat was het gezellig! Iemand opperde dat we dit een volgende keer wel met bruine bonen konden doen, allemaal een verschillend bonengerecht meenemen. Dat ontlokte iemand de opmerking dat dat dan maar liever niet op zondag moest; dat kon hij zijn collega’s toch niet aandoen?

Eén stamppot heb ik nog niet beschreven, dat is de preistamppot. Dat was iets nieuws en ook heel lekker. Met gerookte kipfilet en roomkaas. Zondagavond kreeg ik het recept via de app, het was van een website van Albert Heijn, zie preistamppot >>>. De kok had er zelf nog 1 rode paprika doorgedaan en in plaats van twee preien vier preien gebruikt.
Dit ga ik binnenkort zelf eens proberen!

Reageren

23 januari: Eigenlijk moet je het niet doen…..

Iedere kok die je advies geeft zal je vertellen: “Als je bezoek krijgt dat bij jou de maaltijd gaat gebruiken, kook dan niet iets wat je nog nooit gemaakt hebt.”
Het risico is dan namelijk groot dat het mislukt en dat is vervelend voor je bezoek maar vooral voor jou.

Afgelopen zaterdag deed ik het toch. Fokke, de man die op 30 december een prachtige fotoshoot van ons gezin maakte, kwam met echtgenote Truus bij ons eten. De maaltijd was bedoeld om iets terug te doen voor de moeite die hij die zaterdag had genomen en het bewerken van de foto’s daarna.

Bami had ik bedacht. Met kip. Het was mijn bedoeling om die kip op drie verschillende manieren bij de bami aan te bieden: kip in gewokte groenten, kip-saté met pindasaus en Foe Yong Hai met kip. De groenten en de saté had ik al vaker gemaakt, maar die Foe Yong Hai nog niet. Vroeger deed ik dat met een pakje uit de winkel, maar dat was me niet lekker genoeg.
Van internet haalde ik een recept dat veelbelovend kopte: “Voor 100% zoals bij de Chinees!”

Het geheim van deze Foe Yong Hai is dat je de groenten héél fijn moet snijden.
Anderhalf uur stond ik zaterdagmiddag in de keuken te kokkerellen: rood hoofd en stijve nek van het snijden, turen en roeren. Het spannendste deel was het omdraaien van de omelet vlak voor we gingen eten, dat deed ik met twee koekenpannen bovenop elkaar. Dat was zo lastig dat Gerard me daar bij moest helpen; onder toeziend oog van Fokke en Truus die vonden dat het ook anders had gekund. Gaan we een volgende keer proberen. Deze keer ging het op het nippertje goed en kon ik trots mijn eerste eigengemaakte Foe Yong Hai presenteren.  Wil je het ook eens proberen? Klik hier Foe yong hai 2018 voor een PDF met het recept.

Truus nam een heel origineel cadeautje mee: een vogeltaartje!
Had ze zelf gemaakt en was volgens haar niet helemaal gelukt; maar ik vond het prachtig.
Het staat nu bij ons voor het raam, wachtend op de eerste vogeltjes.

Iets wat je voor het eerst maakt kan dus best goed lukken en kun je je visite dan ook best voorzetten. Of, in het geval van Truus: weggeven!

Reageren

14 januari: Mislukt.

Op dit blog komt regelmatig een recept voorbij, met foto’s en verhalen hoe lekker het was.  Dat wekt bij sommigen de indruk dat ik een keukenprinses ben en dat is geenszins het geval. Lees hiervoor de introductiepagina voor de categorie ‘koken’, te vinden in de zwarte balk bovenaan deze pagina.

Koken vind ik, net als bijna alle huishoudelijke klussen, een noodzakelijk kwaad. Het saaist vind ik bonen, rode bieten en andere Hollandse groenten met aardappels en vlees. Bijna alle recepten die op mijn blog staan zijn pogingen van mij om de standaardmaaltijden wat op te leuken.  Donderdag had ik uit de Jumbo zo’n kooktijdschrift meegenomen waar een quiche in stond.  Het deeg moest je zelf maken, het mengsel met ei en room moest onderin, direct op het deeg en de groenten moesten daar ongekookt op.

Deze quiche is jammerlijk mislukt. Het mengsel van room en eieren lekte door de springvorm heen; er vormde zich een plasje op het aanrecht. Vlak voordat de quiche in de oven ging probeerde ik het plasje nog op de quiche te schuiven, maar dat had niet het gewenste resultaat. Uit voorzorg legde ik een stuk bakpapier op het rooster.  Na 30 minuten in de oven was het roommengsel nog niet gestold. En het deeg was niet gaar.  Gerard opperde om hem nog tien minuten met extra bovenwarmte terug in de oven te zetten. Daarna was de katenspek bijna verbrand, de bovenkant van de randen ook en de bodem was nog niet helemaal gaar.

Na de eerste 30 minuten had ik nog een foto gemaakt,  want leuk voor het blog; de foto gaat hierbij. Na die tien minuten bovenwarmte hebben we de quiche wel opgegeten,  maar het recept deel ik niet. Volgens Gerard hoef ik dit recept zelfs  niet te bewaren. Het droevigste deel was nog niet eens het plasje op het aanrecht; het was het bakblik dat vast zat aan het bakpapier. Helemaal aangekoekt met het keihard geworden ei-met-room-mengsel.

Er komt geen deel 2 van dit blog; het verhaal van het afwaswater en de schuursponsjes valt, net als bijna alle huishoudelijke klussen, in de categorie ‘noodzakelijk kwaad’.

Reageren

12 januari: Ovenschotel met tilapiafilet en broccoli in mosterdsaus.

Vandaag probeerde ik een nieuw recept uit met vis en broccoli.
Een ovenschotel was het, met aardappelpuree.
Niet zo moeilijk om te maken en heel erg lekker.
Dit heb je nodig voor 2 personen.

– 500 gram broccoli
– beker crème frâiche (250 cl)
– 2 eetlepels mosterd
– 200 gram tilapia-filet + viskruiden
– 4 eetlepels Parmezaanse kaas

voor de puree: 50o gram aardappels
200 cc melk, klontje boter en een beetje nootmuskaat.

een laagje broccoli, een laagje vis en een laagje puree

– Broccoli bijna gaar koken met een beetje zout en afgieten
Ovenschotel invetten met olijfolie, broccoli verdelen over de bodem.
– sausje maken van de crème frâiche en de eetlepels mosterd, goed doorroeren en daarna verdelen over de broccoli.
– Vis kruiden en aan beide zijden een beetje aanbakken.
Vis verdelen over de broccoli met mosterdsaus.
– Aardappels koken met een beetje zout.
Melk met boter en nootmuskaat aan de kook brengen.
De gare aardappels mixen en mengen met de melk.
De puree verdelen over de vis.
– De schotel nu bestrooien met de Parmezaanse kaas.

30 minuten in de oven op 180 graden.

Reageren

9 januari: Champignonsoep zonder pakje.

Op oudejaarsdag wilde ik een grote pan soep koken;  ik koos voor champignonsoep, want alle drie de dochters eten vegetarisch.
Vroeger maakte ik champignonsoep met een pakje van Honig of Knorr, maar ooit hadden Harriët en Cees op een verjaardag bij ons thuis een grote pan échte champignonsoep gekookt en dat smaakte toch beslist anders én lekkerder dan die van mij.

Al een tijdje probeer ik om minder ‘pakjes & zakjes’ te gebruiken, dus tijd voor een nieuw experiment. Op internet ging ik op zoek naar een acceptabel recept (lees: niet te moeilijk en voor mij goed te doen). Op ‘Smulweb’ vond ik een recept met ‘gewone’ ingrediënten.

Je moest een roux maken met boter en bloem: voor mij een hele nieuwe manier van soep koken.
Eigenlijk zou je de bouillon ook nog zelf moeten trekken, maar dat ging me te ver: ik maakte gebruik van Maggi bouill0n-blokjes.

Op de laatste dag van 2017 zaten we om 18.00 uur bij Gerard’s tuinhaard in de kapschuur achter in de tuin; bij de soep serveerde ik warm stokbrood uit de oven, kruidenboter en twee soorten pesto.
Het werd allemaal zeer gewaardeerd: de pan ging schoon leeg.

Ook zelf champignonsoep maken? Klik hier Champignonsoep  voor een PDF met het recept.

Reageren

13 december: Verse prei uit de tuin

Dit jaar hebben we mooie prei in de tuin.
Dat is niet ieder jaar zo;  soms groeien ze niet.
Of er zitten beestjes in.
Maar dit jaar zijn ze gemiddeld een duim dik.
Nu het er is, eten we het regelmatig, want als er een dikke laag sneeuw en/of ijs op komt kun je er niet zo gemakkelijk bij.

Vorige week maakte ik een visschotel met prei en oude kaas.
Dit heb je hiervoor nodig (voor 2 personen):
– 400 gram prei
– twee teentjes knoflook
– een dikke ui
– 200 gram tilapia-filet + viskruiden
– klein flesje groene pesto
– 200 cl kookroom
– 200 gram geraspte oude kaas.
– ovenschoteltje

Dit moet je doen:
– De vis kruiden en aan weerszijden een beetje aanbakken.
– De knoflookteentjes persen en met een beetje olijfolie uitbakken in een koekenpan.
– De prei wassen en in stukjes snijden, evenals de ui. Prei en ui met de knoflook meebakken.
– Een sausje maken van de room, de pesto en de helft van de oude kaas.
– De ovenschotel invetten met een beetje olie en de bodem met de vis bedekken.
– De saus door het prei/uit-mengsel roeren en zodra het goed gemengd is van het vuur nemen en verdelen over de vis.
– De rest van de oude kaas over de schotel strooien.
– 25 minuten in de oven op 210 graden.

Lekker met gebakken krieltjes. Of pasta. Of eiermie. Kiek maor eem.

Reageren

3 december: Vegetarische hartige taart met Gorgonzola

Carlijn en Wim nodigden ons uit voor een mini-housewarming in hun appartement in Groningen.
Ik bood aan om een hartige taart mee te nemen. En wijn.
Het werd een ‘Torta salata vegetariana dalla mamma”, in goed Nederlands een vegetarische hartige taart à la mama’.

Ook zin om zo’n taart te maken? Dit heb je nodig:
– Bladerdeeg voor hartige taart.
– 2 teentjes knoflook
– 3 uien
– Bakje champignons
– 1 rode paprika
– en stukje blauw-ader kaas.
– 200 cc kookroom
– 3 eieren
– kruiden: zout, peper, paprikapoeder, kerriepoeder en  oregano
– 150 gram geraspte (gewone) kaas.

Oven voorverwarmen op 200 graden.
De knoflook persen en een beetje aanbakken in olijfolie of wokolie.
Alle groente in stukjes snijden en 10 minuten aanbakken/smoren samen met de knoflook.
Springvorm bekleden met bladerdeeg, de helft van het groentemengsel verspreiden over de bodem.
Op dat laagje groente leg je hele dunne plakjes blauw-ader kaas, daarover heen verspreid je de andere helft van de groente.
3 eieren breken, mixen met de kookroom en de kruiden en uitgieten over het groentemengsel.

Tenslotte bestrooien met geraspte kaas.
30 minuten in de oven.
180- 200 graden,  30 minuten in de oven.

Reageren

13 november: Verrukkelijk toetje!

Gisteren waren we op bezoek in Apeldoorn bij neef Jan en nicht Janny.
Voor hen was het bloemstuk met de hyacinten en ik nam ook het theeservies van mijn moeder mee.
Er was weer genoeg om te bepraten.

Zo’n zondag ervaar ik als een oase van rust in de drukke periode waarin we nu zitten.
De reis naar Apeldoorn duurt een uur en drie kwartier en daar geniet ik al van, vooral als ik zelf niet hoef te rijden. Met Gerard stabiel achter het stuur zit ik met m’n breiwerk naast hem; we evalueren wat dingen die de laatste tijd gebeurd zijn en zien ondertussen het Drentse landschap in mooie herfstkleuren overgaan in Overijselse en op het laatst Gelderse streken.

In Apeldoorn is er vervolgens koffie met iets lekkers, we doen een glaasje en vertellen elkaar over de gebeurtenissen van het afgelopen half jaar en ondertussen bekijken we elkaars foto’s.
Janny had heerlijke champignonsoep en lasagne voor ons klaargemaakt.
Het smaakt allemaal lekkerder alleen al omdat iemand anders voor je gekookt heeft.
Ze verraste ons met het toetje: roomijs met kletskoppen en frambozen, gepresenteerd als een artistiek torentje op een schoteltje.
Een ideetje uit een AH-folder.
Grote yum!
En heel eenvoudig om te maken: je maakt beslist een goede beurt bij je gasten als je dit nagerecht serveert.
Heerlijk toetje, heerlijke dag.
Bijna 20 centimeter gebreid…..

Reageren

4 november: Lasagne ‘Quattro formaggi’

Af en toe eten de kinderen bij ons.
Als ze toevallig in Roden zijn of als we een feestje hebben.
Zitten ze bij ons aan tafel, dan probeer ik altijd ook een vegetarische variant van de maaltijd te koken.
Soms laat ik het vlees gewoon weg.

Een heerlijk vegetarisch gerecht is een lasagneschotel zonder gehakt, dat maakte ik donderdag toen Harriët en Cees bij ons aten.
In plaats van gehakt maak ik de schotel lekker met kaas; 4 soorten kaas maar liefst.
Dit heb je nodig voor een schotel voor vier personen:
– 250 gram champignons
– 2 rode paprika’s
– 4 flinke uien
– lasagnebladen
– tomatensaus (doe wat je zelf gewend bent: flesje, pakje, blikje, kiek maor eem)
– oregano/Italiaanse kruiden
– Parmezaanse strooikaas
– Mozzarella
– Gorgonzola
– geraspte Kollumerkaas
– eventueel ijsbergsla, een Elstar-appel en een klein blikje ananas.

Champignons in schijfjes snijden, paprika’s in kleine stukjes snijden en uien snipperen.
Beetje olijfolie in een grote pan en daar de champignons, uien en paprika in fruiten.
Als het beetgaar is tomatensaus er door heen roeren.

….geraspte Kollumer…

Grote ovenschaal invetten met olijfolie en beginnen met een laagje saus.
Dan een laagje lasagnebladen, die vervolgens bestrooien met een laagje Parmezaanse kaas en wat oreganokruiden.
Weer een laagje saus, afgedekt met lasagnebladen. Dit laagje bladen beleggen met dunne schijfjes Mozzarella
Weer een laagje saus, afgedekt met lasagnebladen. Dit laagje bladen beleggen met stukjes/plakjes Gorgonzola.
Weer een laagje saus, afgedekt met lasagnebladen, hierover nog een keer oreganokruiden strooien.
Nu komt de laatste laag saus en bovenop deze laag doen je de geraspte Kollumerkaas.

30 minuten in de oven op 180 graden.
Serveren met fijngesneden ijsbergsla met stukjes appel en ananas en een beetje slasaus.

Er bleef een restje over: lekker bij het brood de volgende dag.
Maar dat ging aan onze neus voorbij.
Restje ging mee naar Groningen……

Reageren

5 september: Zuurkoolschotel zonder pakjes en zakjes.

Je kent ze wel, die pakjes van Maggi: basisrecept voor ovenschotel.
Ik schreef er al eens over onder de titel “Een beetje van jezelf, niks van Maggi’. (zie 9 maart: Preischotel met gehakt en kerrie>>>)
In die serie vandaag de zuurkoolschotel met crème fraiche en gehakt.
Met wijn-zuurkool. Onze meiden waren er gek op.

Op de voorkant van het pakje staat: “Wij zorgen voor herkenbare kruiden en specerijen. Jij zorgt voor voldoende verse groente.
Verder moet je alles zelf kopen.
Crème fraiche, gehakt, zuurkool, uien, ei, de hele rim ram.

Op het pakje staat ook te lezen welke ingrediënten er in zitten, dat heb ik goed bestudeerd en kwam tot de volgende conclusie: volgens mij kan het ook best zonder dit pakje.
Een paar weken geleden heb ik deze schotel gemaakt en het resultaat is dat ik nooit weer zo’n pakje koop.

Ook benieuwd naar deze variant ‘zonder pakjes en zakjes’?
Klik hier Zuurkoolschotel   voor een PDF met het recept.

Reageren

Pagina 9 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén