De waarde van de dag

een alternatief voor 'de waan van de dag'

13 september: Kerkdienst op bed.

Door

Op 13 september 2015

In Alledag, Kerk & gemeente

Vandaag is het startzondag in onze PKN- gemeente. Een feestelijke dag met een ‘running celebration’. Ik schreef er al over op 28 augustus >>>. Vanmorgen om 08.45 u had ik in de Catharinakerk moeten zijn voor het inzingen met de cantorij.  Maar vannacht werd ik ziek en vanmorgen was ik zo beroerd dat ik niet op m’n benen kon staan. Buikgriep. Meer zeg ik er niet over.

Zulke situaties kan ik werkelijk niet uitstaan. Dat iets niet door kan gaan terwijl ik me er zo kerkomroepop heb verheugd! Maar gelukkig is er dan tegenwoordig Kerkomroep >>> en kon ik de dienst via internet op m’n tablet in bed beluisteren. Het geeft een geheel nieuwe dimensie aan de zondagmogen. Ik hoor hoe gemoedelijk het toe gaat voor de dienst, mensen keuvelen, het orgel speelt. Als de viering begint zet de dominee haar microfoon aan en hoor ik de koster nog de laatste instructies roepen. Mensen die vanmorgen in Roderwolde met de running celebration zijn begonnen werd na het gebed gevraagd de kaart te laten zien die ze gekregen hadden. Ik hoor dan het gestommel en zie in gedachten het gerommel in tasjes: “Waor he’k die kaorte nou zo gauw laoten…!”
Verder hoorde ik ‘mijn cantorij’. Ik neuriede de alt partij mee. Zelfs het loopje bij hal  lee-hee-luu-huu ja  ging nu goed…..maar dat hoorde verder niemand.

Het gedeelte in de Catharinakerk was maar kort en om 10.15 u toog iedereen naar Op de Helte voor koffie & het vervolg. Als je de viering alleen beluistert hoor je wat er gebeurt. Maar je ziet het niet. Zo miste ik tijdens het verhaal over de barmhartige samaritaan (Lezen? zie>>>) de sjaal om het hoofd van ds. Elbert, maar de strekking van het verhaal in de huidige tijd kwam wel binnen. Verder was ik tijdens de stilte waarin de gemeente naar ‘schilderijen van barmhartigheid’ keek al weer in slaap gesukkeld en schrok ik  wakker van het vervolg.

Het is fijn dat het zo kan, maar wat had ik graag achter de sopranen en voor de bassen gezeten vanmorgen. Zij kunnen best zonder die ene alt, maar ik kan niet best zonder hen.

Reageren

12 september: Weledelzeergestrenge heer.

Door

Op 12 september 2015

In Alledag

Gisteren heb iets beleefd wat ik nog nooit had meegemaakt: een promotie op de Universiteit in Groningen. We waren uitgenodigd door Hans Buist die wij kennen van de kerk. Hij is een leeftijdsgenoot van onze oudste dochters. Hans is astronoom en hij promoveerde op het onderwerp ‘het gedrag van sterstromen onder invloed van een groeiend sterrenstelsel. Meer informatie zie >>>

We spraken hem een paar weken geleden en vroegen hoe zo’n promotie in zijn werk gaat en of hij al nerveus was. “Nu nog niet, maar dan vast wel…het is wel een beetje een poppenkast, hoor, eigenlijk staat van te voren al vast dat je promoveert. Maar op dat plechtige moment moet je het wel doen.”

Rond 12.00 uur fietste ik naar de binnenstad. Op de trappen van het Universiteitsgebouw had zich al een groep belangstellenden verzameld, waaronder ook een aantal bekenden uit Roden die al meer ervaring hebben met dit soort gelegenheden, dus onderweg naar de aula werd ik bijgepraat over de gang van zaken. (voor een beschrijving van de hele ceremonie klik hier>>>).  Het begon precies om 12.45 uur. Een groep professoren in toga met zo’n vierkante hoed op kwamen binnen en namen voor in de aula plaats. Daarna kwam Hans binnen (in rokkostuum!). Hij werd bevraagd door alle aanwezige professoren, dat duurde precies drie kwartier.

20150912_120728aOver de inhoud kan ik niets vertellen. Het was allemaal in het engels. Dat kan ik op zich nog wel volgen, maar hier kon ik geen chocola van maken. Zelfs toen een aantal vragen in het Nederlands werd gesteld was het mij niet duidelijk wat de essentie van het verhaal was. Wat je je bij dit onderwerp onophoudelijk realiseert is hoe nietig de mens(heid) is ten opzichte van het heelal (Psalm 8). Leuk detail bij deze promotie: de omslag van het boekje was gemaakt door de moeder van Hans, de kunstenares Geke Buist, waar ik al over schreef op 13 augustus  zie >>>.

Na drie kwartier kwam de pedel binnen met een stok die riep: Hora Finita (de tijd is om). Toen trok het comité zich terug om even later weer binnen te komen mét een bul. Daarna volgden nog wat kleine toespraakjes, felicitaties en afsluitend was er in de Spiegelzaal een receptie. Daar stond de nieuwe Doctor te glimmen. Zijn aanspreektitel is nu “de weledelzeergeleerde heer’. Maar wij mogen Hans zeggen.

Reageren

11 september: Superfoods vs andijvieschotel

Door

Op 11 september 2015

In Koken & bakken

Vandeweek kreeg ik van mijn schoonzusje een stapeltje Linda’s. Die leest haar zus, zij krijgt ze, ik krijg ze en ik geef ze weer door aan mijn schoonzus van mijn kant van de familie. Het maart-nummer had als onderwerp het nieuwe eten/superfoods. Voorbeelden van superfoods zijn gojibessen, cacaobonen, hennepzaad, tarwegras. Maar ook bessen, rode druiven, knoflook, vette vis (omega-3-vetzuren), olijfolie, bepaalde noten en donkere chocolade worden wel als superfood gezien.
Brood, vlees, pasta, melk en aardappels blijken niet goed voor een mens.

Wij doen nog niet aan ‘het nieuwe eten’ mee. Enerzijds omdat wij al vijftig jaar ‘ouderwets’ eten, gewoon alles uit de schijf van vijf en met mate en anderzijds omdat wij al die nieuwe dingen niet zo lekker vinden. In één van de reacties in het tijdschrift stond: “Zelfs in de Allerhande van tegenwoordig staat geen recept voor gewoon eten meer….!”

Daarom vandaag een heel ouderwets recept van gewoon eten. Mét melk én vlees. Zonder pijnboompitten en geitenkaas.
Het is een ovenschotel met andijvie. Met zelfgemaakte aardappelpuree.
Dit is het recept voor twee personen.
Nodig: |
-500 gram aardappels,
-twee kroppen andijvie,
-200 gram gekruid rundergehakt,
-100 gram ontbijtspek,
– 1 ui
– 200 cl melk,
– klontje boter (of vloeibare boter)
– nootmuskaat.
– zout

Aardappels schillen en gaar koken.
Andijvie in grove repen snijden en ook gaar koken.
Gehakt rul bakken, uitje snijden en bakken, daarin ook de ontbijtspek (in kleine stukjes gesneden) bakken, daarna gehakt, ui en spek mengen.
Aardappels mixen, melk aan de kook brengen met het klontje boter en nootmuskaat en als het kookt aan de aardappels toevoegen. Even goed doormixen tot een gladde puree ontstaat.
Ovenschaal invetten en beginnen met een laagje puree. Dan een laagje met de helft van de andijvie en daarop een laagje gehakt/ui/spek. Daarna weer puree met daarbovenop andijvie, gehaktprutje en afsluiten met een laag puree. Paneermeel over de schotel strooien en hier en daar een beetje vloeibare boter ‘strooien’.
Dan 30 minuten in een voorverwarmde oven op 220 graden.

Hiel olderwets. En hiel lekker.

Reageren

10 september: Naozummer

Door

Op 10 september 2015

In Alledag, Streektaol

Drentse vlag“Vanmörgen ‘spijbelt’ wij van de karke.’ zee ik zundagörgen an de koffie in de woonveurziening waor as mien schoonmoeder nou woont. Ze hef een moeilijke periode had (bovenbien breuken) moar ze krabbelt weer wat op. Nou en dan nim ik de gitaar met en gaot wij met de bewoners zingen en ok zundagmorgen was dat het geval.

Het bint altied beweugen momenten. De bewoners geniet van het samen zingen. Eigenlijk zingt wij alle keren hetzölfde, maar dat mak niet uut: ze zingt uut volle borst met. “Daar bij die molen”  en ” Mijn Sarie Marijs”  “is zo ver van mijn hart….” zung de breekbare stem van mw. H.

Mevr. D. is nei op de afdeling. Heur ken ik nog: zij zung bij het koor in Smilde (nou en dan hadden wij een samenwerkingsproject) en ik zat op de HAVO bij heur zeun in de klas. Ze hef een starke stem. Nou zij metzingt kunt wij ok een canon zingen: zij zingt wel deur!
“As jullie zingt, daor wordt ze rustig van. Dan blieft ze gewoon zitt’n” vertelt verpleegkundige S. Heur zussie zat bij mien breur in de klas. Smilde hé?

Mw. G. wet niet of ze wel blef eten. “Ik bin op fietse en ik moet nog hen Beilen” zeg ze zörgelijk. “Ik zul hier maor bliem” zeg S. “Het reegnt aal en dr stiet een dik stuk wiend!” Gerustgesteld giet mw. G. weer zitten. In de zörg voor demente patiënten is dit de beste omgangsvorm. As S. zegd had dat mw. G. al jaoren niet meer op fietse zit en nooit zelfstandig naar Beilen kan ontstiet d’r een verbaal conflict en dat wordt op dizze manier veurkommen.

Moeder hef in heur beleving ok nog een tuun. Daor vrag ze oons dan ok naor. Gerard vertelt dat de bonen slecht bint dit jaor . “Te kold en te nat!” röp meneer B. vanof de aander kaant van de taovel.  Zol hij dat nou nog weten? Of is dat standaard de reden van slechte bonen …

Ofgelopen weekend stun d’r een prachtig gedicht in het Dagblad van het Noorden van Marchinus Elting >>>  oet Oring. Dat paste goed bij de weerde van dizze dag.

Naozummer

Op  het einde van heur warkzaome levens
waor beiden naor het pensioen toegruiden
was het of in dizze warme oktobermaond
de leste herfstasters oetbundiger bluiden.

iniens stoekte dat wat ze niet verwachtten,
veraanderde dizze naozummer van kleur
Alzheimer die gestaog het denken oetbande
zodat het harfstig met een gore sluier weur.

Jaorenlaank jank naor de tied van dolkies*
gleden ze niet naor dat verwachte naojaor:
was het, of diezölfde zun ze in de steek leut
pasten ’t heufd en lief niet meer bij mekaar.

schielijk vulen gemaakte plannen in dugen
deurdat een iezige kolde zien intree deed
maor zunder dat zie het zölf deurhad hebt
zo vanoet ofstarven naor starven toe gleed.

*Jarenlang verlangen naar de tijd van straks

Reageren

9 september: Na-zomeren met bloemen (1)

Door

Op 9 september 2015

In Bloemen

Nu de zomer op het laatst loopt zijn we weer meer in huis. Het laatste stukje zomer haal ik zijaanzicht 2a dan graag naar binnen: met wat er in onze tuin staat, aangevuld met wat spul uit de vrije natuur. Verder haal ik in september altijd voor € 5,= een hele zak vol kalebassen bij Astrid Boerma aan de stille kant van de Drentse Hoofdvaart. We komen zo vaak over ‘de Smilde’, er is altijd wel even gelegenheid om langs te gaan. Er staat een gezellige marktkraam voor het huis en zij is verreweg het goedkoopste adres in de omgeving. (Leemdijkbrug, ongeveer tegenover de camperdealer). Van zo’n zak kalebassen kan ik het hele najaar genieten. Ik zet een accubak vol voor het raam en haal er af en toe één uit om in een herfstbloemstuk te doen. Of ik hol er ééntje uit en zet er een waxine-lichtje in. Gezellig.
zijaanzicht 2Het eerste herfst-schaaltje staat al op het aanrecht te pronken. (foto boven en links: zijaanzicht, foto onder: bovenaanzicht.)  Dit heb ik gebruikt:
– hortentia en kalanchoë uit de tuin
– kastanjes nog in de bolster en besjes van een boom onderweg naar m’n werk
– hop uit de berm van een fietstocht met Gerard.

Werkwijze: mooie pot of schaal vullen met oasis (helemaal vol water laten zuigen), dan eerst twee of drie bollen hortentia’s bijna tot de bloem in de oasis drukken en aanvullen met de andere dingen die je hebt geplukt.

bovenaanzicht 2 Tip: maak eens mooie boswandeling. Geef je ogen goed de kost en kijk wat je kunt gebruiken voor een mooi herfststuk. Een trosje bramen, drie eikels aan een tak, vogelkers, mooie rietpluimen, de natuur is heel royaal in dit jaargetijde. Soms opereer ik ‘met voorbedachten rade’ en steek ik een klein schaartje in mijn jaszak. En in de andere jaszak heb ik dan een plastic tasje.

 

Reageren

8 september: Hoopgevende persberichten.

Door

Op 8 september 2015

In Alledag

kanker“Zo, de laatste van de tweede kuur” zei Gerard vanmorgen bij het ontbijt toen hij z’n medicijnen innam. Nu eerst weer een week niet en dan begint volgende week woensdag de derde kuur. Dinsdag de 15e hebben we het volgende gesprek in het Martiniziekenhuis. Dan zullen we horen hoe de bloedwaarden zijn en of de eiwitwaarde voldoende daalt. Best spannend!  Voor Gerard is deze chemokuur nog steeds goed te doen. In tegenstelling tot de eerste kuren zijn er minder bijwerkingen en heeft hij voldoende energie. Zelf zegt hij hierover: “t Kun minder.’ Ik schreef het al eerder: 100% Drents.

Afgelopen week waren er hoopgevende berichten in het nieuws. In de Telegraaf stond een artikel over een nieuw middel voor Kahler patiënten in de fase dat de ziekte geconsolideerd wordt. Dat zijn patiënten die al twee of meer sessies chemokuren hebben gehad en ook al stamcelbehandelingen. De resultaten van dat nieuwe medicijn lijken hoopgevend. Hierbij een link naar een artikel (PDF) hierover uit het Dagblad van het Noorden van vrijdag 4 september. Artikel DvhN

Ook was er met betrekking tot de ziekte van Kahler iets nieuws in verzekeringsland: niet goed, geld terug.  Zorgverzekeraars krijgen geld terug als het nieuwe medicijn pomalidomide (Imnovid)  tegen multiple meyeloom, (moeilijke naam voor de ziekte van Kahler) , niet blijkt te werken. Dat is het resultaat van afspraken tussen hematologen, zes zorgverzekeraars en fabrikant Celgene. (voor meer info zie >>>)

Als er zulke berichten in het nieuws komen krijgen wij heel veel reacties uit ons netwerk. Mensen leven op afstand met ons mee en ieder positief bericht in de pers stemt kennelijk niet alleen ons hoopvol, maar ook hen die om ons heen staan. Wij hopen dat het onderzoek naar medicatie tegen de ziekte van Kahler met grote sprongen vooruit blijft gaan, zodat één van de krantenkoppen: “Kanker vaker chronische ziekte” in de toekomst bewaarheid wordt.

Via dit blog willen we nogmaals benadrukken hoe fijn het is dat zoveel mensen met ons meeleven, bedankt voor die niet aflatende ‘warme deken’ .

Reageren

7 september: Mannen en breien.

Door

Op 7 september 2015

In Breien, Handwerken

babybalVoor een zwanger nichtje breide ik een babybal. Je breit voor deze bal zes lange repen van dunne katoen op naald 2.5. Die stroken vlecht je op een ingewikkelde manier in elkaar, voor een beschrijving zie dit pdf.document: gevlochten gebreide bal
Omdat je de lange repen in tricotsteek breit krullen ze om, waardoor ze mooi stevig in de bal blijven zitten. In de bal zit een klein belletje.

Mijn brei- of haakwerkje neem ik altijd mee naar kantoor. Tussen de middag heb ik een half  uur  pauze, dan eet ik m’n broodje en brei of haak een paar toeren. Zo ben ik even achter het beeldscherm weg en praat ik over wat anders dan werk. Op dinsdag vroeg één van de dames aan mij wat ik maakte. “Een babybal” antwoordde ik en legde uit hoe het zat met de lange repen.

Op woensdag zat ik weer met de pennen onder de arm en nu vroeg een andere collega wat ik aan het maken was. Die had het dinsdag niet gehoord, want de groepssamenstelling is iedere dag anders. “Een babybal” riep collega Fred vanaf de andere kant van de tafel.
“Die repen gaat ze in elkaar vlechten, heel ingewikkeld ” vulde Jan aan.
“Met deze steek krullen de randen mooi om, dan zit het stevig”  wist collega Rien te vertellen.
Drie mannen met verstand van breien. Ze klonken als Kwik, Kwek en Kwak.
Collega Menco had het met stijgende verbazing aangehoord, net als de rest van de aanwezigen. “Zo, jullie hebben gisteren goed opgelet!”
De mannen hadden dikke pret.

Knoetergezellig is het dan tijdens de lunch. Er wordt gelachen, geplaagd en gepraat. Het gesprek kwam van de babybal op breien voor jongens op de basisschool en daarna ging het over de voetbalwedstrijd van Oranje tegen IJsland. Daar hebben de mannen namelijk ook verstand van.

Reageren

6 september: Havenstappers.

Door

Op 6 september 2015

In Alledag, Geschiedenis

Het is weer bijna Rodermarkt! Op 20 september >>> vorig jaar schreef ik over de Rodermarktwagenbouw. Toen wij ‘met kop en oren’ in de praalwagenbouw zaten met de ouders van basisschool ‘De Haven’ was één van de stellen 25 jaar getrouwd. Ze gaven een bruiloft en nodigden alle toenmalige wagenbouwers uit. Op dat feest is de huidige Havenstappersgroep ontstaan. Eerst hebben we twee seizoenen dansles gehad. We leerden verschillende danspassen en -stijlen. Maar vooral de pauzes waren erg gezellig en eigenlijk altijd te kort. Na twee jaar dansles besloten we daarmee te stoppen. Maar we hadden het nog wel steeds erg leuk met elkaar, dus werd er twee tot drie keer per jaar ‘ iets gezelligs’ georganiseerd. Altijd iets met lekker eten en een borrel.

Inmiddels is de frequentie teruggebracht naar 1 x per jaar. Gistermiddag ontmoetten we elkaar weer voor een wijnproeverij bij een van de ouderparen thuis. Iedereen is inmiddels 50+ en zoals ik al schreef op 30 mei >>> toen ik met één van de Havenstappers koffie dronk: wij zijn de ‘sandwichgeneratie’. Bijna iedereen heeft zorgen: om ouders, om kinderen, om eigen gezondheid, om werk.

Maar ondanks dat hadden we  een erg leuke bijeenkomst. Je deelt wat je bezig houdt met elkaar, maar  dat zijn natuurlijk niet alleen de zorgen. Het leven bestaat nu een maal uit ups & downs. Eén ouderpaar was opa en oma geworden. Een ander stel hoopt dat in oktober te worden. We zagen foto’s van de kinderen die vroeger verkleed en geschminkt op de wagen zaten. Die zijn nu tussen de 25 en 29 jaar, zijn getrouwd of wonen samen of zijn nog niet zo ver, studeren nog of hebben een baan. Sommige Havenstappers zijn al met pensioen en genieten van hun vrije tijd. We hieven het glas op het leven en hebben afgesproken dat we elkaar in mei weer ontmoeten, dan op landgoed Verhildersum.
Toen we naar de auto liepen langs een grote koeienschuur zei Gerard: “Ik ben tóch bliede dat ik nou niet meer zo ‘ n wagen huuf te bouwen. Huh! ’s Aomnds
in zun koale schure. …..”.
Vijftig plus he?

Reageren

5 september: Rode bieten. “Bij mien moe….”

Door

Op 5 september 2015

In Koken & bakken

Vandaag een oer-hollandse groente: twee manieren om rode bieten te bereiden.
Bij ons thuis aten we vroeger de rode bieten altijd warm.
Mijn moeder deed dat als volgt:
De bieten werden eerst gewassen, in de schil gaar gekookt en vervolgens gepeld en geraspt. Daarna bakte ze een uitje en dat roerde ze door de bietenrasp.
Voor binden van het geheel loste ze een theelepel maizena op in een eetlepel azijn en tijdens het opwarmen van de bieten roerde ze dat er door.

Ik weet nog dat ik voor eerst bieten maakte, naar een recept uit het kookboek dat ik bij ons huwelijk had gekregen. Maar het smaakte heel anders dan thuis…..toch maar even met m’n moeder gebeld. Azijn en maizena. Volgens mij kon dat haast niet lekker zijn, maar toen ik dat had gebruikt smaakten de rode bieten weer zoals ik gewend was: “Net zo as bij mien moe”.

Het recept voor koude, zoet-zure bietjes heb ik van mijn schoonmoeder:
bieten wassen en in ruim water aan de kook brengen.
30-40 minuten laten koken, afgieten en laten afkoelen.
Als ze zijn afgekoeld de buitenste schil eraf pellen.
Dan ga je als volgt te werk:
In een platte schaal begin je met een laagje heel fijn gesneden/geschaafde bietjes (ongeveer een kwart van de bietjes)
Daarop strooi je 1/3e fijn gesnipperde ui, een schepje suiker en een beetje azijn.(1 eetlepel).
Dan weer een laagje van een kwart van de bieten, met weer een 1/3e van de  ui, suiker en azijn. Dan nog weer een laagje van een kwart van de bieten, met de laatste 1/3e van de ui, suiker en azijn. Afsluiten met een laagje van de laatste kwart van de bieten.
Nu dit alles een uur laten ‘intrekken’ en dan alles goed door elkaar husselen.
Dan smaakt het dus ‘net zo as bij zien moe.”

Het hangt heel erg van je smaak af hoeveel suiker, ui en azijn erbij moet.
Even uitproberen dus.rode biet
Gerard verbouwt zelf bieten in de tuin.
’s Zomers eten we ze altijd koud, zoals bij HEM thuis.
Wat we niet opeten gaat geraspt de diepvries in.
Want ’s winters eten we ze graag warm, zoals bij MIJ thuis.
De gulden middenweg.

Reageren

4 september: Welkom op mijn nieuwe website!

Door

Op 4 september 2015

In Alledag

Vandaag introduceer ik mijn nieuwe website.
De afgelopen week heb ik hard gewerkt om één en ander tot stand te brengen.
Eén van de PKN-website-collega’s heeft me enorm geholpen met het opzetten van hiervan.
Op dit blog zal ik je niet vermoeien met details, maar de nieuwe website is opgezet in WordPress.
Deze website is al een poosje in de lucht en sinds anderhalve week twee zet ik mijn dagelijkse blog daar ook op, zodat ik kon uitproberen hoe het allemaal in zijn werk ging.
Nu ben ik op het punt aangekomen dat ik mijn nieuwe site kan introduceren bij mijn lezers.

De naam is niet meer Handwerken en meer, omdat na een jaar bleek dat het handwerken niet meer het hoofdbestanddeel van het blog is. Het heet nu ‘De waarde van de dag’ met als subtitel ‘een alternatief voor de waan van de dag’.
Op de home-pagina vind je, net als op Handwerken en meer, het meest recente blog. In het menu kun je vervolgens kiezen voor een beschrijving van de verschillende onderwerpen en aan de rechterkant van de site kun je kiezen uit categorieën en maanden. Het oude weblog Handwerken en meer blijft gewoon in de lucht. Ik overweeg om een gedeelte daarva

Lezen, handwerken, muziek, bloemen, streektaal, geschiedenis, muziek…..

n ook op mijn nieuwe site te zetten, maar dat ligt er aan hoeveel werk het is en hoeveel tijd ik er aan wil besteden.

De foto op deze pagina heb ik vorige week gemaakt. Je ziet v.l.n.r. een haakwerkje, een boek, stukje hartige taart, een muziek-partituur, een bloem, een breiwerkje, een geschiedenis-boekje en een borduurwerkje. Al mijn liefhebberijen gevat in één foto. Deze foto heb ik gebruikt voor mijn nieuwe header.

Op 11 augustus 2014 plaatste ik mijn eerste blog met de titel: “Een eigen blog!”
Nu zeg ik met dezelfde trots “Een eigen website!”

In de loop van de jaren heb ik voor deze website steeds een ‘verjaardagsblog geschreven.
Hieronder een overzicht.

Reageren

Pagina 360 van 396

Vorige

Volgende

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén